De Binnenste Aarde & het Rijk van Agartha

[alma]

De Binnenste Aarde & het Rijk van Agartha


http://www.thenewearth.org/InnerEarth.html


Vertaling: Winny - http://www.stralendetoekomst.nl/



Agartha in De Holle Aarde!
Door Dr Joshua David Stone

De grootste doofpotaffare van alle tijden is het feit dat er een beschaving van mensen leeft in het centrum van de Aarde, wier naam van beschaving “Agartha” is. Het kan moeilijk worden voor sommigen van jullie om dit te geloven. Ik weet dat dit eerst ook zo voor mij was, maar, ik heb nu een absoluut weten dat dit waarheid is.

Om te beginnen geloven de Boeddhisten met hun theologie vurig in het bestaan ervan. Ze denken dat er een ras van supermannen en vrouwen is die soms aan de oppervlakte komen om de ontwikkeling van het menselijk ras te overzien. Ze denken ook dat deze onderaardse wereld miljoenen inwoners en veel steden heeft.en dat hun hoofdstad Shamballa is. Men dacht dat de Meester van deze wereld orders had gegeven aan de Dalai Lama van Tibet, die zijn aardse vertegenwoordiger was. Zijn boodshappen werden doorgegeven via bepaalde geheime tunnels die deze innerlijke wereld verbond aan Tibet.

De beroemde Russische channeler, Nicolas Roerich, die een kanaal was voor de Opgestegen Meester El Morya, zei dat Lhasa, de hoofdstad van Tibet, verbonden was met een tunnel naar de binnenste aarde, Shamballa. De ingang van deze tunnel werd bewaakt door lama’s die gezworen waren het geheim te houden. Net zo’n tunnel geloofde men, was er om geheime kamers te verbinden onderaan de grote piramide van Giza, met Agartha.

De Indiaase verhalen Ramayana en de Bhagavad Gita zijn de twee meest beroemde teksten van India. De Ramayana vertelt het verhaal van de grote Avatar Rama. De Bhagavad Gita vertelt het verhaal van Krishna. De Ramayana beschrijft Rama als een “gezant van Agarta” die aankwam met een luchtvoertuig. Het is nogal buitengewoon dat beide, de Boeddhistische en de Hindoe godsdiensten, apart van elkaar wijzen op Agartha.

Het eerste publieke wetenschappelijke bewijs gebeurde in 1947 toen Rear Admiraal(Schout bij Nacht) Richard E.Byrd van de Amerikaanse Marine direct over de Noord Pool vloog en in plaats er overheen te gaan hij feitelijk de Binnenste Aarde invloog. In zijn dagboek vertelt hij, met andere getuigen, de holle binnenkant van de Aarde in te gaan en dat hij 1700 mijlen (meer dan 2500 km) over bergen, meren, rivieren, groene vegetatie en dierlijk leven vloog. Hij vertelde dat hij reusachtige dieren zag die leken op mammoeten uit de oudheid die door het kreupelhout trokken. Hij vond uiteindelijk steden en een bloeiende beschaving.

Zijn vliegtuig werd tenslotte gegroet door vliegmachines, van een soort dat hij nooit eerder had gezien. Ze escorteerden hem naar een veilige landingsplaats en hij werd hoffelijk begroet door afgezanten van Agartha. Nadat ze wat gerust hadden werden hij en zijn bemanning meegenomen om de Bestuurder van Agartha te ontmoeten. Ze vertelden hem dat hem was toegestaan om Agartha binnen te gaan vanwege zijn hoge moraal en ethische karakter. Ze vertelden hem verder hem dat sedert de Verenigde Staten atoombommen had gegooid op Hiroshima en Nagasaki, ze bezorgd waren geweest voor hun eigen veiligheid en overleving. Ze hadden besloten dat het tijd was om een breder contact te maken met de buitenste wereld om veilig te stellen dat we deze planeet niet gingen vernietigen met hun beschaving erbij. Dit werd hen toegestaan voor dit uitdrukkelijke doel, als een manier om contact te leggen met iemand die zij vertrouwden.

Om een lang verhaal kort te houden, Admiraal Byrd en zijn bemanning werden na hun bezoek terug begeleid door hun gastheren in hun vliegtuig, terug naar de buitenste wereld en hun levens waren voor altijd veranderd.

In januari 1956 (9 jaren later dus) leidde Admiraal Byrd weer een andere expeditie naar de Noordpool en/of Zuidpool. Bij deze expeditie drongen ze weer 2300 mijlen (bijna 3.500 km) in het centrum van de Aarde. Admiraal Byrd zegt dat de Noord- en de Zuidpool feitelijk twee van vele openingen zijn naar het centrum van de Aarde. Ik kan het niet helpen maar ik denk aan Jules Verne’s beroemde boek “Reis naar het binnenste van de Aarde” die velen van jullie misschien ook hebben gelezen of de filmversie ervan hebben gezien.

Admiraal Byrd zegt ook dat de Binnenste Aarde een innerlijke (binnenste) Zon heeft. Admiraal Byrd’s theorie is dat de polen van de Aarde convex (bol) zijn, en niet concave (hol) Schepen en vliegtuigen kunnen er eigenlijk recht in vliegen of varen.

De Amerikaanse pers berichtte Admiraal Byrd’s ontdekking, maar dat werd onmiddellijk onderdrukt door onze goede vrienden van de Geheime Regering. Ray Palmer, de uitgever(bewerker) van “Flyer Saucer Magazine”, gaf een gedetailleerd verhaal over de ontdekkingen van Admiraal Byrd. De Regering van de Verenigde Staten kocht, stal of vernietigde bijna iedere kopie ervan en vernietigde toen de platen van de drukpers.

Mij is verteld dat precies hetzelfde gebeurde met een artikel van Admiraal Byrd’s ontdekking dat geplaatst werd in de “National Geographic”. Het tijdschrift werd uitgegeven en de Regering van de VS pikte bijna ieder exemplaar weg. Als het verhaal niet waar was, hoe kan het dan dat de Regering zo verkrampt reageerde?

Nog een interessant feit is dat de Regering van de Verenigde Staten geen vliegtuigen over de polen laat vliegen. Alle vluchten worden rond de polen gestuurd en elke piloot van een lijntoestel die in deze gebieden vliegt zal je dat vertellen. Nog een interessant fenomeen is het feit dat ijsbergen zijn samengesteld uit vers water en niet met zout water dat van de polen wegdrijft. Weer een andere interessante vraag is waarom het warmer is bij de polen dan 900 of 1500 km daar vandaan.

In het boek van Dr. Raymond Bernard dat heet “De Holle Aarde” vertelt hij over een man die het verhaal van Admiraal Byrd bevestigde. Dr Nephi Cotton uit Los Angeles vertelde dat een van zijn patiënten, een man van Noorse afkomst hem het volgende verhaal vertelde:

“Ik woonde dichtbij de poolcirkel in Noorwegen. In een zomer bedachten een vriend en ik boottocht samen en om zo ver mogelijk we konden het noorder land in te gaan. Dus wij zetten voedsel voor een maand in een kleine visserboot en gingen de zee op.

“Aan het einde van de maand waren we ver het noorden ingevaren, voorbij de Noordpool en waren we in een vreemd nieuw land. We waren heel verbaasd door het weer daar. Warm en soms was het ’s nachts te warm om te slapen. Toen zagen we iets zo vreemds dat we allebei verbaasd waren. Voorbij de warme open zee waar we waren was wat leek op een grote berg. In die berg scheen de oceaan op een bepaald punt leeg te worden. Verward gingen we die richting op en merkten dat we in een grote canyon voeren die naar het binnenste van de Aarde ging. We voeren verder en toen zagen we wat ons verraste… een Zon die in de Aarde scheen.

“De oceaan die ons langzamerhand in de holle binnenkant van de Aarde had gevoerd, werd een rivier. Deze rivier ging, toen we ons dat later realiseerden, helemaal door een binnenste oppervlakte van de wereld van de ene naar de andere kant. Die kan, als je die lang genoeg volgt, je van de Noordpool recht door naar de Zuidpool brengen.

“We zagen dat de binnenste oppervlakte van de Aarde verdeeld was, zoals die andere is, in land en water. Er is heel veel zonneschijn en dieren en groen zijn daar overvloedig. We voeren verder en verder dit fantastische land in, fantastisch omdat alles enorm groot was vergeleken met de dingen aan de buitenkant. Planten zijn enorm groot, bomen gigantisch en uiteindelijk kwamen we bij reuzen.

“Ze woonden in huizen en steden, net zal wij doen op de oppervlakte van de Aarde, en ze gebruikten een soort elektrisch middel voor voertuigen zoals een monorail auto, om mensen te vervoeren. Die liep langs de kant van de rivier van stad naar stad.

“Verscheidene inwoners van de Binnenste Aarde, enorme reuzen, merkten onze boot op de rivier op en ze waren nogal verbaasd. Maar toch waren ze best vriendelijk. We werden uitgenodigd om met hen te eten in hun eigen huis en zo werden mijn kameraad en ik gescheiden, hij ging met de ene reus naar het huis van die reus en ik ging met een andere reus naar zijn huis.

“Mijn reusachtige vriend bracht me naar zijn familie thuis en ik was compleet onthutst de enorme maat van alle objecten in dit huis te zien. De eettafel was kolossaal. Er werd een bord voor me gezet gevuld met een portie voedsel dat zo groot was dat het me voor een hele week overvloedig gevoed zou hebben. De reus bood me een tros druiven aan en iedere druif was zo groot als bij ons een perzik. Ik proefde een en vond die veel zoeter dan welke ik ook ooit buiten geproefd had. In de Aarde smaken alle vruchten en groentes veel beter en ruiken meer dan dat wat we op de buitenste oppervlakte van de Aarde hebben.

“We bleven een jaar bij de reuzen, we genoten van hun kameraadschap net zo veel als zij ervan genoten ons te kennen. We bekeken veel vreemde en ongewone dingen tijdens ons bezoek met deze opmerkelijke mensen en we waren voortdurend verbaasd over hun wetenschappelijke ontwikkeling en uitvindingen.. Die hele tijd waren ze nooit onvriendelijk tegen ons en we konden naar ons eigen huis terugkeren op dezelfde manier als we waren gekomen… in feite boden ze ons zelfs hoffelijk hun bescherming aan als we die nodig hadden voor de terugreis.”

Nog een andere beschouwing van een bezoek aan de holle Aarde werd aangehaald door nog een Noor met de naam Olaf Jansen, en dat werd opgeschreven in een boek met de naam: “De Berookte God” en wijst op de centrale zon in het holle binnenste van de Aarde, die kleiner en minder schitterend is dan onze buitenste Zon, natuurlijk, en daardoor lijkt hij dus berookt.

Het boek handelt over de ervaringen van een Noorse vader en zijn zoon in hun klein vissersbootje die probeerden om het “land achter de Noordenwind” te vinden, waarover ze gehoord hadden. Een windstorm droeg hen klaarblijkelijk door de pool opening heen in het holle binnenste van de Aarde.

Het boek werd in 1908 gepubliceerd en het vertelt over de ervaringen van de zoon. Ze bleven er kennelijk twee jaren en bij de terugkeer door de Zuidpool opening verloor de vader zijn leven toen een ijsberg in tweeën brak en de boot verwoestte. De zoon werd gered en vertelde zijn ongelooflijke verhaal.

Hij werd in de gevangenis gezet voor dit krankzinnige verhaal omdat niemand hem wilde geloven. Nadat hij werd vrijgelaten en 26 jaar als visser doorbracht, verhuisde hij naar de Verenigde Staten. Toen hij negentig was werd hij bevriend met Willis George Emerson en vertelde hem zijn verhaal. Op zijn doodsbed gaf hij hem ook zijn kaarten die hij gemaakt had van het binnenste van de Aarde en het manuscript van zijn ervaringen. Het boek: ”De Berookte God” vertelt van zijn ervaringen.
[De volledige tekst van “The Smoky God” is verkrijgbaar aan het eind van dit document, voorafgegaan door de meer recente communicaties van de Binnenste Aarde die door Dianne Robbins gemaakt zijn in haar twee Inner Earth boeken]

In het boek vertelt hij dat de mensen 400 tot 800 jaar oud worden en dat ze zeer ontwikkeld zijn in de wetenschap. Ze kunnen hun gedachten doorzenden van de een naar de ander door bepaalde soorten stralingen en ze hebben grotere bronnen van elektriciteit dan wij hebben. Zij zijn de scheppers van vliegende schotels die werken met deze superieure kracht, die gehaald wordt uit het elektromagnetisme van de atmosfeer. Deze mensen zijn 3 en halve meter of nog meer van lengte.

Nog een belangrijke zijdelingse opmerking is dat in 1942 Nazi Duitsland een expeditie uitzond die samengesteld was met enkele van hun voornaamste wetenschappers in een poging om een ingang te vinden naar de holle Aarde. Göring, Himmler en Hitler bevolen van harte dit project aan. De Führer was er van overtuigd dat de Aarde een holte was en dat er mensen woonden aan de binnenkant van de wereldbol.

In de “Holle Aarde” vertelt Raymond Bernard ook over een foto die in 1960 werd gepubliceerd in Toronto in de Canada Globe and Mail die een prachtig beeld laat zien van weelderige, groene heuvels. Een vlieger claimde dat het plaatje genomen was vanuit zijn vliegtuig, toen hij “voorbij de Noordpool” vloog.

De Channelings van Djwhal Khul over de Holle Aarde met Joshua Stone.

Als ik onderzoek doe over een bepaald onderwerp ga ik graag naar Djwhal Khul’s terug koppeling over de informatie die ik kreeg. Na Hem te hebben meegedeeld wat ik aan jullie in dit boek heb verteld, had hij een aantal interessante zaken om toe te voegen.

Ten eerste bevestigde hij dat Admiraal Byrd werkelijk naar de Inner Aarde reisde zoals hij zei dat hij deed. Hij zei dat er een Zon is in de Binnenste Aarde maar die is anders dan onze buitenste Zon Hij zei dat de Aurora Borealis (het Noorderlicht) niet werd veroorzaakt door de Zon van de Binnenste Aarde(wat men heeft gedacht) maar van een andere lichtbron. Hij zei dat de opening bij de polen heel erg breed waren en dat schepen en vliegtuigen erin kunnen vliegen, maar dat die natuurlijk beschermd werden door een of ander soort energieveld. Mensen kunnen dit vinden als ze er echt naar gaan zoeken maar het wordt lichtelijk gecamoufleerd door dit energieveld.

Hij bevestigde dat er ingangen zijn naar de Binnenste Aarde in Egypte, Tibet en de Yukatan en zei er ook bij dat er nog andere ingangen waren in de Bermuda Driehoek, in de Sovjet Unie (dat heet momenteel Rusland.vertaler) en in Afrika.
Hij zei dat er verschillende rassen in de Binnenste Aarde zijn net zo als die er zijn op de oppervlakte van de Aarde en dat sommigen van hen nogal groot zijn. Hij bevestigde ook dat de Regering van de VS en andere landen zich bewust zijn van de Binnenste Aarde en het feit dat ze dat in de doofpot stoppen net zoals zij doen met UFO’s en buitenaardsen.

Dr Joshua David Stone – [http://www.iamuniversity.ch/Agartha-In-The-Hollow-Earth]

[alma]

Het Dagboek van Admiral Richard B. Byrd (februari – maart 1947)
Een Onderzoekingsvlucht over de Noordpool De Binnenste Aarde –
Mijn geheime Dagboek

Ik moet dit dagboek in het geheim en in duisternis schrijven. Het gaat over mijn Noordpool vlucht van dag 19 februari in het jaar 1947. Er komt een tijd waarop het rationele van de mens moet afzwakken naar onbetekenendheid en dat men de onvermijdelijkheid moet aanvaarden van de Waarheid! Ik ben niet vrij om de volgende documentatie te onthullen van dit schrijven… misschien zal het nooit het licht zien van een publiek kritiek onderzoek, maar ik moet mijn plicht doen en hier noteren wat voor iedereen op een dag te lezen zal zijn. In een wereld van hebzucht en exploitatie van een bepaald deel van het mensdom kan men niet langer onderdrukken wat de waarheid is.

Vlucht Logboek: Basis Kamp Noordpool 19 februari 1947 06:00 uur – Alle voorbereidingen zijn getroffen voor onze vlucht naar het noorden en we zitten in de lucht met volle brandstoftanks om 06:10 uur

06:20 uur – het brandstofmengsel van de stuurboord machine schijnt te rijk te zijn, aanpassing gedaan en de Pratt Whitney’s lopen gesmeerd. 07:30 uur – Radio check met het basiskamp. Alles in orde en radio ontvangst is normaal.

07:40 uur – lichte olielek gemerkt in de stuurboord machine, oliedruk indicator schijnt echter normaal te zijn. 08:00 uur – Lichte turbulentie genoteerd aan de oostkant op een hoogte van 2321 feet, correctie op 1700 feet, geen verdere turbulentie meer, maar de staartwind neemt toe, lichte aanpassing van de smoorklep controles, vliegmachine doet het nu erg goed

08:15 uur – Radio check met het basiskamp, situatie normaal. 08:30 uur – Weer opnieuw turbulentie, neemt toe op hoogte van 2900 feet, maar weer opnieuw gesmeerde vlucht condities

09:10 uur – Groot veld van ijs en sneeuw onder me, een geelachtige kleur gemerkt, en een verspreiding ervan in lineaire patronen. Verandering van koers voor een beter onderzoek van dit kleuren patroon onder, ook roodachtig of purperen kleur gemerkt. Ik cirkel twee volle keren over dit gebied en ga terug naar de aangewezen kompas richting. Opnieuw een positie check gemaakt naar het Basiskamp en zend de informatie door over de kleuring in het ijs en sneeuw beneden

09:10 uur – Magnetische en Gyro kompassen beginnen rond de draaien en te wiebelen, we zijn niet in staat om onze richting vast te houden door middel van de instrumenten. Gebruiken het Zonnekompas, toch lijkt alles in orde. De indicators zijn blijkbaar langzaam van respons en hebben een trage kwaliteit, maar er is geen indicatie van ijsvorming!

09:15 uur – In de verte lijken bergen te zijn. 09:49 uur – 29 minuten verstreken vluchttijd vanaf het zicht op de bergen, het is geen illusie. Het zijn bergen en bestaan uit een kleine kam die ik nooit eerder gezien heb!

09:55 uur – Hoogte verandering naar 2950 feet, weer sterke turbulentie tegengekomen. 10:00 uur – We kruisen de kleine bergenreeks en gaan nog steeds richting noorden zo goed als ik daar zeker van ben.

Achter de bergkam lijkt een vallei te zijn met een kleine rivier die door het middendeel loopt. Er zou geen groen dal beneden moeten zijn! Iets is hier helemaal fout en abnormaal! We zouden over ijs en sneeuw moeten vliegen! Aan bakboordkant groeien grote wouden op de berguitlopers. Onze navigatie instrumenten draaien nog, de gyroscoop oscilleert heen en weer!

10:05 uur – Ik verander de hoogte naar 1400 feet en voer een scherpe linkse draai uit om een beter onderzoek te doen naar het dal beneden. Het is groen met mos of een soort van compact gras. Het licht schijnt hier anders te zijn.

Ik kan de zon niet meer zien. We maken nog een linker draai en we ontdekken wat een groot dier of iets onder ons lijkt te zijn. Het blijkt een olifant te zijn! NEE! Het lijkt meer op een mammoet! Dit is ongelooflijk! Toch is die er! Neem de hoogte af naar 1000 feet en pak de verrekijker om dit dier te bekijken. Het wordt bevestigd – het is absoluut een mammoetachtig dier! Rapporteer dit aan het Basiskamp.

10:30 uur – Meer rollende groene heuvels krijgen we nu. De buitentemperatuur zegt dat het 74 graden Fahrenheit is!(vertL = 23.333 Cels.) We gaan door met onze richting. Navigatie instrumenten schijnen nu normaal te zijn. Ik ben in de war over wat ze doen. Poging om het Basiskamp te contacten. Radio werkt niet!

11:30 uur – Het land beneden is wat egaler en normaal (als ik dat woord kan gebruiken). Voor ons zien we wat een stad lijkt te zijn!!!! Dit is onmogelijk! Vliegtuig lijkt licht en vreemd en opwaarts te gaan.

De controles weigeren te antwoorden!! Mijn GOD!!! Buiten bakboord en stuurboord vleugels zijn een vreemd soort vliegtuigen. Ze gaan heel snel dicht naast ons! Ze zijn schijfvormig en hebben een stralende kwaliteit over zich.

Ze lijken nu dichtbij genoeg om de letters erop te lezen. Het is een soort van Swastika!!! Dit is fantastisch. Waar zijn we? Wat is er gebeurd. Ik ruk weer aan de controles. Ze geven geen respons!!!!

We zitten gevangen in een of andere onzichtbare bankschroef!!
11:35 uur – Onze radio kraakt en er komt een stem door in het Engels met wat misschien een licht Noors of Duits accent! De boodschap is: ‘Welkom admiraal in ons domein.

We zullen u landen in precies zeven minuten! Ontspan u admiraal, u bent in goede handen.’ Ik merk op dat de machines van ons vliegtuig gestopt zijn! Het vliegtuig is onder vreemde beheersing en loopt nu vanzelf. De indicators zijn nutteloos.

11:40 uur – Nog een radiobericht gekregen. We beginnen nu het landingproces en soms schudt het vliegtuig licht, en begint de afdaling alsof hij in een grote onzichtbare lift zit! De neerwaartse beweging is verwaarloosbaar en we landen met maar een kleine schok!

11:45 uur – Ik noteer een haastige laatste post in het Vlucht logboek. Verschillende mensen naderen te voet ons vliegtuig. Ze zijn groot met blonde haren. In de verte is een groot trillend licht aan het pulseren met regenboog kleurschakeringen.

Ik weet niet wat er nu gaat gebeuren, maar ik zie geen tekenen van wapens bij de mensen die naderen. Ik hoor nu een stem die me een bevel geeft met mijn naam om de vrachtdeur te openen. Ik willig dat in.

Einde logboek Vanaf dit punt schrijf ik alle volgende gebeurtenissen op vanuit mijn herinnering. Dit tart alle voorstelling en zal alleen gekheid lijken als dit niet gebeurd was.

De radioman en ik worden uit het vliegtuig meegenomen en we worden op een meest hartelijke manier ontvangen. Toen werden we aanboord van een klein platformachtige voertuig gezet zonder wielen! Het brengt ons met grote snelheid naar een stralende stad.

Terwijl we daar aankomen lijkt het dat de stad uit kristallen materiaal is gemaakt. Spoedig komen we bij een groot gebouw aan van een soort dat ik nog nooit ergens gezien heb.

Het lijkt te komen uit het ontwerp van Frank Lloyd Wright of misschien juister uit een decor van Buck Rogers!! We kregen een soort warme drank die smaakte naar niets wat ik ooit eerder geproefd had. Het is delicieus.

Na ongeveer een minuut of tien komen twee van onze wonderbaarlijk uitziende gastheren naar ons kwartier terug en kondigen aan dat ik hen moet vergezellen. Ik heb geen andere keus dan dit in te willigen.

Ik laat mijn radioman achter en we lopen een klein eindje en gaan in wat een lift lijkt te zijn. We gaan enige ogenblikken naar beneden, de machine stopt en de deurr gaat zachtjes naar boven open! Dan gaan we door een lange hall die verlicht is door roze gekleurd licht dat uit de muren zelf schijnt te komen!

Een van de wezens geeft aan om voor een grote deur te stoppen. Over die deur heen staat een inscriptie die ik niet kan lezen. De grote deur glijdt geruisloos open en me wordt een teken gegeven om binnen te gaan. Een van mijn gastheren spreekt: “Heb geen angst admiraal, je krijgt nu een audiëntie met de meester….”

Ik stap naar binnen en mijn ogen passen zich aan bij de prachtige kleuring die de kamer compleet schijnt te vullen. Dan begin ik mijn omgeving te zien. Wat mijn ogen ontmoeten is de prachtigste aanblik van mijn hele bestaan.

Het is in feite te mooi en te wonderbaarlijk om het te beschrijven. Het is verfijnd en delicaat. Ik denk niet dat er een menselijke term is die met recht in ieder detail ervan kan beschrijven! Mijn gedachten worden onderbroken op een hartelijke manier als een warme rijke stem met een melodieuze kwaliteit zegt: “Ik heet u smiley in ons domein, admiraal.’

Ik zie een man met delicate kenmerken en met de jaren op zijn gezicht geëtst. Hij zit aan een lange tafel. Hij wenkt me om in een van de stoelen te gaan zitten. Nadat ik ben gaan zitten, zet hij zijn vingertoppen tegen elkaar en glimlacht. Hij spreekt weer zacht en brengt het volgende over.

“Wij hebben u hier laten binnenkomen omdat u een edel karakter hebt en welbekend bent op de Wereld van de Oppervlakte, admiraal.” “Wereld van de Oppervlakte?” ik hokte in mijn ademhaling! “Ja”, de meester antwoordt met een glimlach, u bent in het domein van de Arianni, de Binnenste Wereld van de Aarde.

We zullen uw missie niet te lang vertragen en u zult veilig terug geëscorteerd worden naar de oppervlakte en nog een stukje verder. Maar nu admiraal, zal ik u vertellen waarom u hier bent ontboden.

Ons belang begint direct nadat uw ras de eerste atoombommen over Hiroshima en Nagasaki in Japan hebben laten exploderen. Op die alarmerende tijd zonden wij onze vliegmachines, de ”Flugelrads”(WingWheels) naar jullie oppervlakte-wereld om te onderzoeken wat jullie ras gedaan had.

Dat is nu natuurlijk verleden geschiedenis, mijn beste admiraal, maar ik moet verder gaan. Ziet u wij hebben ons nooit eerder bemoeid met de oorlogen en wreedheid van jullie ras, maar dat moeten we nu wel, want jullie hebben geleerd om met een bepaalde kracht te knoeien die niet voor de mens is, namelijk de atoomenergie.

Onze gezanten hebben al boodschappen gebracht naar de krachten van jullie wereld en toch slaan ze er geen acht op. Nu bent u uitgekozen om hier getuige te zijn van dat onze wereld bestaat. Ziet u, onze cultuur en wetenschap is vele duizenden jaren vooruit bij die van jullie ras, admiraal.” Ik viel hem in de rede: “Maar wat heeft dit met mij te maken, sir?”

De ogen van de meester schenen diep in mijn geest door te dringen en na me een paar minuten bestudeerd te hebben antwoordde hij: “Jullie ras heeft nu het punt van geen terugkeer bereikt, want er zijn mensen bij jullie die liever jullie wereld willen vernietigen dan afstand te doen van hun macht zoals ze die kennen…”

Ik knikte en de meester ging verder: “In 1945 en daarna ook probeerden we in contact te komen met jullie ras maar onze pogingen werden met vijandigheid bejegend, er werd op onze Flugelrads geschoten. Ja we werden zelfs achtervolgd met haat en vijandelijkheden door jullie vliegtuigen.

Dus nu, ik zeg u mijn zoon, er is zich een grote storm aan het samenpakken in jullie wereld, een duistere razernij die vele jaren niet zal uitgewoed raken. Er zal geen oplossing zitten in jullie wapenen, er zal geen veiligheid zijn in jullie wetenschap.

Dit kan doorgaan totdat elke bloem van jullie cultuur is vertrapt en tot alle menselijke dingen in grote chaos zijn genivelleerd. Jullie recente oorlog (Wereldoorlog II) was maar een voorspel op dat wat nog komt voor jullie ras. We zien het hier met ieder uur duidelijker … zegt u dat ik fout zit?”

“Nee”, antwoordde ik, “dit is al ooit eerder gebeurd, de Vroege Middeleeuwen kwamen en ze bleven meer dan vijf honderd jaren.” “Ja, mijn zoon,”antwoordde de meester, “de Vroege Middeleeuwen die nu over jullie ras gaan komen zullen de Aarde bedekken als een lijkkleed, maar ik denk dat sommigen van jullie door deze storm heen leven, maar verder dan dat, dat kan ik niet zeggen.

Wij zien op grote afstand een nieuwe wereld opschieten uit de ruïnes van jullie ras, die hun verloren en legendarische schatten zoekt en ze zullen er zijn, mijn zoon, veilig in onze bewaring.

Als die tijd komt zullen wij weer naar voren komen om jullie te helpen met de herleving van je cultuur en je ras. Misschien zullen jullie dan de nutteloosheid geleerd hebben van oorlog en strijd…. En na die tijd zullen zeker je cultuur en wetenschap naar jullie terugkeren zodat je ras opnieuw kan beginnen. Jij mijn zoon, keert terug naar de Wereld van de Oppervlakte met deze boodschap…”

Met deze afsluitende woorden leek onze bijeenkomst afgelopen. Ik stond een moment als in een droom… maar toch wist ik dat dit werkelijkheid was en om een of andere vreemde reden boog ik lichtjes, uit respect of uit nederigheid, ik weet niet waarom.

Plotseling was ik me weer bewust van de twee prachtige gastheren aan mijn zijde die me hier gebracht hadden. “Deze kant op, admiraal”, gaf een aan. Ik keerde me nog een keer om voordat ik vertrok en keek de meester aan.

Een prettige glimlach was op zijn delicate en antieke gezicht geëtst. “Vaarwel, mijn zoon,”sprak hij, en hij zwaaide een beweging van vrede naar me met een mooie, slanke hand en onze bijeenkomst was echt beëindigd.

Snel wandelden we terug door de grote deur van de kamer van de meester en opnieuw gingen we de lift in. De deur gleed zachtjes naar beneden en we stegen opeens omhoog. Een van mijn gastheren sprak opnieuw: ”We moeten nu voortmaken, admiraal, omdat de meester u niet langer van uw schema wil afhouden en u moet terugkeren met zijn boodschap voor uw ras.”

Ik zei niks. Dit was allemaal bijna ongelooflijk, en opnieuw werden mijn gedachten onderbroken toen we stopten. Ik ging de kamer binnen en was weer bij mijn radioman. Hij had een ongeruste uitdrukking op zijn gezicht. Toen ik hem naderde zei ik: “Het is in orde, Howie, het is in orde.”

De twee wezens wenkten ons naar het wachtende voertuig, we gingen aan boord en spoedig kwamen we terug bij ons vliegtuig. De machines waren uit en we gingen direct aan boord.

De hele atmosfeer scheen nu geladen te zijn met een bepaalde druk van urgentie. Nadat de vrachtdeur gesloten was werd het vliegtuig onmiddellijk opgetild door die ongeziene kracht totdat we een hoogte bereikten van 2700 feet. Twee van de WingWheels waren enige tijd naast ons en gidsten ons op onze terugweg. Ik moet hier zeggen, dat de luchtsnelheid niets te lezen aangaf, toch gingen we op grote snelheid verder.

02:15 uur – een radio boodschap komt door. “We laten u nu los admiraal, uw indicators zijn vrij. Auf Wiedersehen!!!!” We keken een moment naar de Flugelrads die in de bleke blauwe hemel verdwenen. Het vliegtuig voelde opeens alsof hij in een scherpe benedenwind getrokken werd, even maar. We herwonnen snel onze controle. We spraken enige tijd niet, iedereen had zijn eigen gedachten….

Ingang in het Vlucht logboek gaat verder: 02:20 uur – We zijn opnieuw boven grote gebieden van ijs en sneeuw en ongeveer 27 minuten van het Basiskamp af. We sturen een bericht naar hen per radio, en ze antwoorden. We rapporteren dat alle condities normaal zijn…. normaal… Basiskamp drukt hun opluchting uit door onze opnieuw gevestigd contact. 03:99 uur – we landen zachtjes op het Basiskamp. Ik heb een missie….

Eind logboek toegang: 11 maart 1947. Ik heb net een Staf Vergadering bijgewoond op het Pentagon. Ik heb mijn ontdekking volledig uitgelegd en de boodschap van de meester doorgegeven. Alles werd overeenkomstig genoteerd.

De president werd geadviseerd. Ik word nu enige uren in hechtenis gehouden (zes uren, 39 minuten om precies te zijn) Ik ben scherp ondervraagd door Top Veiligheids Functionarissen en een medisch team.

Dat was een beproeving!!!! Ik ben onder strikte controle geplaatst van de Nationale Veiligheid voorzieningen van de Verenigde Staten van Amerika. Mij is BEVOLEN OM STIL TE HOUDEN MET BETREKKING TOT ALLES DAT IK GELEERD HEB, NAMENS DE MENSHEID!!! Ongelooflijk! Ik ben er aan herinnerd dat ik een militair ben en dat ik orders moet gehoorzamen.

30 december 1956: Laatste toegang in het dagboek. De laatste paar jaren sedert 1947 verstreken niet erg vriendelijk… Ik ga nu voor het laatst in dit unieke dagboek. Terwijl ik het afsluit moet ik vertellen dat ik al deze jaren heel trouw deze zaak geheim heb gehouden zoals me dat gezegd was.

Dit was geheel tegen mijn eigen waarden van moreel recht in. Nu lijkt het dat ik de lange nacht voel komen en dat dit geheim niet met me moet sterven, maar zoals alle waarheid, eens zal dit ook triomferen.

Dit kan een enige hoop zijn voor de Mensheid. Ik heb de waarheid gezien en dit heeft mijn spirit versneld en mij vrij gemaakt! Ik heb mijn plicht gedaan voor het monsterachtige militaire industriële complex.

De lange nacht begint te naderen maar dit zal niet eindigen. Net zo als de lange nacht van de Noordpool eindigt, zal de schitterende zonneschijn van de Waarheid opnieuw komen… en degenen van duisternis zullen in het Licht ervan omvallen.

WANT IK HEB DAT LAND GEZIEN ACHTER DE POOL, HET CENTRUM VAN HET GROTE ONBEKENDE.

Admiral Richard E. Byrd
United States Navy
24 December 1956

http://www.treeofthegoldenlight.com/Fir ... alm_of.htm
Translator: Winny Dijkstra

[alma]

Holle Aarde 20111228 Holle Aarde deel – 2



Sateliet foto van 1968


Een van de vroege schrijvers die de theorie verspreidt van de Aarde die hol is met openingen aan de polen,
was een Amerikaanse denker, Wiliam Reed, schrijver van het boek “Phantom of the Poles”dat in 1906 werd gepubliceerd.
Dit boek geeft een vroege compilatie van wetenschappelijk bewijs dat gebaseerd is op rapportages van Noordpool onderzoekers,
als ondersteuning van de theorie dat de Aarde hol is met openingen aan de polen.

Reed schat in dat de korst van de Aarde een dikte heeft van 800 mijl (1200 km), terwijl de holle binnenkant een diameter heeft van 6400 mijl (9.600 km). Reed vat dit samen:

“De Aarde is hol. De polen die zolang gezocht zijn, zijn fantomen. (droombeelden).
Er zijn openingen aan de noord- en de zuid buitenkant.
In het binnenste zijn grote continenten, oceanen, bergen en rivieren.
Planten- en dierenleven zijn duidelijk in deze Nieuwe Wereld en het wordt waarschijnlijk bevolkt met rassen die onbekend zijn aan de bewoners van de oppervlakte van de Aarde.”

Reed wees erop dat de Aarde niet een werkelijke bol is, maar dat ze plat is aan de polen,
of dat die beginnen plat te worden als men de hypothetische noord of zuidpool nadert, die werkelijk niet bestaan omdat de openingen naar de binnenste holte daar zitten.
Dus zijn de polen werkelijk ermidden in, in het centrum van de pool openingen en zitten niet op de oppervlakte zoals would-be ontdekkers van de pool veronderstellen.

Reed claimt dat de polen niet ontdekt kunnen worden omdat de Aarde hol is op de poolpunten,
die dus in het midden zitten, vanwege het bestaan van de poolopeningen die naar de binnenkant voeren.
Als onderzoekers dachten dat ze de pool bereikten, waren ze misleid door het excentrische gedrag van het kompas op grote breedtes, noordelijk en zuidelijk.
Reed zegt dat dit het geval was bij Peary en Cook, geen van hen bereikte werkelijk de noordpool, zoals we later zullen zien.

Beginnend op 70 tot 75 graden Noorder en Zuiderbreedt begint de Aarde naar BINNEN te krullen.
De pool is gewoon de buitenste rand van een magnetische cirkel rond de poolopening.
De Noordelijke Magnetische Pool, waarvan men eens dacht dat het een punt in de Noordpool Archipel was,
werd kortgeleden getoond door Sovjet Noordpool onderzoekers dat het een lijn is die bijna 1000 mijl (1500 km)lang is.
Maar, zoals we hierboven zeiden, in plaats van dat het een rechte lijn is, is het werkelijk een circulaire lijn die de ramd van de pool opening uitmaakt.
Als een onderzoeker deze rand bereikt, heeft hij de Noordelijke Magnetische Pool bereik;
en alhoewel het kompas er altijd op zal wijzen nadat men die passeert, is het niet werkelijk dus de Noordpool zelfs als men begoocheld is dat te denken,
of dat men de pool ontdekte door misleiding van zijn kompas.

Als men deze magnetische cirkel bereikt (de rand van de poolopening), gaat de magnetische naald van het kompas direct naar beneden.
Dit is door veel Noordpool onderzoekers geobserveerd,
die nadat ze grote breedtes bereikt hadden bij 90 graden, ze door stomheid waren geslagen
door de onverklaarbare actie van het kompas en zijn neiging om verticaal naar boven te wijzen.
(dan waren ze al in de poolopening en het kompas wees naar de Noord Magnetische Pool van de Aarde die verder dan de rand van deze opening lag.)

Terwijl de Aarde om haar axis draait is de beweging gyroscopisch, zoals het draaien van een top.
De buitenste gyroscopische pool is de magnetische cirkel van de rand van de poolopening.
Achter de rand wordt de Aarde plat en gaat heel langzaam naar zijn holle binnenkant.
De ware Pool is het exacte centrum van de opening bij de polen, die dientengevolge niet werkelijk bestaat,
en degenen die claimen dat ze hem ontdekt hebben vertelden niet de waarheid, zelfs als ze dachten dat ze dat wel deden,
ze werden misleid door de onregelmatige actie van het kompas op de grote breedtes.




Satelliet foto van 1968

Om deze reden hebben Cook noch Peary of elke andere onderzoeker ooit de Noord of de Zuidpool bereikt en dat zullen ze dus ook nooit.


Reiziger naar de Binnenste Aarde.

Hieronder is een ongelooflijk verslag uit de eerste had van een Kolonel van de Air Force van de VS.

Over de binnenkant van onze planeet
courtesy abovetopsecret.com/onelight.com .]


Deze informatie werd met toestemming verzameld en gechreven van af een recording die per telefoon werd gehouden op 10 januari 2002. (Greg Gavin/Onelight.com):

Mijn naam is Kolonel Billie Faye Woodard van de Air Force van de VS.

Aankomst en Onderwijs.

Op 28 januari 1982k werd ik eerst gestationneerd in Nevada in het Gebied Fifty One, Area 51.
In die dienstperiode bezocht ik de Holle Binnenkant van de Aarde zesmaal, 800 mijl diep,
(1200 km) Na mijn aankomst op Area 51 werd ik onderwezen in het bestaan van tunnels onder Area 51
en spoedig daarna ontmoette ik verscheidene Ondergrondse Shuttle Werkers die een lengte hadden van 13/14 feet. (3.90 tot 4.20 m).
Deze tunnels die dwars door de wereld heen gaan, worden gebouwd door een soort wezens die hier bestonden voor wij er waren, een hele lange tijd.

Direct na mijn aankomst in Area 51 werden me de tunnels en alle werk van de instelling zelf, bewust gemaakt.
Ze vertelden me dat de eerste 15 niveaus van Area 51 door mensen waren gemaakt; en dat niveaus 16 – 27 er al waren.
Niemand van onze regering had die gemaakt.
We gebruikten ze alleen.

Mijn vader was in Roswell gestationneerd.
Als deel van mijn inwijding in militaire dienst vroeg hij om samen met hem gestationneerd te worden, in het Pentagon.
Daar zeiden ze: “We hebben een nieuw werk station voor jullie dat heet Area 51 en ligt in Nevada.”
In het algemeen noemen ze dat S-4. Toen ik in het Pentagon ging was ik Tweede Luitenant.

Toen ik in het Pentagon kwam gaven ze me een veld commissie als Eerste Luitenant.
Na drie weken daar te zijn gaven ze me mijn volledige Kolonels rang, zeggend:
“Je moet volledig Kolonel zijn om in de volgende instelling gestationneerd te worden.”
Er waren 150.000 mensen personeel in deze voorziening, bijna 85 % militair en 15% burgers.
Na mijn aankomst daar werd ik ondergronds mee genomen en zag ik in 11 en een half jaar het daglicht niet meer. .

De Tunnels en Shuttles

De muren van de tunnels zijn heel glad.
Als je een holle buis door een bal van klei steekt krijg je een idee van hoe glad het was.
De muren hebben een wat lijkt op marmeren finish, dat gemaakt is van een metalen substantie,
ondoordringbaar, de oppervlakte van de muren kan niet worden gepenetreerd, zelfs niet door een boor en ook een laser zal niet door de oppervlakte gaan.

Denk eraan dat er een tijd was toen we gewoon waren om troepen bewegingen te zien gaan van punt A naar punt B over Aarde’s oppervlakte, steeds weer.
Zo lang geleden was dat niet. Nu zie je dat bijna niet meer.
Nu gebruiken ze tunnels om al deze troepen op grote afstand te sturen. De tunnels zijn breed genoeg om er twee 5.50 m grote wheelers naast elkaar door te laten gaan.

Van Area 51 af gaat een shuttle naar de Stille Oceaan – dikke vijfhonder km west van Monterey – waar een pyramide is;
en een andere shuttle gaat naar de Cheyenne Mountain instelling.

De lengte van een grote shuttle machine is ongeveer 380 m lang. Bewoners van de binnenkant maken gebruik van deze machines – een enorm voertuig om grote aantallen mensen/wezens/wat dan ook snel te vervoeren.

De kleinere shuttle is 150 tot 200 m lang, dit was het soort waar ik in was.
De snelheid van de shuttles is sneller dan de snelheid van het geluid, ze kunnen van Area 51 reizen naar het voornaamste binnenstuk van de Aarde gaan in minder dan 10 aardeminuten.
In 5 tot 6 minuten ben je daar.

Het materiaal dat gebruikt word voor de shuttles is dezelfde substantie als waarvan de huid van het ruimtetoestel bij Roswell is gemaakt.
De shuttles lopen met elektromagnetisch kracht terwijl ze de roosters van de Aarde gebruiken.
De operators die ik eerder noemde en die ongeveer rond de 4 meter zijn, zien er net uit als wij, maar zijn hoger geëvolueerd en spreken via telepathie.
De mannen hebben wel of geen baard en de vrouwenhuid is smetteloos en ze hebben werkelijk een volmaakte teint.
Hun uitdrukking voor Mensen is die van bezorgdheid voor ONS – omdat zij zien waar mensen op af gaan.

Er zijn zeven beschavingen die in de Binnenste Aarde wonen – en die worden bestuurd door de principes van harmonie.
Ze begrijpen en spreken alle talen van de Aarde.
Hun begrip van medische kennis is fenomenaal.

Mijn Persoonlijke Geschiedenis

Op 12 jarige leeftijd toen ik met een vriend door een korenveld liep had ik een paranormale belevenis.
Ik werd in een UFO voertuig meegenomen en in de Binnenste Aarde getransporteerd.
Hier woonde ik 6 maanden bij de Holle Aarde bewoners.
Je kunt je voorstellen hoe mijn ouders zich in die tijd verwonderden, specifiek mijn vader die in de militaire dienst was,
toen ik verdween en dan mysterieus terugkeerde na 6 maanden.
Het kwam door deze belevenis dat ik dacht dat mijn vader zich er zeker van maakte dat ik onder zijn vleugels werd aangenomen op het Pentagon en later gestuurd werd om dienst te doen in Area 51.

Ik ben niet een biologisch kind van mijn vader maar een geadopteerd kind en dat was ook mijn zuster.
Mijn zus werd gedood door wat gezien wordt als de “Geheime Regering”. Ik was in staat om hun negativiteit te bestrijden met mijn denken, dat sterker is, en overleefde hun aanvallen.

Ik weet door mijn gids Zora, een wetenschapper van de Binnenste Aarde die 150.000 jaar oud is,
dat mijn zus en ik oorspronkelijk uit de Binnenste Aarde komen, en dat onze ware ouders in de Binnenste Aarde leven.
Toen onze vader ons als geadopteerde kinderen aannam, spraken we geen taal die bekend is bij enige oppervlakte cultuur.

Ik heb een onbekende bloedsoort. Ik heb nooit een of andere ziekte gehad.
Mijn bloed is medisch onderzocht en het vernietigt alle virale infecties als dit gecombineerd wordt in een laboratorium met andere bloedmonsters.

Holle Aarde Vortexen

De bewoners van de Holle Aarde hebben het vermogen om de oceaanbodem te splijten en om een vortex te scheppen zoals die getoond is in de Bermuda Driehoek.
Er zijn 7 verschillende vortexen en gereedschap en wezens worden daarin gebracht en geplaats volgens die verschillende niveaus.

De vortex werkt als een poort voor de ingang of uitgang naar of van de holle binnenkant van de Aarde.
Er is meer dan een driehoek gebied van Florida, een bij Lake Erie en nog een uit de kust van Mexico, een bij Japan;
maar ook op andere geografische gebieden op Aarde.
Ze worden “Quiet Zones” genoemd.
Deze poorten laten schepselen uit de binnenkant naar buiten komen zoals die in Sasquatch of Loch Ness... enz.

Alle planeten zijn hol en ook de Zon, die werkelijk een planeet is.
Er is een beschaving op de Zon die kolonies hebben in de ondergrondse gebieden van de Aarde.

Ingangen zoeken

Voor het vinden van een ingang naar de Binnenste Aarde, waar je ook ondergronds bent,
is wat je nodig hebt alleen je kompas.
Het kompas zal draaien alsof je op de Noordpool bent bij de tunnelingang naar de Binnenste Aarde.

Toen ik de militaire dienst verliet had ik geen middelen meer om de Holle Aarde binnen te gaan.
Het was nodig dat ik een andere manier vond.
Ik en een groep van geïnteresseerde zoekers, huurden een vliegtuig dat ons naar de uiterste rand bracht van de Noordpool.

De Mensen van de Binnenkant

De mensen van de binnenkant waren erg vrij om me rond te leiden,
heel duidelijk uitdrukkend om je te laten zien wat er precies gebeurt – ze houden niets achter.
Ze vragen altijd toestemming als ze met de Natuur werken,
ze vragen de planten om toestemming voordat ze hen eten of hen afsnijden,
ze vragen Moeder Aarde voordat ze erop bouwen en bouwen dus met de plek van het land die het best past bij hun milieu,
een praktijk die lijkt op dat van de Amerikaanse indianen;
en daarom willen ze altijd een harmonieuze staat, ze willen altijd een zijn met de Natuur;
ze zijn meer spiritueel ontwikkeld dan bewoners van de oppervlakte en hebben enorm respect voor Moeder Aarde.

De atmosfeer is kristal helder, normaal zijn er soms wolken, maar geen regenwolken.
De temperatuur is constant 24 graden C.
De mensen aan de binnenkant praten direct met de dieren, en de dieren spreken direct met de mensen van de binnenkant.
Er is geen noodzaak voor hamsteren, want alles is gratis,
geen behoefte om overvloed te scheppen omdat alles overvloedig is.
Het ruilen is meer algemeen dan handel in geld.

Dit is in de grond een Utopistiche cultuur zonder depressie die naar geweld leidt.
Geen partijen die oorlog willen voeren en dominantie willen over elkaar. Er zijn geen rijkeren noch die armer zijn.
Er zijn aero schepen (wij noemen die op de oppervlakte vliegende schotels) waarin deels een stuk van henzelf,
een deel van hun persoonlijkheid gaat in de creatie van het aeroschip door het proces van gedachte, via hun zeer krachtige denken.
Dit maakt de aeroschepen volmaakt van ontwerp en uitvoering in beweging.
Alleen maar weinig mensen op de oppervlakte hebben diezelfde talenten om te scheppen,
dit komt door het onderdrukken van die talenten in hun jeugd door godsdienst, opvoeding en familieangsten.
De mensen van de Binnenkant worden toegestaan de ruimte van hun voorstelling binnen te gaan, zoals je wilt, en daar scheppen ze.

Ziekte zal hun lichaam niet binnengaan – want alles mag.
Als de mensheid van de oppervlakte de komende vierde dimensionale fase ingaat,
zullen de Binnenaarde mensen naar voren komen en intenser werken met ons op de oppervlakte.
Mensen van de oppervlakte zijn tegenwoordig zo betrokken bij de zin van “ik” of “mij” dat ze niet harmonieus samen kunnen leven.

Mensen van de oppervlakte die de Binnenste Aarde bewoners willen bereiken door meditatie zullen dat gaan ontvangen.
Kinderen die nu geboren worden zullen meer in staat zijn om de heelheid te gebruiken van hun hersenen,
wat in de Binnenkant algemeen in gebruik is.

Een van de eerste dingen die ze ons lieten zien in de Binnenkant was hun vermogen om interplanetair te reizen en ook tijdreizen.
De basis van tijdreizen lijkt op het buigen van de ruimte, wat kan door de kracht van meditatie en door acceptatie dat je een onbeperkt wezen bent.
Als je je denken traint op een onderbewust niveau dat je een onbeperkt wezen bent, worden alle dingen mogelijk.

Aan de oppervlakte worden vermogens om deze oneindige kracht te ervaren
makkelijker op te wekken bij zulke portalen als die van Mt Shasta dat dient als een Ruimte Tijd Portaal direct naar de Binnenste Aarde.
Als je eenmaal in de omgeving van Mt. Shasta bent wordt je getrokken naar een “harmonieuze staat”.
In mijn belevenissen bij Mt. Shasta projecteren de Telosianen in hun beschavingsondergrond van dat gebied een aura van grote harmonie in een liefdevolle atmosfeer.

Area 51 Aera Fifty One

Van alles dat ik zag in Area 51 blijft 95% verborgen voor het publiek.
Het binnengaan in Area 51 lijkt op het een andere wereld binnengaan waar ze ontzettend bang zijn dat andere landen en andere partijen “deze” informatie krijgen.
Hun gedachten zijn “als we toegeven dat de Aarde hol is, met een centrale intelligentie erin,
veroorzaakt dat onenigheid en angst.”
Dit angst proces wordt gegenereerd door particuliere vennootschappen die willen heersen en hun eigen behoeftes en persoonlijke agenda’s door Area 51 willen bevorderen.

Ik verliet de Air Force vanwege de dominante manier van degenen die als control freaks wilden werken,
die mijn talenten om op een creatieve manier te denken en te handelen, aan het stagneren waren.
Door hun Orders te accepteren om niet over zulke informatie te praten, nemen ze vanzelf sprekend aan dat iemand automatisch daaraan zal gehoorzamen.

Door mijn hartelijke manier om informatie te delen en om het publiek in het algemeen te informeren
werden mijn Dienst Pensioen en al mijn voordeeltjes en rechten zoals het gebruik van de Commissary, tandverzorging en gezondheid, van me afgenomen.

Ik zat 13 en een half jaar in militaire dienst, vanaf het Pentagon en dan in Area 51.
De genetische manipulatie die in Area 51 plaats vindt, gebeurt met onze jongere generatie.
De “melkpakken kinderen” wier foto’s in het verleden werden gezien op de supermarkt melkpakken, werden ontvoerd en naar Area 51 meegenomen.

Niveau 16 van Area 51 is het genetische manipulatie niveau, waar ze onze kinderen gebruiken voor experimenten voor een lange levenstijd en geesteskrachten.
De grote kracht hierachter is wat genoemd wordt de “Geheime Regering”.
Er zijn burgers van de Geheime Regering die in controle zijn van diverse gebieden van Area 51.
Er is een netwerk van tunnels ondergronds die helemaal naar Europa gaan, naar Zuid Amerika – de diverse continenten.
En er is een onderlinge verbondenheid van dit grote netwerk van tunnels over de hele wereldbol,
waarvan veel regeringen gebruik maken. God zegene jullie en zij met jullie,
Kolonel Bill Faye Woodard.

[alma]

Het Rijk van Agartha zoals beschreven door Leden van de Galactische Federatie, de Raad van Sirius – 7 februari 2006 [via Sheldan Nidle]

Terwijl we onverbiddelijk toegaan naar de onthulling wat het “Eerste Contact” is, willen we onze aandacht even kort naar onze binnenste buren keren. Binnenste Aarde is een concept dat talrijke aantallen mythen, legendes en fantastische verhalen heeft geïnspireerd.

Het eerste punt dat gemaakt moet worden is dat Binnenste Aarde (Inner Earth) werkelijk bestaat! Jullie geologische wetenschap heeft lang geclaimd dat Moeder Aarde een vaste bol is, slechts samengesteld uit een dichte middelsectie dat de “mantel” wordt genoemd en een sterke elektromagnetische kern. Jullie leven op de buitenkant van de Aardse “korst”die om de mantel ligt. Vandaag komen we jullie vertellen dat Moeder Aarde’s gedaante nogal anders is.

Net als alle hemelse objecten, zoals planeten of sterren, is de Aarde hol. Dit feit is onderdrukt door degenen die jullie in het geheim regeren, want de waarheid hiervan heeft een domino invloed op andere basaal foute waarnemingen die gebruikt worden om jullie te manipuleren.

Waarheid is een krachtig “Sesam Open u”. Als dit verstandig gebruikt wordt, kan het grote nieuwe inzichten van kennis onthullen en moedigt jullie aan om je innerlijke wijsheid toe te passen op je huidige omstandigheden.

De Binnenste Aarde bestaat uit twee hoofdkenmerken: het eerste is Moeder Aarde’s innerlijke korst, die een voortzetting is van de buitenste oppervlakte korst. De twee Pool Gebieden hebben ieder een grote ingang of gat, zoiets als bij een geboorde appel en de korst wikkelt zichzelf naar beneden en rond de mantel in het holle interieur.

De buitenste en binnenste korsten hebben een gelijksoortige topografie. Beiden hebben oceanen, continenten, bergreeksen, meren en rivieren. Het is alleen dat de binnenste korst tegenover de kern van de Aarde ligt. Deze kern gloeit en wordt omgeven door een wolkige sluier.

Het licht dat hij afgeeft is meer diffuus dan het licht van de Zon, dus is het daglicht in de binnenste Aarde zachter en vriendelijker dan op de buitenste oppervlakte van de Aarde. Het tweede hoofdkenmerk van de binnenste Aarde zijn de zogenaamde grotten werelden.

Dit zijn immense holtes in de mantel, waarvan sommige heel natuurlijk door Moeder Aarde gecreëerd zijn, en anderen gemaakt werden door de ontwikkelde technologie te gebruiken van Aarde’s grote gemeenschap, het land van Agartha. Dit land is het laatst levende overblijfsel van Aarde’s tweede Galactische Federatiekolonie, Lemurië.

Lemuria in haar originele vorm was een oppervlakte gemeenschap met een ondergronds component. De voornaamste hoofdstad was gesitueerd op het grote eiland dat onder de golven zonk van de Stille Oceaan, zo’n 25.000 jaren geleden. Een tweede hoofdstad was gelokaliseerd in Binnenste Aarde.

Naar deze stad ging de regering van Lemuria na de ramp. De nieuwe heerser van de oppervlakte, het Rijk van Atlantis, gaf bevel de grote tunnel ingangen dicht te sealen. Het was tijdens de laatste dagen van Atlantis dat de Lemuriërs deze zegels verbraken en dus vele oppervlakte bewoners redden van een zekere dood.

Deze mensen vormden een gemeenschap die vervolgens een tijd terugkeerde naar de oppervlakte en het Rama Rijk werd dat gesitueerd was in zuidelijk Azië. Toen beëindigde de Grote Vloed van 8.000 voor Chr de poging om de mensheid te redden van de duistere wegen van de Anunnaki.

Ondanks deze teruggang ging Lemuria door met haar rol om de oppervlakte wereld te beschermen voor deze verwoestende – danig huishoudende schooiers. Het waren haar galactische afgezanten (dus van Lemuria)die het lidmaatschap handhaafden voor dit zonnestelsel in de Galactische Federatie.

Na de Grote Vloed en de ondergang van het Rama Imperium, hergroepeerden de Lemuriërs zich en noemden hun nieuw gecombineerde gemeenschap Agartha. De hoofdstad Shamballah kreeg een andere plek dichtbij een grot die ver beneden de stad Lhasa in het moderne Tibet lag.

Veel tunnels verbinden Shamballah met de oppervlakte in de Himalaya’s. Ze werden gebruikt door heilige mensen die kwamen om hun grote energie en goddelijke wijsheid te verspreiden naar de buitenste wereld.

In dit gebied werd een buitengewone plek bewaard voor speciale gelegenheden, waar heilige mensen en hun gekozen discipels elkaar konden ontmoeten om de heilige energieroosters van Moeder Aarde te handhaven.

Dit werk, samen met talrijke rituelen die dagelijks worden uitgevoerd door de Binnenste Aarde, is hoofdzakelijk verantwoordelijk voor het levend houden van de goddelijke energie die Lemuriës voornaamste erfenis is voor de bevolking van de oppervlakte van Moeder Aarde. Lemuria, en later dus Agartha, hebben voortdurend het Licht vastgehouden voor jullie transformatie terug naar volledig bewuste Wezens van Licht.

Agartha is een wereld die lijkt op die van jullie. Binnenste Aarde bevat een bloeiend ecostelsel waarin schepselen kunnen gevonden worden die niet langer meer op de oppervlakte bestaan. Deze exotische menagerie wordt zorgvuldig begeleid.

Dichtbij de diverse steden van Binnenste Aarde zijn speciale gebieden waar Agarthanen zorgen voor en indien nodig, de vele schepselen genezen van deze gevarieerde ecologie. Agarthanen wonen in een netwerk van kristallen steden die door de Binnen Aarde verspreid staan.

Ze variëren van grootte ruwweg van 10.000 tot 1.000.000 inwoners, alhoewel de meeste tussen de 100.000 en 200.000 mensen zitten. Deze steden dichterbij gezien lijken op mini-samenlevingen die samen de hele gemeenschap vormen. De onderliggende eenheid is de “podlet”(klein groepje, meestal familie).

Podlets delen een groep met een gelijkaardig levensdoel om weer samen “clans” te vormen. Clans zijn de eerste bouwblokken van de galactische gemeenschap. Uiteindelijk ontwikkelden vol bewuste mensen een formule om harmonieus te leven en dat heet een galactische gemeenschap, waarvan Agartha een eerste voorbeeld is.

In haar geval vormen 12 clans de kern van deze gemeenschappelijke operatie en die zijn georganiseerd volgens hun opdracht, bijv: administratie, bouwkunde, geneeswetenschappen, enz. Iedere clan breekt weer in podlets uiteen die een maximum van 64 mensen heeft.

Deze grotere groepen vormen mini-gemeenschappen die ieder bronnen heeft om elk probleem dat opkomt creatief op te lossen. Op hun beurt smelten deze mini-gemeenschappen weer samen om een wijk/buurt van een stad te vormen. Aldus is een stad een bijenkorf van individuen die samen komen om met elkaar te delen en bij te dragen aan hun buurt, hun stad en aan hun wereld.

De bestuurlijke raad van Agartha is samengesteld uit 12 clanhoofden die gekozen zijn voor dit ambt vanwege hun eerdere verdienstelijke dienst aan clan en gemeenschap. Uit deze raad wordt een individu gekozen die als het meest wijs en waard is voor een eervolle titel Koning of Koningin van Agartha.

Deze persoon heeft de leiding over het grote leger van afgezanten en verbindingen die naar de oppervlakte wereld worden gestuurd en naar de juiste raden van de Galactische Federatie. Hun verantwoordelijkheid is om toe te zien dat jullie transformatie terug naar de stoffelijke Engelen, volgens het goddelijke plan gaat.

Hun werk namens jullie hielp ons om ons opnieuw te richten op de ‘eerste contact’ missie en resulteerde indirect in “Deca Zau”, of Operatie Spirit. Bovendien hebben de Koning en zijn raad een verbazende periode in gang gezet die zal volgen op de feitelijk massa landingen op jullie wereld.

Ontwikkelde technologie die ieder mens zijn dagelijkse voedsel en kleding laat creëren, maakt iedere kristalstad zelf-onderhoudend of onafhankelijk. Het boeren, bouwen en de kleding industrieën van de oppervlaktewereld worden als verouderd teruggezet door deze Licht technologie.

Bijvoorbeeld, ieder individu kan het ontwerp van zijn/haar woning interieur naar eigen goeddunkeni in een ogenblik veranderen. Deze technologie transporteert ook iemand van het ene naar het andere punt bijna ogenblikkelijk.

Dit betekent dat de wereld een gemeenschap wordt die net zo toegankelijk is voor je als je onmiddellijke buurt. Aldus, wordt het denken van de Agarthanen niet belemmerd door de beperkende condities waar hun oppervlakte buren mee leven.

De vrijheid die door deze Licht technologie wordt verleend heeft wonderbaarlijke creatieve talenten vrijgemaakt die tot volledig gebruik worden gebracht door hun gemeenschap. Wat wink makend is, de Agarthanen gebruiken nu deze vaardigheden om Agartha te her-verenigen met hun oppervlakte broeders.

[alma]

DE BEROOKTE GOD (Smoky God)
of Een Reis naar de Binnenste Wereld
door WILLIS GEORGE EMERSON – 1908

Het was net twee uur in de morgen toen ik wakker schrok uit een rustige slaap door krachtig gebel aan mijn deur. De veel te vroege verstoorder bleek een boodschapper te zijn die een briefje had dat bijna onleesbaar was gekrabbeld, door een oude Noor die de naam droeg Olaf Jansen. Na veel ontcijferen, begreep ik het schrijfsel wat enkel zei: “Ik ben doodziek. Kom.” De oproep was gebiedend, en ik verloor geen tijd en maakte me klaar om het in te willigen.

Misschien moet ik hier ook verklaren dat Olaf Jansen, een man die pas nog zijn 95ste birthday vierde, in de laatste 6 jaren gewoond had in een bescheiden bungalow buiten de Glendale weg, een kleine afstand vanuit het zakendistrict van Los Angeles, Californië.

Het was nog geen twee jaar geleden toen ik op een middag buiten wandelde en werd aangetrokken door het huis van Olaf Jansen en zijn eenvoudige omgeving, de eigenaar en bewoner, waarvan ik later te weten kwam dat hij een gelover/aanhanger was van de oude godsdienst van Odin en Thor

Er zat een zachtheid in zijn gezicht en een vriendelijke uitdrukking in de slimme grijze ogen van deze man die meer dan vier maal twintig en tien jaren geleefd had; en bovendien een soort eenzaamheid die mijn sympathie opriep.

Lichtelijk voorover gebogen en met zijn handen in mekaar achter op zijn rug, liep hij een en weer met langzame en bedachtzame stappen, op de dag waarop we elkaar voor het eerst ontmoeten.

Ik kan nauwelijks zeggen welk specifiek motief me ertoe dreef om in mijn wandeling te pauzeren en hem te betrekken in een conversatie. Hij scheen wink oh te zijn toen ik hem complimenteerde met de aantrekkelijkheid van zijn bungalow en de goed onderhouden wijnstokken en bloemen die in trossen over zijn raam, dak en brede veranda hingen.

Ik ontdekte al spoedig dat mijn nieuwe kennis geen gewoon mens was maar een die intens en geleerd was tot een opmerkelijke graad; een man die in de latere jaren van zijn lange leven diep in boeken was gedoken en sterk werd in de kracht van zijn meditatieve stilte.

Ik moedigde hem aan om te praten en spoedig begreep ik dat hij maar zes of zeven jaren in zuid Californië gewoond had, maar dat hij daar voor 12 jaren in een van de staten van het Midden Oosten had doorgebracht. En daarvóór was hij een visser geweest bij de kust van Noorwegen, in de regio van de Lofoden eilanden van waaruit hij trips gemaakt had nog verder noordelijk naar Spitzbergen en zelfs naar het Franz Josef Land.

Toen ik begon weg te gaan, scheen hij ongaarne te willen dat ik wegging en vroeg me om weer terug te komen. Alhoewel ik in die tijd daar niets bij dacht, herinner ik me nu dat hij een typische opmerking maakte toe ik mijn hand opstak als een goeden dag.

“Je komt weer terug op een dag?” vroeg hij. “Ja, je komt op een dag weer terug. Ik ben er zeker van dat je dat doet; dan zal ik je mijn bibliotheek laten zien en je heel veel vertellen over dingen waar je nog nooit van gedroomd hebt, dingen zo wonderbaarlijk dat het kan zijn dat je me niet zult geloven.”

Ik verzekerde hem er lachend van dat ik niet alleen terug zou komen, maar ook zou gaan geloven wat hij me zou gaan vertellen over zijn reizen en avonturen. In de dagen die hierop volgden raakte ik zeer bekend met Olaf Jansen en beetje bij beetje vertelde hij me zijn verhaal, zo wonderbaarlijk dat dit enorme uitdagingen geeft aan verstand en geloofsdenken. De oude Noorman drukte zichzelf altijd met zoveel ernst en oprechtheid uit dat ik werd geboeid door zijn vreemde verhalen.

Toen kwam ’s nachts die boodschapper met de oproep en binnen het uur zat ik in Olaf Jansen’s bungalow. Hij was heel ongeduldig door het lange wachten, alhoewel ik nadat ik ‘ontboden’ was, direct naar zijn bed was gekomen.

“Ik moet me haasten,” riep hij uit, toen hij mijn hand nog in de groet vasthield. “Ik heb zoveel aan je te vertellen wat je nog niet weet en ik kan niemand anders vertrouwen dan jou. Ik realiseer me volledig”, ging hij gehaast verder, “dat ik de nacht niet zal overleven. De tijd is gekomen dat ik naar mijn voorvaders ga in de grote slaap.”

Ik schudde zijn kussens op om het hem wat prettiger te maken en verzekerde hem dat ik wink was om hem ergens mee van dienst te zijn, want ik begon me de ernst van zijn conditie te realiseren.

Het late van het uur, de stilte van de omgeving, het griezelige gevoel om alleen te zijn met een stervende man, samen met zijn geheimzinnige verhaal, dat zorgde er allemaal voor dat mijn snel en luid klopte met een gevoel waar ik geen naam voor heb.

Inderdaad, er waren die nacht vaak gevoelens, en sedert die tijd was er vaak een gevoel eerder dan een overtuiging die bezit nam van mijn ziel en ik scheen er niet alleen in te geloven maar ook feitelijk de vreemde landen, de vreemde mensen en de vreemde wereld te zien, waarover hij vertelde en om het machtige orkestrale koor te horen van een duizendtal krachtige stemmen.

Ongeveer twee uren scheen hij begiftigd te zijn met bijna bovenmenselijke kracht, snel pratend, en naar alle schijn ook rationeel. Uiteindelijk gaf hij bepaalde gegevens in mijn handen, tekeningen en ruwe mappen.

“Deze”, zei hij, “leg ik in jouw handen. Als ik je kan laten beloven dat jij ze aan de wereld geeft, dan sterf ik gelukkig, omdat ik wens dat de mensen de waarheid zullen weten, want dan zal alle mysterie wat betreft dit bevroren Noordelijke land, worden verklaard. Er is geen kans dat jij laan het lot lijdt zoals ik dat deed.

Ze zullen jou niet boeien, noch je in een gekkenhuis opsluiten, omdat je niet je eigen verhaal vertelt, maar het mijne en ik zal, dankzij de goden Odin en Thor, in mijn graf zijn, en dus voorbij het bereik van ongelovigen die willen vervolgen..”

Zonder een gedachte aan de verreikende resultaten die de belofte inhield, of de vele slapeloze nachten voorziend die deze verplichting me sedertdien bracht, gaf ik mijn hand erop met een eed om getrouw aan zijn stervende wens te voldoen.

Toen de Zon boven de toppen van de San Jacinto rees, ver naar het oosten, vertrok de spirit van Olaf Jansen, de navigator, de onderzoeker en vereerder van Odin en Thor, de man wiens ervaringen en reizen, die er mee in betrekking staan, zonder een parallel in de geschiedenis van de hele wereld, en ik bleef alleen achter met de dood.

En nu, nadat ik de laatste droevige rites heb gedaan voor deze vreemde man uit de Lofoden eilanden, en de steeds verder gaande “Noordwaards Ho!”, de moedige onderzoeker van bevroren gebieden, die in zijn afnemende jaren (nadat hij de vier maal 20 was gepasseerd), een toevlucht van rustige vrede had gezocht in een zon overgoten Californië, zal ik nu zijn verhaal openbaar gaan maken.

[alma]

HET VERHAAL VAN OLAF JANSEN

Mijn naam is Olaf Jansen. Ik ben een Noor, alhoewel ik werd geboren in het kleine zeevarende Russische plaatsje Uleaborg, aan de oostelijke kust van de Golf van Bothnia, de noordelijke arm van de Baltische Zee. Mijn ouders waren op een vis-cruise in de Golf van Bothnia, en zaten in dit Russische plaatsje Uleaborg in de tijd van mijn geboorte, die was op 27 oktober 1811.

Mijn vader, Jens Jansen was geboren in Rodwig aan de Scandinavische kust, bij de Lofoden eilanden, maar nadat hij was getrouwd ging hij wonen in Stockholm, omdat mijn moeders familie in die stad woonde. Toen ik zeven jaar oud was, ging ik met mijn vader mee op zijn vistripjes langs de Scandinavische kust.

Vroeg in mijn leven liet ik een aanleg zien voor boeken en toen ik negen jaar was, werd ik op een particuliere school geplaatst in Stockholm, en ik bleef daar totdat ik veertien was. Daarna ging ik regelmatig tripjes mee met mijn vader op al zijn vistochten.

Mijn vader was een man die in volle lengte rond 1.85 m was, en meer dan vijftien stone woog, (=95 kg), een typische Noor van de meest stoere soort en in staat om meer te verdragen dan een andere man die ik ooit gekend heb.

Hij bezat de vriendelijkheid van een vrouw met tedere kleine maniertjes, toch waren zijn beslistheid en zijn wilskracht buiten beschrijving groot. Zijn wil verdroeg geen nederlaag.

Ik was in mijn negentiende jaar toen we begonnen met wat onze laatste trip als vissers zou zijn, en dat resulteerde in het vreemde verhaal dat ik aan de wereld zal geven – maar niet nadat ik mijn Aardse pelgrimstocht heb beëindigd.

Ik tart de feiten niet te laten uitkomen als ik weet dat ze gepubliceerd worden terwijl ik nog leef, uit vrees voor verdere vernedering, opsluiting en lijden. Ten eerste werd ik in de boeien geslagen door de kapitein van de walvisvaart die me redde, en voor geen andere reden dan dat ik de waarheid vertelde over de wonderbaarlijke ontdekkingen die mijn vader en ik hadden gedaan. Maar dit was helemaal nog niet het eind van mijn marteling.

Na vier jaar en acht maanden afwezigheid bereikte ik Stockholm, slechts om te vinden dat mijn moeder was gestorven in het jaar ervoor, en het eigendom dat door mijn ouders werd achtergelaten, in het bezit van mijn moeder’s familie, werd onmiddellijk naar mij overgemaakt.

Alles had goed kunnen zijn als ik uit mijn herinnering het verhaal had kunnen wissen van ons avontuur en van mijn vaders vreselijke dood. Uiteindelijk vertelde ik op een dag het verhaal aan mijn oom, Gustaf Osterlind, een man met aanzienlijk bezit, en drong er bij hem op aan om een expeditie uit te rusten voor mij zodat ik nog een reis kon maken naar het vreemde land.

Eerst dacht ik dat hij voor mijn project was. Hij scheen geïnteresseerd en nodigde me uit om dit aan bepaalde ambtenaren te brengen en het aan hen uit te leggen, zoals ik dat aan hem had gedaan, het verhaal van onze reizen en ontdekkingen.

Stel je mijn teleurstelling en afgrijzen voor toen aan het slot van mijn relaas, er bepaalde papieren werden getekend door mijn oom en zonder enige waarschuwing ik ontdekte dat ik gearresteerd werd en haastig werd weggebracht in een naargeestige en beangstigende gevangenneming in een gekkenhuis, waar ik 28 jaren lang verbleef – lange, saaie, beangstigende jaren van lijden!

Ik hield nooit op om te komen voor mijn gezondheid, en om te protesteren tegen de onrechtvaardigheid van mijn gevangenneming. Ten slotte, op 17 oktober 1862, werd ik vrijgelaten. Mijn oom was dood en de vrienden van mijn jeugd waren nu vreemdelingen. Inderdaad een man van meer dan 50 jaren wiens enige bekende feit die van een gek is, heeft geen vrienden.

Ik was het spoor bijster om te weten wat ik moest doen om in mijn levensonderhoud te voorzien maar instinctief ging ik naar de haven waar visboten in grote aantallen verankerd lagen, en binnen een week kon ik aan boord van een visser met de naam Yan Hansen, die een lange viscruise begon naar de Lofoden eilanden.

Hier werden mijn vroege jaren van training het grootste voordeel bewezen, specifiek om me mijzelf nuttig te laten zijn. Dit was maar het begin van andere trips en door zuinig te leven was ik in enkele jaren in staat om een visboot van mijzelf te kopen. 27 jaren daarna ging ik over zee als visser, vijf jaren werkend voor anderen en de laatste 20 voor mezelf.

In al deze jaren was ik de meest ijverige student in boeken, maar ook als harde werker in mijn zaak, maar ik was heel voorzichtig om niemand het verhalen te vertellen die gingen over de ontdekkingen van mijn vader en mij.

Zelfs op deze late dag vrees ik nog dat iemand de dingen ziet of weet die ik opschrijf, en de noteringen en kaarten die ik bewaar. Als mijn dagen op Aarden ten einde lopen zal ik kaarten en noteringen achterlaten die de mensheid, zoals ik hoop, verlichten en voordeel brengen.

De herinnering van mijn lange opsluiting met maniakken en alle verschrikkelijke smart en lijden zijn nog te levendig om mij te waarborgen voor verdere kansen daarop. .In 1889 verkocht ik mijn visboten en ontdekte dat ik een fortuin verzameld had dat aardig voldoende was om me de rest van mijn leven in leven te houden. Ik ging toen naar Amerika.

Ongeveer 12 jaren was mijn tehuis in Illinois, bij Batavia, waar ik de meeste boeken van mijn huidige bibliotheek verzamelde, alhoewel ik ook veel voorkeurboeken uit Stockholm meebracht.

Later kwam ik in Los Angeles, kwam daar aan op 4 maart 1901. De datum herinner ik me goed omdat het president McKinleys tweede inauguratie dag. Ik kocht dit kleine huisje en besloot om hier in de afzondering van mijn eigen plekje, geschut door mijn eigen wijnstokken en vijgenboom, en met mijn boeken om me heen, om kaarten en tekeningen te maken van de nieuwe landen die we hadden ontdekt, en om ook het verhaal in detail op te schrijven uit de tijd dat mijn vader en ik Stockholm verlieten tot aan het tragische gebeuren dat ons overkwam in de Zuidpool Oceaan.

Ik herinner me goed dat we Stockholm verlieten in onze vissloep op de derde dag van april 1829 en zuidwaarts zeilden, terwijl we Gothland eiland links lieten liggen en met Oeland eiland aan de rechterkant.

Enkele dagen later kwamen we succesvol met z’n tweeën aan in Sandhommar Point en gingen door de zee engte die Denemarken afscheidt van de Scandinavische kust. Te zijner tijd kwamen we in de stad Christiansand waar we twee dagen bleven rusten, en begonnen toen rondom de Scandinavische kust naar het westen te gaan, af op de Lofoden eilanden.

Mijn vader had goeie zin, door de prachtige en bevredigende betalingen die hij gekregen had uit onze laatste vangst op de markt in Stockholm, in plaats van te verkopen in een van de zeevarende steden langs de Scandinavische kust.

Hij was specifiek wink met de verkoop van wat ivoren slagtanden die hij ontdekt had op de westkust van het Franz Joseph Land bij een van zijn noordelijke cruises van het vorig jaar en hij drukte de hoop uit dat we deze keer misschien gelukkig genoeg waren om onze kleine vissloep te laden met ivoor in plaats van met kabeljauw, haring, makreel en zalm.

We gingen liggen in Hammerfest, breedte 71 graden en 40 minuten, voor enkele dagen rust. Hier bleven we een week, legden extra voorraad aan van provisie en met diverse vaten drinkwater en zeilden toen richting Spitzbergen.

De eerste dagen hadden we een open zee en een gunstige wind en toen ontmoetten we veel ijs en veel ijsbergen. Een sloep die groter was geweest dan onze kleine vissloep kon waarschijnlijk die weg niet gemaakt hebben door het labyrint van ijsbergen of geplet zijn door de nauwelijks open kanaaltjes.

Deze monsterbergen stelden een eindeloze opeenvolging van kristallen paleizen, van massieve kathedralen en fantastische bergreeksen voor, onverbiddellijk en op schildwachten lijkend, onwrikbaar als hoog optorenende kliffen of harde rotsen, rechtop staand, stil als een sfinx, en rusteloze golven weerstaand van een kribbige zee.

Na vele ‘door het oog van de naald’ ontsnappingen kwamen we in Spitzbergen aan op 23 juni en ankerden korte tijd op Wijade Bay, en daar waren we nogal succesvol met ons inkomen. We lichtten het anker en zeilden door de Hinlopen Straat, en gingen verder langs de kust van het Noord-Oost Land.

Een sterke wind kwam op vanuit het zuidwesten en mijn vader zei dat we er beter gebruik van konden maken om het Franz Jose Land te bereiken waar hij toevallig het jaar ervoor die ivoren slagtanden had gevonden die hem zo’n goed prijs hadden bezorgd in Stockholm.

Nooit eerder daarvoor of sedertdien, heb ik zoveel zeevogels gezien; er waren talrijke, zodat ze de rotsen verborgen aan de kustlijn en de hemel verduisterden. Enkele dagen zeilden we langs de rotsige kust van het Franz Josef Land. Tenslotte kwam er een gunstige wind die ons in staat stelde om de WestKust te benaderen en na nog 24 uren zeilen kwam we bij een prachtige inham.

Je kon nauwelijks geloven dat dit het verre Noordland was. De plaats was groen door groeiende vegetatie en terwijl het gebied niet meer dan een of twee acres bevatte, toch was de wind warm en rustig. Het scheen dat het een punt was waar de invloed van de Golf Stroom het vriendelijkst gevoeld wordt.

Op de oostkust lagen talrijke ijsbergen, toch waren we hier in open water. Ver ten westen van ons echter waren ijspakken, en nog verder naar het westen verscheen het ijs als lage heuvelrijen. Voor ons en direct in het noorden, lag een open zee. Mijn vader was een vurige gelover van Odin en Thor en hij had mij vaak verteld dat dit Goden waren die ver voorbij de “Noorder Wind” kwamen.

Er was een traditie, legde mijn vader uit, dat nog verder in het noorden een land was dat mooier was dan ooit een sterfelijke mens had gekend en dat dit land bewoond werd door de “Gekozenen”.

Mijn jeugdige voorstelling werd in vuur gezet door de gloed, ijver en godsdienstigegeestdrift van mijn goede vader, en ik riep uit: “Waarom zeilen we niet naar dit geweldige land? De lucht is helder, de wind gunstig en de zee open.”

Zelfs nu kan ik de uitdrukking van prettige verrassing zien op zijn gelaat toen hij zich naar me toe keerde en vroeg: ”Mijn zoon, wil je met me mee gaan onderzoeken… om ver voorbij waar de mens ooit geweest is, te gaan?” Ik antwoordde hem bevestigend.

“Heel goed dan, “zei hij. ”Moge God Odin me beschermen!” en snel, na de zeilen te hebben aangepast, sloeg hij een blik op ons kompas, draaide de boeg in de noordelijke richting door een open kanaal en onze reis was begonnen.

De Zon stond laag aan de horizon, omdat het nog de vroege zomer was. Inderdaad, we hadden bijna nog vier maanden voor de boeg voordat de vriezende nacht opnieuw zou komen.

Onze kleine vissloep sprong naar voren alsof die net zo verlangend was als wij waren. Binnen 36 uren waren we uit het zicht van het hoogste punt op de kustlijn van het Franz Josef Land.

We schenen in een sterke stroming te zitten die van noord naar noord oost ging. Ver naar de rechter kant en aan de linker kant van ons waren ijsbergen, maar onze kleine sloep boorde zich door de enge passages en ging door kanalen de open zeeën in – kanalen die soms zo nauw waren dat als ons voertuigsmaller was geweest we er nooit doorheen hadden kunnen komen.

Op de derde dag kwamen we bij een eiland. De kusten ervan werden door een open zee overspoeld. Mijn vader besloot om aan land te gaan en om een dag te gaan exploreren Dit nieuwe land was ontbloot van hout maar we vonden een grote opstapeling van drijfhout aan de noordkant. Sommige boomstronken waren 12 m lang en 60 cm dik. Na een dag van exploreren over de kust van dit eiland, lichtten we het anker en draaiden we de boeg naar het noorden de open zee in.

Ik herinner me dat mijn vader noch ikzelf in zo’n dertig uren voedsel geproefd hadden. Misschien kwam dat door de spanning van de opwinding over onze vreemde reis verder noordelijk, mijn vader zei, dat niemand daar eerder was geweest. Actief mentaal bezig zijn had de eisen van stoffelijke noden verdoofd.

In plaats van dat de kou intens was, wat we verwacht hadden, was het werkelijk warmer en prettiger dan het toen we in Hammerfest geweest waren op de noordkust van Noorwegen, ongeveer zes weken daarvoor.

We gaven openhartig toe dat we erg hongerig waren en onmiddellijk maakte ik een stevig maal klaar uit onze goed voorziene provisie’kast’. Toen we smakelijk hadden deelgenomen aan dit maal zei ik tegen mijn vader dat ik zou gaan slapen omdat ik me aardig slaperig begon te voelen. “Goed”antwoordde hij, “ik zal de wacht houden.”

Ik weet helemaal niet hoe lang ik sliep; ik weet alleen maar dat ik ruw gewekt werd door een vreselijke commotie van de sloep. Tot mijn verrassing vond ik mijn vader diep in slaap. Ik schreeuwde woest naar hem en opgeschrokken sprong hij snel op zijn voeten. Inderdaad, als hij niet onmiddellijk de rail gegrepen had, zou hij zeker in de ziedende golven gegooid zijn.

Er woedde een hevige sneeuw-storm. De wind direct achter, dreef onze sloep met een vreselijke snelheid voort en dreigde elk moment om ons om te gooien. Er was geen tijd te verliezen, de zeilen moesten onmiddellijk worden gestreken.

Onze boot was schokkend aan het wringen. Een paar ijsbergen wisten we, waren aan elke kant van ons maar gelukkig was het kanaal direct naar het noorden open. Maar zou dat zo blijven? Voor ons, de horizon insluitend, van links naar rechts was een dampachtige mist of wasem, zwart als een Egyptische nacht aan de rand van het water en wit als een stoomwolk aan de top, en dat onttrok zich aan het zicht omdat het samensmolt met de grote witte vlokken van de vallende sneeuw.

Of dit nu een verraderlijke ijsberg verborg of een ander verborgen obstakel die ons sloepje zou verpletteren en ons in een watergraf zou geven, of was het alleen maar het fenomeen van een Poolmist, er was niets om dit te kunnen vaststellen.

Door welk wonder we ontsnapten aan een verpletterende verwoesting, weet ik niet. Ik herinner me dat ons sloepje kraakte en kreunde alsof zijn scharnieren braken. Het schudde en waggelde heen en weer alsof het gegrepen werd door een hevige onderstroom van draaikolk of maalstroom.

Gelukkig was ons kompas vastgezet met lang schroeven aan een dwarsbalk. De meeste van onze voorraad echter werd losgeslagen en veegde weg van het dek van de kajuit, en als we niet de voorzorg hadden genomen aan het begin om onszelf stevig aan de masten van de sloep vast te binden, zouden we zelf in de striemende zee gegooid zijn.

Boven het doof makende tumult van de woedende golven hoorde ik mijn vaders stem: “Wees moedig, mijn zoon,”riep hij, “Odin is de God van de wateren, de gezel van de moedigen, en hij is met ons. Vrees niet.”

Voor mij was het dat er geen mogelijkheid was om te ontsnappen aan een vreselijke dood. De kleine sloep schepte water, de sneeuw viel zo snel en was verblindend en de golven tuimelden over onze wulven(de overhangende delen van de achtersteven) in woeste witte razernij.

Je kon niet zeggen op welk moment we tegen drijvend pakijs verpletterd zouden worden. De geweldige deining hief ons op tot aan de toppen van de berghoge golven en plonsde ons weer in de diepten van het dal van de zee alsof onze visboot een fragiele schelp was. Reusachtige wit getopte golven, als echte muren, sloten ons in, voor en achter.

Deze vreselijke zenuwbrekende beproeving met zijn onuitsprekelijke verschrikkingen van spanning en foltering door onbeschrijfelijke vrees, duurde meer dan drie uren en al die tijd werden we op topsnelheid naar voren gedreven. Toen, plotseling, alsof hij vermoeid raakte door zijn dolle inspanningen, begon de wind zijn razernij te verminderen en begon langzaamaan af te nemen.

Uiteindelijk zaten we in een volmaakte rust. De mist was ook verdwenen en voor ons lag een ijsloos kanaal misschien vijftien of 20 km breed met enkele ijsbergen ver weg aan onze rechterkant, en een bij tussenpozen archipel van kleinere ijsbergjes aan de linkerkant.

Ik keek scherp naar mijn vader en besloot om stil te blijven totdat hij sprak. Weldra knoopte hij het touw los van zijn middel en zonder een woord te zeggen begon hij met de pompen te werken, die gelukkig niet beschadigd waren, en leegde de sloep van het water dat deze in de gekte van de storm geschept had.

Hij zette de zeilen van de sloep omhoog, zo kalm alsof hij een visnet binnenhaalde en merkte toen op dat we klaar waren voor een gunstige wind als die kwam. Zijn moed en koppigheid waren werkelijk opmerkelijk.

Na onderzoek vonden we minder dan een derde van onze provisie terug, terwijl tot onze ontzetting we ontdekten dat onze watervaten overboord waren gesmeten tijdens de gewelddadige duiken van onze boot.

Twee van onze watervaten zaten nog in de hoofdhouder maar beiden waren leeg. We hadden aardig wat voorraad voedsel maar geen vers water. Ik realiseerde me opeens de afschuwelijkheid van onze positie.

En al gauw was ik gevangen door een verterende dorst. “Dit is werkelijk slecht,” merkte mijn vader op. “Maar, laten we onze doorweekte kleding drogen want we zijn doornat tot op de huid. Vertrouw op god Odin, mijn zoon. Geef de hoop niet op.

“De Zon was schuins aan het dalen alsof we in de zuidelijke breedte zaten in plaats van in het verre noordland. Hij draaide rond zijn omloop, was steeds zichtbaar en ging hoger en hoger iedere dag, vaak met mist bedekt, toch altijd door het kantwerk van wolken glurend als een gemelijk oog van het lot, het mysterieuze noordland bewakend en jaloers kijkend naar de potsen van de mens.

Ver aan onze rechterkant versierden stralen de prisma’s van ijsbergen en waren schitterend. Hun reflecties zonden stralen uit van granaatrood, van diamant en van saffier. Een pyrotechnisch panorama van talloze kleuren en vormen, terwijl je beneden een groen getinte zee kon zien en boven de purperen hemel.

Ik probeerde mijn dorst te vergeten door mezelf bezig te houden en wat voedsel boven te brengen met een leeg vat uit de houder. Ik hing over de zij rail en vulde het vat met water om mijn handen en gezicht te wassen.

Tot mijn verbazing, toen het water in contact kwam met mijn lippen, kon ik geen zout proeven. Ik was geschrokken door die ontdekking. “Vader,” snakte ik, “het water, het water is vers!””Wat Olaf?”riep mijn vader uit en keek snel om zich heen. “Je vergist je natuurlijk. Er is geen land. Je wordt gek.” “Maar ik proef het!”schreeuwde ik. En zo ontdekten we dat het water echt vers was, absoluut was dat zo, zonder het minste zout of zelfs de verdenking van een zilte smaak.

[In vol. I, pagina 196 schrijft Nansen: “Het is een bijzonder fenomeen – dit dode water. We hadden nu een betere gelegenheid om dat te bestuderen dan we wilden. Het gebeurt als een laag oppervlakte water of vers water rust op het zoute water van de zee, en dit verse water wordt gedragen terwijl het schip over de zwaardere zee eronder gleed alsof het een stevige fundering was.

Het verschil tussen de twee strata was in dit geval zo groot dat terwijl we drinkwater op de oppervlakte hadden, was het water dat we onder de onderste rand van de machinekamer vonden veel te zout om gebruikt te worden voor de boiler”]

Wij vulden onmiddellijk onze twee overgebleven watervaten en mijn vader verklaarde dat het een Hemelse dispensatie van genade was van de goden Odin en Thor.

We waren buiten onszelf van blijdschap maar honger gebood ons ons gedwongen vasten te beëindigen. Nu we vers water hadden gevonden in de open zee, wat zouden we nog kunnen verwachten op deze vreemde breedte waar een schip nog nooit gezeild had en waar het gespat van een roeiriem nog nooit was gehoord?

We hadden nauwelijks onze honger gestild toen een bries de werkeloze zeilen begon te vullen en op het kompas kijkend vonden we dat de Noorder naaldpunt hard tegen het glas perste. In antwoord op mijn verbazing zei mijn vader: “Ik heb hier al eens van gehoord; het is wat zij het duiken van de naald noemen.”

We maakten het kompas los en draaiden het in de juiste hoeken, met de oppervlakte van de zee voor de punt zou het zichzelf bevrijden van het glas en volgens een vrije aantrekking. De naald verschoof ongemakkelijk en scheen zo onvast als een dronken man, maar ten slotte gaf hij een koers aan.

Hiervoor dachten we dat de wind ons droeg naar Noord / Noordwest, maar met een vrije naald ontdekten we dat als we er op konden vertrouwen, we lichtelijk Noord/NoordOost voeren.

Onze koers echter, was steeds noordwaards gaande. De zee was sereen kalm, met nauwelijks een korte golfslag en de wind kwiek en opbeurend. De stralen van de zon schenen dwars over ons heen en zorgden voor een rustige warmte. En zo ging de tijd dag voor dag verder en we vonden uit een notitie van ons logboek dat we sedert de storm in de open zee, elf dagen hadden gezeild.

Door een strikte economie hielden we het aardig uit met het voedsel, maar het begon te verminderen. Ondertussen was een van onze watervaten uitgeput en mijn vader zei: ”We zullen het opnieuw vullen.” Maar tot onze verslagenheid merkten we dat het water nu net zo zout was als in het gebied van de Lofoden eilanden bij de kust van Noorwegen. En dit zette ons aan om buitengewoon voorzichtig te zijn met het overblijvende vat.

Ik merkte dat ik veel van de tijd wilde slapen; of dat nu het effect was van de opwinding om door onbekende wateren te zeilen of dat het de ontspanning was na het verschrikkelijk opwindend incident op ons avontuur in de storm op zee, of vanwege dat ik voedsel wilde, ik kon het niet zeggen.

Ik lag heel vaak op de bank van onze kleine sloep en keek ver omhoog in de blauwe koepel van de hemel en niettegenstaande de zon ver weg in het oosten scheen, zag ik altijd een kleine ster boven mijn hoofd staan. Enige dagen als ik die ster zocht, stond hij daar altijd direct boven ons.

Het was nu volgens onze berekening ongeveer de eerste augustus. De zon stond hoog aan de hemelen en was zo helder dat ik niet langer meer die eenzame ster kon zien die mijn aandacht enkele dagen eerder had getrokken.

Op een dag, rond deze tijd, schrok mijn vader mij op door mijn aandacht te vragen voor een ongewoon zicht ver voor ons uit, bijna in de horizon. “Het is een schijn-zon,” riep mijn vader uit. “Ik heb daar over gelezen: het wordt een reflectie genoemd of een luchtspiegeling Dit gaat spoedig over.”

Maar deze dof rode, valse zon, zoals we dachten dat die was, ging enige uren niet weg; en terwijl we ons onbewust waren of er nu stralen waren, was er geen tijd daarna meer waarin we de horizon voor ons niet konden bestrijken om de verlichting te lokaliseren van de zogenaamde valse zon, tijdens een periode van minstens twaalf uren van elke vieren twintig.

Wolken en mist verborgen soms bijna maar nooit helemaal, zijn locatie. Geleidelijkaan scheen hij hoger in de horizon te klimmen van de onbepaalde purperen hemel, toen we vorderden. Je kon nauwelijks zeggen dat hij op de zon leek, behalve dan in zijn ronde vorm en als hij niet verduisterd werd door wolken of in misten van de oceaan, had hij een nevelig-rode, gebronsde verschijning, die veranderde in een wit licht als een lichtende wolk, die een groter licht daarachter reflecteerde.

We kwamen in onze discussie overeen dat deze rokerige vuurhaard-kleurige zon, wat dan ook de oorzaak was van dit fenomeen, geen reflectie van onze Zon was, maar een soort planeet – een werkelijkheid.

Op een dag, kort hierop, voelde ik me buitengewoon suf en viel in een diepe slaap. Maar het leek alsof ik meteen daarna door mijn vader wakker geschud werd die me krachtig schudde aan mijn schouder en zei: “Olaf, word wakker, er is land in zicht!”

Ik sprong op mijn voeten en oh! onuitsprekelijke vreugde! Daar, in de verte, maar direct op ons pad, was land dat steil uitstak in de zee. De kustlijn strekte zich ver naar rechts van ons uit zover als het oog kon zien, en langs het zandige strand waren golven die in woelig schuim uiteen braken, terugtrokken en dan weer naar voren kwamen, steeds zingend met monotone dondertonen, het lied van de diepte. De zandbanken waren overdekt met bomen en andere vegetatie.

Ik kan mijn gevoel van verrukking niet vertellen over deze ontdekking. Mijn vader stond bewegingsloos met zijn hand op de helmstok, recht vooruit te kijken, en stortte zijn uit met dankgebeden voor de goden Odin en Thor.

Ondertussen hadden we een net dat we in de bergruimte hadden gevonden, uitgeworpen en vingen een paar vissen die essentieel toevoegden aan onze slinkende voorraad provisie.

Het kompas dat we weer vast hadden gezet op zijn plek, uit vrees voor een andere storm, wees nog steeds naar het Nnorth, en bewoog nog steeds op zijn spil, net zoals hij gedaan had in Stockholm.

Het duiken naar beneden van de naald was opgehouden. Wat kon dit betekenen? En dan weer, onze vele dagen zeilen hadden ons zeker ver voorbij de Noordpool gebracht. En toch bleef de naald naar het punt Noorden wijzen. We stonden zeer perplex, want onze richting was nu zeker naar het zuiden.

Met behulp van een kribbig windje die ons twaalf uren kwam helpen van de vierentwintig, gingen we door om het binnenland in te gaan,over , wat achteraf bleek een machtige rivier te zijn, en waarvan we hoorden dat die door de inwoners Hiddekel werd genoemd.

We gingen nog tien dagen verder met onze reis ontdekten dat we gelukkig ver genoeg in het binnenland waren gekomen waar de oceaan getijden niet langer het water beïnvloedden en dat was dus vers geworden. De ontdekking kwam geenszins te spoedig, want ons overblijvende watervat was bijna geheel leeg. We verloren geen tijd met het vullen van onze vaten en toen de wind gunstig was, zeilden we verder de rivier op.

Langs de oevers konden we mijlen in breedte grote wouden zien zich uitstrekken ver van de kustlijn af. De bomen waren van enorme lengte. We landden nadat we geankerd waren dichtbij een zandstrand en waadden naar de kust en we werden beloond door het vinden van een hoeveelheid noten die zeer smakelijk waren en hongerstillend, en een smileye verandering waren van de monotoonheid van onze voorraad.

Het was ongeveer een september, vijf maanden, rekenden we uit, sedert we vertrokken van Stockholm. Plotseling schrokken we op, bijna buiten zinnen door gezang van mensen in de verte.

Heel snel hierna ontdekten we een enorm schip die langs de rivier gleed direct in onze richting. Degenen aan boord zongen in een machtig koor dat doordat het echo’de van oever tot oever, klonk als duizend stemmen, die het hele universum vulden met een sidderende melodie. De begeleiding werd gespeeld met snaar instrumenten die niet anders waren dan onze harpen.

Het was een groter schip dan we ooit gezien hadden, en het was anders van constructie. Op dit specifieke ogenblik lag onze sloep in windstilte en was niet ver van de kust. De oever van de rivier, bedekt met mammoetbomen, rezen op een prachtige manier enkele honderden meters omhoog om ons heen op. We schenen aan de rand van een oorspronkelijk woud te zijn dat zich ongetwijfeld ver in het binnenland uitstrekte.

Het immense vaartuig pauzeerde en bijna onmiddellijk werd er een boot uitgezet en zes mannen met reusachtige afmetingen roeiden naar onze kleine visboot. Ze spraken tegen ons in een vreemde taal.

We begrepen uit hun wijze van doen echter, dat ze niet onvriendelijk waren. Ze spraken veel onder elkaar en een van hen lachte buitensporig veel, alsof het vinden van ons een rare ontdekking was.

Een van hen kreeg ons kompas in het oog en dat scheen hem meer te interesseren dan een ander deel van onze sloep. Ten slotte wenkte de leider alsof hij vroeg of we ons bootje wilden verlaten om aan boord van hun schip te komen.

“Wat zeg jij, mijn zoon?”vroeg mijn vader. “Ze kunnen niet meer doen dan ons doden.” “Ze schijnen vriendelijk te zijn ingesteld”, antwoordde ik, “maar wat een verschrikkelijke reuzen! Ze moeten de selectie zijn van uitblinkers van een koninklijk regiment. Kijk eens naar hun grootte.”

“We kunnen beter vrijwillig gaan, in plaats van met geweld meegenomen te worden,” zei mijn vader, glimlachend, “want ze zijn zeker in staat om ons gevangen te nemen.” En daarom maakte hij door tekens bekend dat we gereed waren om hen te vergezellen.
Translator: Winny DijkstraWebSite: http://despertando.me/?p=32082

[alma]

Deel 3 - De Binnenste Aarde & het Rijk van Agartha
Dit is het derde deel over de Binnenste Aarde en het Rijk van Agartha.

Vertaling: Winny - http://www.stralendetoekomst.nl/
Hier volgen ten slotte nog enkele zeer belangrijke recente communicaties vanuit de Binnenste Aarde, die werden doorgegeven via Dianne Robbins. Eerstens uit het boek “Boodschappen uit de Holle Aarde”, door Mikos in het holle Binnenste Aarde rijk aan de binnenkant van de planeet, en ten tweede “Telos”- een onderaardse stad onder Mount Shasta”, door Adama van deze holte stad – de beschaving van Telos in de korst van de Aarde, enkele mijlen onder Mt Shasta in Californië. (zie de link naar deze boeken aan het eind van dit document)

Dan volgen er nu enkele uittreksels van bovenstaande boeken.



“Boodschappen uit de Holle Aarde”, door Dianne RobbinsIntroductie door Dianne:

Niet alleen onze Aarde, maar alle planeten zijn hol!
Planeten worden gevormd door hete gassen die uit de zon in omloop worden geworpen en de schil van planeten wordt geschapen door zwaartekracht en door centrifugale krachten en de POLEN BLIJVEN OPEN en leiden naar een hol interieur.

Dit proces vormt een holle bol met een Innerlijke Zon, berookt van kleur, dat een zacht en plezierig vol spectrum zonlicht afgeeft,
en die de oppervlakte aan de binnenkant zeer bevorderlijk maakt voor de groei van planten en menselijk leven,
en wat alleen maar een lange-lange dag brengt en geen nachten.
De HOLLE AARDE WEZENS zijn zeer spiritueel ontwikkeld en technologisch gevorderd in hun ontwikkeling
ze wonen binnen de interne kern van onze Holle Aarde.
Deze ontwikkelde beschavingen leven in vrede en broederschap in het Centrum van onze Aarde,
en die bevat een Binnenste Centrale Zon, met oceanen en bergen in hun oorspronkelijke staat.
De holte van de Holle Aarde is nog in oorspronkelijke staat omdat ze niet lopen of bouwen op hun land.
Er zijn geen gebouwen, winkelcentra of snelwegen.
Ze reizen met elektromagnetische voertuigen die een paar centimeter boven de grond zweven.
Ze wandelen langs stromen, rivieren en oceanen en beklimmen bergen – maar dat is het uiterste van hun voet-contact met de grond.
Ze laten de rest van hun land aan de natuur omdat dit ook het land van de natuur is.

De regeringsstad in de Holle Aarde wordt Shamballa genoemd.
Dit ligt in het centrum van de planeet en je kunt daar naar binnen door de openingen bij de Noord- of Zuidpool.
De noordelijke en zuidelijke lichten die we in onze hemel zien zijn feitelijk reflecties van de Binnenste Centrale Zon van onze Holle Aarde,
die stralen naar buiten vanuit haar holle kern.
Zij gebruiken vrije energie om hun steden, huizen en tunnels te verlichten.
Ze gebruiken kristallen, gekoppeld aan elektromagnetisme, die een kleine zon opwekken met vol-spectrum licht dat een half miljoen jaar meegaat en hen alle power geeft die ze nodig hebben.

De korst van de Aarde is ongeveer 1200 km dik van de buitenste tot de binnenste oppervlakte.
Doordat onze Aarde hol is en geen dichte bol, zit het centrum van de zwaartekracht niet in het centrum van de Aarde,
maar in het centrum van de korst en dat is rond 600 km onder de oppervlakte.
De zwaartekracht van de Binnenste Aarde is de helft van de buitenste oppervlakte en dat kan dus een verklaring zijn voor de grotere lengte van de mensen, planten en bomen;
sommige van hun Redwoods bereiken meer dan 300 meter hoogte.

De bron van Aarde’s magnetisch veld is een mysterie geweest.
De Binnenste Zon in het centrum van de Aarde is de mysterieuze krachtbron achter Aarde’s magnetisch veld.
Er zijn overal op Aarde ingangspelonken waar uitwisselingen plaats kunnen vinden.
Alleen een paar zijn tegenwoordig nog open. Nikola Tesla, het genie, de uitvinder van elektrische technologie woont nu in de Holle Aarde.
Hij begon informatie te ontvangen in het laatste deel van het jaar 1800 en ontdekte dat `elektrische kracht overal aanwezig is in onbeperkte mate en die kan de machinerie van de wereld aandrijven zonder de noodzaak van kolen, olie, gas of een ander algemene brandstof.`

In de dertiger jaren werden ingangen en passages afgesloten door de bewoners van de Holle Aarde omdat “corporaties” in die tijd Tesla’s technologie misbruikten om ingang te verkrijgen in de Binnenste Aarde.
De twee belangrijkste Portalen van de Holle Aarde zijn de openingen bij de Polen, die gesloten werden in het jaar 2000 omdat onze regeringen ontploffingen gereed maakten bij de Polen om de ingangen naar hun wereld te openen.
Zij hebben een magnetisch krachtveld rond de poolopeningen van de Aarde geïnstalleerd om de ingangen verder te camoufleren.
Op die manier worden de openingen beschermd om door lucht of via land zichtbaar te zijn. I

n het verleden waren er op de oppervlakte ingangen naar de Bibliotheek van Porthologos.
Een van die ingangen was de ingang in de Bibliotheek van Alexandria,
die door vuur verwoest werd in AD 642.Er is meer landmassa in de Aarde (3/4 land en ¼ water) en het land is meer geconcentreerd dan dat van ons.
Alles in de Holle Aarde is zeer nauwgezet gehandhaafd om het ecologisch systeem van alle levensvormen die hier leven in evenwicht te houden.
Er zijn enige miljoenen Catharianen/Agarthanen die heden in de Holle Aarde wonen.
Er zijn Catharianen die als mensen op de oppervlakte zijn geïncarneerd. Er zijn ook Catharianen die op de planeet Jupiter wonen.
De gemiddelde Cathariaan is 15 feet = 4.50 m lang, en soms nog meer tot 23 feet = 6.90 m en dat is zeker zo met de Meesters.
Er zijn ook 36.000 mensen van onze buitenste oppervlakte die nu in de Aarde wonen.
In de laatste 200 jaren gingen 50 oppervlakte mensen naar binnen om daar te wonen; maar, in de laatste 20 jaren gingen er maar 8 naar binnen om er te wonen.

——————————————————————————–

De Bibliotheek van Porthologos

Ik ben Mikos, Bewaker van de registraties van de Aarde en van alle registraties van jullie Zonnestelsel en Universum.
Ik ben hier in de holte van Aarde, voornamelijk om de geschiedenis van alle leven overal te bewaken.
Dit is de voornaamste doelstelling van onze Bibliotheek van Porthologos.
Onze Bibliotheek is de enige van zijn soort in ons grote systeem van planeten.
Onze Bibliotheek is zo groot dat hij 456 vierkante mijl omvat van terrein en heeft grote opslag gewelven met registratie die allemaal opgeslagen zijn op kristallen platen die door onze kristallen projectoren gezien/gelezen kunnen worden.

Onze opslag voorzieningen zijn heel groot, ze zijn georganiseerd en gecategoriseerd,
zodat je de informatie die je zoekt en die je wilt terugvinden om te bekijken, makkelijk kunt lokaliseren.
Wij hebben grote verzenders die je jouw order binnen enkele minuten zal leveren en het dan weer retourneren naar de opslag locatie.
Op die manier is ieder item in de Bibliotheek altijd daar waar het moet zijn en kan makkelijk worden gevonden en volmaakt bewaard.
Dat komt door onze technologische vermogens.
Want wij hebben dit voortgetrokken uit technologie van het Universum waar we in wonen,
en we hebben de meest ontwikkelde methode van bewaring en opslag en terugvinden waarover jullie bibliotheekstelsel zich zou verbazen…

En nu hebben mijn omstanders en ik jullie opgewacht op de drempel van de Bibliotheek van Porthologos,
waar de witte albasten treden twinkelen door vonken van ingelegde kristallen en diamanten, die voeren naar de grote hallen van onze Bibliotheek die in het grote interieur van de Aarde is gelokaliseerd.
Vandaag zullen we jullie op een tour meenemen door onze hallen en je laten zien hoe een echte bibliotheek in jullie toekomst eruit zal zien.

Jullie toekomstige bibliotheken zullen er als die van ons uitzien omdat die van ons het model is dat alle bibliotheken zullen kopiëren.
We zullen beginnen met de gronden buiten, omdat er ook binnenste gronden zijn.
De buitenste gronden zijn weelderig begroeid met grassen, bloemen, struiken en bomen
en er zijn ronde patio’s met zachte banken en luie stoelen, met kleine, ronde, grote tafels om je uitrustingen op te zetten.
Er zijn kleine bronnen, watervallen en fonteinen in deze omsloten ruimtes want ons water is levend en in een volledige staat van bewustzijn die zingt.
Ja, ons water zingt en als jullie luieren in jullie afgezonderde patio’s wordt je door het water van het leven toegezongen terwijl het uit onze fonteinen ontspringt met melodieën van diepe liefde die alle cellen in je lichaam harmoniseren en in evenwicht brengen.

In deze staat van diepe vrede en harmonie zitten we en ontspannen we ons in de pauzes van onze werkdag.
En nu gaan we de Bibliotheek van Porthologos binnen en wandelen de kristallen trappen op, waar de deur open gaat naar het Universum.

Ja, de Bibliotheek is multidimensionaal !

Terwijl je binnengaat zie je de MelkWeg Galaxy om je heen zweven en kun je in de hemelen kijken die erachter liggen,
die ons hele Universum omsluiten.
Je ziet de Sterren en Zonnen en de andere Zonnestelsels draaien om onze Centrale Zon;
en je voelt je deel van “Alles Dat Is”, en dat ben je dan ook….
Je ziet overal mensen – wandelen, praten, studeren, zitten, achterover liggen of rusten, dromen en gewoon de vibraties van vrede in zich laten doordringen.
Overal zijn bloemen met grote levendigheid, bezieldheid en fonteinen en waterplassen die hun koren van gezang uitstorten.
Je kijkt om je heen en ziet afgesloten alkoven die gespreid liggen door grote hallen heen met de meest ergonomisch gestructureerde zetels die je toewenken om op hen te rusten.
Je ontdekt een die je roept en je gaat er op zitten en beleeft een verbinding met deze zetel die je afstemt op de vibratie waarmee die verbonden is met de centrale verwerkingseenheid van de interne computer in de bibliotheek.

Je bent dan zogezegd “bekabeld” met de kabelloze kabels en volledig verbonden met het werkend systeem,
en daarmee werk je dan met je gedachten en gevoelens, en dat neemt je overal heen mee waar je heen “wenst” te gaan in onze Galaxy.
Je stuurt met je denken, je gebruikt je gedachten als een richtingskompas voor de coördinaten van breedte en lengte.
En het is zo natuurlijk dat je je verwonderd over de eenvoud en natuurlijkheid.
En je reist in je bewustzijn, en onderzoekt onze Galaxy en Universum vanuit de “eerste hand” en voor de eerste keer in je volledig bewuste Menselijke staat.
Dit is weer een ander aspect van wat onze bibliotheek zijn bezoekers biedt, samen met de kristallen platen van alle geregistreerde geschiedenis van ons gehele Universum.
En je bent hier door de trillingsfrequentie van onze woorden, als je ze leest en je de plaatjes voorstelt in je “verbeelding”.

We verwelkomen jullie en nodigen je uit om op elke tijd binnen te gaan. Roep ons op om binnen te komen, omdat onze aandacht altijd naar jullie uitgaat.

Ik ben Mikos en ik ben hier om jullie persoonlijk te begeleiden door onze Bibliotheek wanneer je ook maar wilt.
Jullie hebben geen “Bibliotheek Kaart” nodig omdat jullie identificatie in het DNA van je cellen is ingeschreven.
We wachten op jullie bezoek. Onze Oceanen en Stranden – Ons Water is Levend met BewustzijnGoede morgen.
Dit is Mikos die je roept vanaf de oceaankust in de Holle Aarde, waar ik langs het strand loop en naar de golven kijk die het zand overspoelen.
Onze oceanen zijn groot, wat meer is, enorm, in vergelijking met die van jullie,
met golven groter en sterker in kracht.
De oceanen stromen snel rond onze innerlijke globe, en eb en vloed in de getijden worden beïnvloed door Aarde’s buitenste Maan, net zoals jullie getijden dat zijn.
Want het magnetische trekken van de Maan wordt in de Aarde ook gevoeld.

We brengen allemaal veel tijd door op de stranden, lopen op het zand langs de kust en zwemmen in het schone en heldere water van de oceaan.
Het water in onze oceanen en rivieren is samengesteld uit levend bewustzijn,
en het is het bewustzijn van ons water dat ons voor altijd jong houdt.
Onze kustlijnen volgepakt met het zuiverste zand, wit gekleurd en zachte en kristalheldere spikkeltjes van de zachtste deeltjes waar je ooit op gestapt hebt.

Het wandelen op onze zandige stranden is verwant aan de mogelijke voetmassag.
En we lopen juist hierom op onze stranden, want de massage kalmeert onze voeten en ons denken tegelijkertijd.
Onze oceanen overlappen onze kustlijnen met het zuiverste en schoonste water dat je ooit gezien of geproefd hebt.
En de temperatuur is altijd volmaakt voor ons lichaam.
Niet te warm, en niet te koud.

We wandelen in onze oceaan waar het ondiep is en zwemmen verder grote afstanden zonder ooit vermoeid of koud te worden.
Niemand hier verdrinkt er ooit.
Dit is ongehoord en onvoorstelbaar.
We zijn allemaal grote zwemmers en onze oceanen en meren dragen ons zodat we altijd bovenop het water blijven.
Ons water heeft bewustzijn en praat met ons terwijl we er in ondergedompeld zijn.

Ja, ons water spreekt.
Terwijl we zwemmen wordt ons water deel van ons lichaam en dan zijn we een lichaam, een oceaan, terwijl we met stromingen zwemmen en door de golven.
We smelten compleet samen met het bewustzijn van het water en onze zwemtocht is een tochtje in het bewustzijn zelf.
Het is zoveel meer dan wat jullie beleven op je oppervlakte meren en oceanen,
waar het bewustzijn van jullie water zo verdicht en vervuild is geworden dat het zijn stem, zijn vitaliteit en zijn levenskracht heeft verloren.
Het roept zwakjes tegen jullie maar jullie horen het niet.
Het roept om hulp naar jullie.
Het roept naar jullie te stoppen het te vervuilen, te stoppen met ELF geluidsgolven,
te stoppen met walvisvaren en onderwater experimenten, en met olie knoeien en met duikboten en cruiseschepen waarmee ze haar levenskracht verwoesten en vergiftigen.
Maar helaas, het komt bij dove oren terecht.

De Binnen Aarde Oceanen bevatten al het leven dat ook in de bovenste oceanen zit, en meer.
Onze oceanen krioelen van leven en alle levensvormen uit de zee leven met elkaar in harmonie.
Ze hebben allemaal een vegetarisch dieet en geen een jaagt er op anderen.
Ze leven in harmonie.
Al het zeeleven is zeer geëvolueerd vergeleken met het leven in de oppervlakte oceanen.
Ze zijn allemaal gewend aan de vrede en veiligheid van onze wateren en ze zijn allemaal toegankelijk voor ons.
We communiceren allen direct met walvissen, dolfijnen en vissen en we leven gezamenlijk in vrede met elkaar.
Omdat we allemaal vegetarisch zijn, jagen we niet op walvissen, gaan ook niet vissen of garnalen kweken.
En daarom is Moeder Aarde vrij om te evolueren in onze oceanen en onze oceanen zijn heiligdommen of wijkplaatsen voor al het oceaanleven.
We roepen gewoon op met wie we willen praten en dan zwemmen ze naar onze kust en spreken met ons.
Dit zal echt magisch voor jullie zijn maar voor ons is dit normaal.
Denk er aan, dat wij allemaal in de Holle Aarde weten dat we EEN zijn…

Op onze landerijen, sprankelen en tieren onze velden met graan en worden perfekt aangeraakt door “Zon” en regen om de meest weelderige gewassen te produceren die zo heerlijk zijn voor ons gehemelte en zo versterkend zijn voor ons lichaam.
Ons voedsel pulseert met levenskracht en als dit door ons gegeten wordt, gaat levenskracht in onze cellen over,
en dat resulteert in een volmaakte gezondheid en een lange levensduur.

Dit is het geheim van het leven; dit is de verborgen fontein van de jeugd waar jullie altijd naar gezocht hebben op je oppervlakte.
Die wordt in de Aarde zelf gevonden, er gewoon op wachtend om jullie haar levenskracht te geven als jullie de wetten van de Natuur volgen om gewassen te planten en te oogsten en alleen de Natuur zelf aanwenden om het proces te besturen en groei te overzien.

Met die grote krachten van de Natuur die met jullie samen werken, heb je niets nodig om toe te voegen aan de grond, en de oogsten zijn altijd schitterend van grootte, van voedingsstoffen en van smaak.
Adama van Telos praat over zijn ervaring om Oceanen en Bergen te bezoeken in de holte van de Binnenste AardeHet Interieur van de Aarde is een weerspiegeling van de oppervlakte fundering.

Alles is een omgekeerde orde van de binnenkant van de Aarde.
De bergketenen staan in een directe verhouding met de dimensies van de holte van de Aarde en torenen boven het landschap uit.
De oceanen zijn groter dan leven(?), en stromen kalm en snel rond de binnenkant van de globe.
De lucht is knisperend helder en het zand is wit.
De Centrale Zon in de Aarde is vager dan de zon aan de buitenkant en weerspiegelt het Licht van de Hemelen.

De steden zijn allemaal genesteld in weelderige boslanden, overstroomd met bloemen en enorme bomen.
Er is vegetatie dat groeit om alle door mensen gemaakte bouwsels.
Alles is eeuwig in bloei.
Het is een land van pracht en wonderlijke schoonheid.
Alles is in volmaakte verhoudingen met de grootte van de omtrek van het interieur.
Alles is groter dan ‘t leven – zelfs de grote Wezens die aan de binnenkant wonen zijn groter dan de Stervelingen aan de buitenkant.
Alles is mooi en alles is in hemelse staat van verrukking.Maak een plaatje(in je hoofd)van de binnenfundering die de buitenfundering weerspiegelt; met bergketens die hoger zijn, en oceaanstromingen die sneller zijn,
en groenland dat ongelooflijk weelderig groeit.

Je hoeft geen foto te maken van de contouren van het land Het is nog in haar oorspronkelijke schoonheid en laat zien hoe het leven op de oppervlakte eens was.
De exacte plek van de bergreeksen en oceanen hoef je nu even niet te weten.
Wat wel nodig te weten is dat deze Binnenste Aarde bestaat en hoe deze tegelijkertijd bestaat met de oppervlakte,
met vredige en met tegengestelde condities.
De Holle Aarde is een paradijs, met grote, gracieuze bergen die omhoog steken in de ‘lucht’; en grote, helder, schone meren en oceanen die tieren van leven.

Het eten in de Holle Aarde is strikt vegetarisch en de mensen zijn gezond, robuust en sterk.
Ook zij hebben zichzelf geïsoleerd van de mensen van de oppervlakte, alhoewel ze de Aarde vrijelijk in en uit gaan, terwijl ze de ruimtetoestellen gebruiken die hier staan worden op de Ruimtehaven (Spaceport), binnen in de Aarde.

Dus alhoewel ze binnen de Aarde zijn hebben ze vrijheid en gezondheid en overvloed en vrede –
alle noodzakelijke componenten waar jullie op de oppervlakte om hebben geschreeuwd.
Er is vrij reizen tussen de onderaardse steden en door de Holle Aarde, door de tunnels die onze elektromagnetische treinen gebruiken die ons kunnen meenemen van het ene deel van de Aarde naar het andere in een fractie van tijd die het kost als je op de oppervlakte reist.

Ons transport is snel en efficiënt en gebruikt geen brandstof.
En daarom is er geen vervuiling onder de grond.
Wij leven in Holte Huizen van waaruit we kunnen uitkijken naar onze groene wereld buiten.

Mikos: Nu je wat bekend bent met de Holle Aarde, kunnen we verder “graven” met wat je kunt geloven en nog een factor introduceren van onze levens omstandigheden ondergronds.
Onder de grond wonen we niet in de open ruimtes zoals jullie dat doen op de oppervlakte.
Onze Holle Aarde is oorspronkelijk/origineel omdat we niet lopen op de grond van de binnenste oppervlakte noch bouwen we op haar.
Wij hebben geen winkelcentra en brede snelwegen noch hebben we torenende bouwsels.
We wonen in grotten, met openingen die naar buiten kijken naar de open ruimtes van de Holte grotten in de Aarde.

Zeker, we reizen in de rotsen met onze elektromagnetische voertuigen
die zich een paar centimeter boven de grond verheffen en die nooit de grond aanraken.
We lopen zacht op aarden paden en rennen langs de stromen, rivieren en oceanen en we beklimmen omhoog stekende bergen.
Maar dat is wel het meeste dat onze voeten aanraken van het terrein.

De rest laten we aan de Deva’s en Elementalen van de Natuur, omdat dit ook hun land is.
Al onze levende activiteiten spelen zich af in onze innerlijke grotten, die groot, wijd en hoog zijn en zijn samengesteld uit kristallen rotsen en juwelen.
Kristallen bogen stralen vol spectrisch gekleurde regenbogen uit van sprankelend licht in onze rotsen atmosfeer.
Onze muren zijn afgezet met natuurlijke regenboog tinten door watervallen,
die de lucht bevochtigen met de levendigheid en met het lied van het water dat naar beneden valt.
Ja, ons water “zingt” – en haar koor brengt onze lichaamscellen in harmonie,
zodat onze lichamen altijd vibreren met onze water- en kristallijnen omgeving die ons veel energie verschaffen en de hele dag levendig houden.

We hebben weinig slaap nodig omdat onze cellen altijd afgestemd zijn en in harmonie zijn met het natuurlijk ritme van Moeder Aarde zelf.
Als je bent afgestemd als een stemvork dan draag je de volle levenskracht van onze Moeder en loopt je batterij nooit leeg.
En dus, ja is er weinig behoefte voor lange uren slaap zoals jullie dat kennen.
Jullie worden leeg getrokken en zijn afgewerkt na een dag op je “werkplek”
maar wij zijn altijd net zo levendig aan het eind van onze dag als aan het begin.

Wij leven “in” en “met” de Aarde, terwijl jullie “buiten” en “afgescheiden”van haar zijn.
Dat is het grote verschil.

Jullie Spirituele Hiërarchie heeft behuizing voor jullie voorbereid in deze grote, onbewoonde grotten in Aarde’s interieur
en als de buitenste “Aarde Veranderingen” gaan komen, zullen velen van jullie en massa daar worden gebracht om door te gaan met je huidige incarnatie binnen de Aarde, niet “op” haar.

Jullie zullen een “hele” nieuwe manier van leven ontmoeten die “heel” is en rijk en volmaakt op elke wijze.
Dat zal jullie bewustzijn uitbreiden en je horizon verbreden en jullie horizon zal dan een innerlijke horizon zijn groter dan als je buiten loopt op de oppervlakte.
Een hele nieuwe horizon wacht op jullie om te beleven.
Er zullen nu snel gebeurtenissen gaan plaats vinden omdat de tijd zich versnelt, nog sneller dan het wereldkarma zichzelf uitspeelt.

‘Rij met het getij’ en weet dat je veilig bent, waar je ook bent.

Jullie worden allemaal van binnenuit geleid en voor jullie allemaal wordt gezorgd.
Waar jullie getuige van zijn via jullie media is alleen maar een “spel”, een drama waarvan zij willen dat jullie geloven dat het echt is,
maar alleen de acteurs zijn echt.
De acteurs spelen gewoon hun “eigen spel uit” in het wereldse drama en dit is de grootste “hit”van het nieuwe Millennium,
die op je tv speelt en op filmschermen overal.
Zet gewoon de knop af, ga in jezelf en voel en focus je op de Wereld Vrede.

Vrede is de werkelijke film, en de enige “rol”die je moet zien.
Spoedig zullen jullie ons zien, en spoedig ook, zullen jullie volmaakt geschikt wonen met jullie nieuwe manier van leven.————————————————————————–“

Messages from the Hollow Earth” – Channeled, published and distributed by: Dianne Robbins – Box 825, Weed, CA 96094 USA – to contact Dianne directly phone: 585-802-4530 – e-mail: TelosMtShasta@gmail.com“Boodschappen uit de Holle Aarde”- gechanneld, gepubliceerd en gedistribueerd door : Dianne

[alma]

Binnenste Aarde Deel IV Slot
vertaling winnyd@stralendetoekomst.nl


Hier volgen ten slotte nog enkele zeer belangrijke recente communicaties vanuit de Binnenste Aarde, die werden doorgegeven via Dianne Robbins. Eerstens uit het boek “Boodschappen uit de Holle Aarde”, door Mikos in het holle Binnenste Aarde rijk aan de binnenkant van de planeet, en ten tweede “Telos”- een onderaardse stad onder Mount Shasta”, door Adama van deze holte stad – de beschaving van Telos in de korst van de Aarde, enkele mijlen onder Mt Shasta in Californië. (zie de link naar deze boeken aan het eind van dit document)

Dan volgen er nu enkele uittreksels van bovenstaande boeken.


-------------------------------------------------------------


“Boodschappen uit de Holle Aarde”, door Dianne Robbins


Introductie door Dianne:

Niet alleen onze Aarde, maar alle planeten zijn hol! Planeten worden gevormd door hete gassen die uit de smili in omloop worden geworpen en de schil van planeten wordt geschapen door zwaartekracht en door centrifugale krachten en de POLEN BLIJVEN OPEN en leiden naar een hol interieur. Dit proces vormt een holle bol met een Innerlijke Zon, berookt van kleur, dat een zacht en plezierig vol spectrum zonlicht afgeeft, en die de oppervlakte aan de binnenkant zeer bevorderlijk maakt voor de groei van planten en menselijk leven, en wat alleen maar een lange-lange dag brengt en geen nachten.

De HOLLE AARDE WEZENS zijn zeer spiritueel ontwikkeld en technologisch gevorderd in hun ontwikkeling en ze wonen binnen de interne kern van onze Holle Aarde. Deze ontwikkelde beschavingen leven in vrede en broederschap in het Centrum van onze Aarde, en die bevat een Binnenste Centrale Zon, met oceanen en bergen in hun oorspronkelijke staat.

De holte van de Holle Aarde is nog in oorspronkelijke staat omdat ze niet lopen of bouwen op hun land. Er zijn geen gebouwen, winkelcentra of snelwegen. Ze reizen met elektromagnetische voertuigen die een paar centimeter boven de grond zweven. Ze wandelen langs stromen, rivieren en oceanen en beklimmen bergen – maar dat is het uiterste van hun voet-contact met de grond. Ze laten de rest van hun land aan de natuur omdat dit ook het land van de natuur is.

De regeringsstad in de Holle Aarde wordt Shamballa genoemd. Dit ligt in het centrum van de planeet en je kunt daar naar binnen door de openingen bij de Noord- of Zuidpool. De noordelijke en zuidelijke lichten die we in onze hemel zien zijn feitelijk reflecties van de Binnenste Centrale Zon van onze Holle Aarde, die stralen naar buiten vanuit haar holle kern.

Zij gebruiken vrije energie om hun steden, huizen en tunnels te verlichten. Ze gebruiken kristallen, gekoppeld aan elektromagnetisme, die een kleine smili opwekken met vol-spectrum licht dat een half miljoen jaar meegaat en hen alle power geeft die ze nodig hebben.

De korst van de Aarde is ongeveer 1200 km dik van de buitenste tot de binnenste oppervlakte. Doordat onze Aarde hol is en geen dichte bol, zit het centrum van de zwaartekracht niet in het centrum van de Aarde, maar in het centrum van de korst en dat is rond 600 km onder de oppervlakte. De zwaartekracht van de Binnenste Aarde is de helft van de buitenste oppervlakte en dat kan dus een verklaring zijn voor de grotere lengte van de mensen, planten en bomen; sommige van hun Redwoods bereiken meer dan 300 meter hoogte.

De bron van Aarde’s magnetisch veld is een mysterie geweest. De Binnenste Zon in het centrum van de Aarde is de mysterieuze krachtbron achter Aarde’s magnetisch veld.

Er zijn overal op Aarde ingangspelonken waar uitwisselingen plaats kunnen vinden. Alleen een paar zijn tegenwoordig nog open. Nikola Tesla, het genie, de uitvinder van elektrische technologie woont nu in de Holle Aarde. Die wordt Agartha genoemd, de binnenste Aarde. Hij begon informatie te ontvangen in het laatste deel van het jaar 1800 en ontdekte dat `elektrische kracht overal aanwezig is in onbeperkte mate en die kan de machinerie van de wereld aandrijven zonder de noodzaak van kolen, olie, gas of een ander algemene brandstof.`

In de dertiger jaren werden ingangen en passages afgesloten door de bewoners van de Holle Aarde omdat “corporaties” in die tijd Tesla’s technologie misbruikten om ingang te verkrijgen in de Binnenste Aarde. De twee belangrijkste Portalen van de Holle Aarde zijn de openingen bij de Polen, die gesloten werden in het jaar 2000 omdat onze regeringen ontploffingen gereed maakten bij de Polen om de ingangen naar hun wereld te openen. Zij hebben een magnetisch krachtveld rond de poolopeningen van de Aarde geïnstalleerd om de ingangen verder te camoufleren. Op die manier worden de openingen beschermd om door lucht of via land zichtbaar te zijn. In het verleden waren er op de oppervlakte ingangen naar de Bibliotheek van Porthologos. Een van die ingangen was de ingang in de Bibliotheek van Alexandria, die door vuur verwoest werd in AD 642.

Er is meer landmassa in de Aarde (3/4 land en ¼ water) en het land is meer geconcentreerd dan dat van ons. Alles in de Holle Aarde is zeer nauwgezet gehandhaafd om het ecologisch systeem van alle levensvormen die hier leven in evenwicht te houden.

Er zijn enige miljoenen Catharianen/Agarthanen die heden in de Holle Aarde wonen. Er zijn Catharianen die als mensen op de oppervlakte zijn geïncarneerd. Er zijn ook Catharianen die op de planeet Jupiter wonen. De gemiddelde Cathariaan is 15 voet = 4.50 m lang, en soms nog meer tot 23 voet = 6.90 m en dat is zeker zo met de Meesters. Er zijn ook 36.000 mensen van onze buitenste oppervlakte die nu in de Aarde wonen. In de laatste 200 jaren gingen 50 oppervlakte mensen naar binnen om daar te wonen; maar, in de laatste 20 jaren gingen er maar 8 naar binnen om er te wonen.



--------------------------------------------------------------------------------


De Bibliotheek van Porthologos

Ik ben Mikos, Bewaker van de registraties van de Aarde en van alle registraties van jullie Zonnestelsel en Universum. Ik ben hier in de holte van Aarde, voornamelijk om de geschiedenis van alle leven overal te bewaken. Dit is de voornaamste doelstelling van onze Bibliotheek van Porthologos.

Onze Bibliotheek is de enige van zijn soort in ons grote systeem van planeten. Onze Bibliotheek is zo groot dat hij 456 vierkante mijl omvat van terrein en heeft grote opslag gewelven met registratie die allemaal opgeslagen zijn op kristallen platen die door onze kristallen projectoren gezien/gelezen kunnen worden. Onze opslag voorzieningen zijn heel groot, ze zijn georganiseerd en gecategoriseerd, zodat je de informatie die je zoekt en die je wilt terugvinden om te bekijken, makkelijk kunt lokaliseren. Wij hebben grote verzenders die je jouw order binnen enkele minuten zal leveren en het dan weer retourneren naar de opslag locatie. Op die manier is ieder item in de Bibliotheek altijd daar waar het moet zijn en kan makkelijk worden gevonden en volmaakt bewaard. Dat komt door onze technologische vermogens. Want wij hebben dit voortgetrokken uit technologie van het Universum waar we in wonen, en we hebben de meest ontwikkelde methode van bewaring en opslag en terugvinden waarover jullie bibliotheekstelsel zich zou verbazen…

En nu hebben mijn omstanders en ik jullie opgewacht op de drempel van de Bibliotheek van Porthologos, waar de witte albasten treden twinkelen door vonken van ingelegde kristallen en diamanten, die voeren naar de grote hallen van onze Bibliotheek die in het grote interieur van de Aarde is gelokaliseerd.

Vandaag zullen we jullie op een tour meenemen door onze hallen en je laten zien hoe een echte bibliotheek in jullie toekomst eruit zal zien. Jullie toekomstige bibliotheken zullen er als die van ons uitzien omdat die van ons het model is dat alle bibliotheken zullen kopiëren. We zullen beginnen met de gronden buiten, omdat er ook binnenste gronden zijn. De buitenste gronden zijn weelderig begroeid met grassen, bloemen, struiken en bomen en er zijn ronde patio’s met zachte banken en luie stoelen, met kleine, ronde, grote tafels om je uitrustingen op te zetten. Er zijn kleine bronnen, watervallen en fonteinen in deze omsloten ruimtes want ons water is levend en in een volledige staat van bewustzijn dat zingt. Ja, ons water zingt en als jullie luieren in jullie afgezonderde patio’s wordt je door het water van het leven toegezongen terwijl het uit onze fonteinen ontspringt met melodieën van diepe liefde die alle cellen in je lichaam harmoniseren en in evenwicht brengen. In deze staat van diepe vrede en harmonie zitten we en ontspannen we ons in de pauzes van onze werkdag.

En nu gaan we de Bibliotheek van Porthologos binnen en wandelen de kristallen trappen op, waar de deur open gaat naar het Universum. Ja, de Bibliotheek is multidimensionaal ! Terwijl je binnengaat zie je de MelkWeg Galaxy om je heen zweven en kun je in de hemelen kijken die erachter liggen, die ons hele Universum omsluiten. Je ziet de Sterren en Zonnen en de andere Zonnestelsels draaien om onze Centrale Zon; en je voelt je deel van “Alles Dat Is”, en dat ben je dan ook….

Je ziet overal mensen – wandelen, praten, studeren, zitten, achterover liggen of rusten, dromen en gewoon de vibraties van vrede in zich laten doordringen. Overal zijn bloemen met grote levendigheid bezieldheid en fonteinen en waterplassen die hun koren van gezang uitstorten. Je kijkt om je heen en ziet afgesloten alkoven die gespreid liggen door grote hallen heen met de meest ergonomisch gestructureerde zetels die je toewenken om op hen te rusten. Je ontdekt een die je roept en je gaat er op zitten en beleeft een verbinding met deze zetel die je afstemt op de vibratie waarmee die verbonden is met de centrale verwerkingseenheid van de interne computer in de bibliotheek. Je bent dan zogezegd “bekabeld” met de kabelloze kabels en volledig verbonden met het werkend systeem, en daarmee werk je dan met je gedachten en gevoelens, en dat neemt je overal heen mee waar je heen “wenst” te gaan in onze Galaxy. Je stuurt met je denken, je gebruikt je gedachten als een richtingskompas voor de coördinaten van breedte en lengte. En het is zo natuurlijk dat je je verwonderd over de eenvoud en natuurlijkheid. En je reist in je bewustzijn, en onderzoekt onze Galaxy en Universum vanuit de “eerste hand” en voor de eerste keer in je volledig bewuste Menselijke staat.

Dit is weer een ander aspect van wat onze bibliotheek zijn bezoekers biedt, samen met de kristallen platen van alle geregistreerde geschiedenis van ons gehele Universum. En je bent hier door de trillingsfrequentie van onze woorden, als je ze leest en je de plaatjes voorstelt in je “verbeelding”. We verwelkomen jullie en nodigen je uit om op elke tijd binnen te gaan. Roep ons op om binnen te komen, omdat onze aandacht altijd naar jullie uitgaat. Ik ben Mikos en ik ben hier om jullie persoonlijk te begeleiden door onze Bibliotheek wanneer je ook maar wilt. Jullie hebben geen “Bibliotheek Kaart” nodig omdat jullie identificatie in het DNA van je cellen is ingeschreven. We wachten op jullie bezoek.


Onze Oceanen en Stranden – Ons Water is Levend met Bewustzijn

Goede morgen. Dit is Mikos die je roept vanaf de oceaankust in de Holle Aarde, waar ik langs het strand loop en naar de golven kijk die het zand overspoelen. Onze oceanen zijn groot, wat meer is, enorm, in vergelijking met die van jullie, met golven groter en sterker in kracht. De oceanen stromen snel rond onze innerlijke globe, en eb en vloed in de getijden worden beïnvloed door Aarde’s buitenste Maan, net zoals jullie getijden dat zijn. Want het magnetische trekken van de Maan wordt in de Aarde ook gevoeld.

We brengen allemaal veel tijd door op de stranden, lopen op het zand langs de kust en zwemmen in het schone en heldere water van de oceaan. Het water in onze oceanen en rivieren is samengesteld uit levend bewustzijn, en het is het bewustzijn van ons water dat ons voor altijd jong houdt.

Onze kustlijnen volgepakt met het zuiverste zand, wit gekleurd en zachte en kristalheldere spikkeltjes van de zachtste deeltjes waar je ooit op gestapt hebt. Het wandelen op onze zandige stranden is verwant aan de mogelijke voetmassage. En we lopen juist hierom op onze stranden, want de massage kalmeert onze voeten en ons denken tegelijkertijd. Onze oceanen overlappen onze kustlijnen met het zuiverste en schoonste water dat je ooit gezien of geproefd hebt. En de temperatuur is altijd volmaakt voor ons lichaam. Niet te warm, en niet te koud. We wandelen in onze oceaan waar het ondiep is en zwemmen verder grote afstanden zonder ooit vermoeid of koud te worden. Niemand hier verdrinkt er ooit. Dit is ongehoord en onvoorstelbaar. We zijn allemaal grote zwemmers en onze oceanen en meren dragen ons zodat we altijd bovenop het water blijven.

Ons water heeft bewustzijn en praat met ons terwijl we er in ondergedompeld zijn. Ja, ons water spreekt. Terwijl we zwemmen wordt ons water deel van ons lichaam en dan zijn we een lichaam, een oceaan, terwijl we met stromingen zwemmen en door de golven heengaan. We smelten compleet samen met het bewustzijn van het water en onze zwemtocht is een tochtje in het bewustzijn zelf. Het is zoveel meer dan wat jullie beleven op je oppervlakte meren en oceanen, waar het bewustzijn van jullie water zo verdicht en vervuild is geworden dat het zijn stem, zijn vitaliteit en zijn levenskracht heeft verloren. Het roept zwakjes tegen jullie maar jullie horen het niet. Het roept om hulp naar jullie. Het roept naar jullie om te stoppen het te vervuilen, te stoppen met E.L.F. geluidsgolven, te stoppen met walvisvaren en onderwater te experimenteren, en met olie te knoeien en met duikboten en cruiseschepen te varen waarmee ze haar levenskracht verwoesten en vergiftigen. Maar helaas, het komt bij dove oren terecht.

De Binnen Aarde Oceanen bevatten al het leven dat ook in de bovenste oceanen zit, en meer. Onze oceanen krioelen van leven en alle levensvormen uit de zee leven met elkaar in harmonie.

Ze hebben allemaal een vegetarisch dieet en geen een jaagt er op anderen. Ze leven in harmonie. Al het zeeleven is zeer geëvolueerd vergeleken met het leven in de oppervlakte oceanen. Ze zijn allemaal gewend aan de vrede en veiligheid van onze wateren en ze zijn allemaal toegankelijk voor ons. We communiceren allen direct met walvissen, dolfijnen en vissen en we leven gezamenlijk in vrede met elkaar.

Omdat we allemaal vegetarisch zijn, jagen we niet op walvissen, gaan ook niet vissen of garnalen kweken. En daarom is Moeder Aarde vrij om te evolueren in onze oceanen en onze oceanen zijn heiligdommen of wijkplaatsen voor al het oceaanleven. We roepen gewoon op met wie we willen praten en dan zwemmen ze naar onze kust en spreken met ons. Dit zal echt magisch voor jullie zijn maar voor ons is dit normaal. Denk er aan, dat wij allemaal in de Holle Aarde weten dat we EEN zijn…

Op onze landerijen, sprankelen en tieren onze velden met graan en worden perfect aangeraakt door “Zon” en regen om de meest weelderige gewassen te produceren die zo heerlijk zijn voor ons gehemelte en zo versterkend zijn voor ons lichaam. Ons voedsel pulseert met levenskracht en als dit door ons gegeten wordt, gaat levenskracht in onze cellen over, en dat resulteert in een volmaakte gezondheid en een lange levensduur.

Dit is het geheim van het leven; dit is de verborgen fontein van de jeugd waar jullie altijd naar gezocht hebben op je oppervlakte. Die wordt in de Aarde zelf gevonden, er gewoon op wachtend om jullie haar levenskracht te geven als jullie de wetten van de Natuur volgen om gewassen te planten en te oogsten en alleen de Natuur zelf aanwenden om het proces te besturen en groei te overzien. Met die grote krachten van de Natuur die met jullie samen werken, heb je niets nodig om toe te voegen aan de grond, en de oogsten zijn altijd schitterend van grootte, van voedingsstoffen en van smaak.




Adama van Telos praat over zijn ervaring om Oceanen en Bergen te bezoeken in de holte van de Binnenste Aarde

Het Interieur van de Aarde is een weerspiegeling van de oppervlakte fundering. Alles is een omgekeerde orde van de binnenkant van de Aarde. De bergketenen staan in een directe verhouding met de dimensies van de holte van de Aarde en torenen boven het landschap uit. De oceanen zijn groter dan leven(?), en stromen kalm en snel rond de binnenkant van de globe. De lucht is knisperend helder en het zand is wit. De Centrale Zon in de Aarde is vager dan de smili aan de buitenkant en weerspiegelt het Licht van de Hemelen.

De steden zijn allemaal genesteld in weelderige boslanden, overstroomd met bloemen en enorme bomen. Er is vegetatie dat groeit om alle door mensen gemaakte bouwsels. Alles is eeuwig in bloei. Het is een land van pracht en wonderlijke schoonheid.

Alles is in volmaakte verhoudingen met de grootte van de omtrek van het interieur. Alles is groter dan ‘t leven – zelfs de grote Wezens die aan de binnenkant wonen zijn groter dan de Stervelingen aan de buitenkant. Alles is mooi en alles is in hemelse staat van verrukking.

Maak een plaatje(in je hoofd)van de binnenfundering die de buitenfundering weerspiegelt; met bergketens die hoger zijn, en oceaanstromingen die sneller zijn, en groenland dat ongelooflijk weelderig groeit. Je hoeft geen foto te maken van de contouren van het land Het is nog in haar oorspronkelijke schoonheid en laat zien hoe het leven op de oppervlakte eens was. De exacte plek van de bergreeksen en oceanen hoef je nu even niet te weten. Wat wel nodig te weten is dat deze Binnenste Aarde bestaat en hoe deze tegelijkertijd bestaat met de oppervlakte, met vredige en met tegengestelde condities.

De Holle Aarde is een paradijs, met grote, gracieuze bergen die omhoog steken in de ‘lucht’; en grote, helder, schone meren en oceanen die tieren van leven. Het eten in de Holle Aarde is strikt vegetarisch en de mensen zijn gezond, robuust en sterk. Ook zij hebben zichzelf geïsoleerd van de mensen aan de oppervlakte, alhoewel ze de Aarde vrijelijk in en uit gaan, terwijl ze de ruimtetoestellen gebruiken die hier staan op de Ruimtehaven (Spaceport), binnen in de Aarde. Dus alhoewel ze binnen de Aarde zijn hebben ze vrijheid en gezondheid en overvloed en vrede – alle noodzakelijke componenten waar jullie op de oppervlakte om hebben geschreeuwd.

Er is vrij reizen tussen de onderaardse steden en door de Holle Aarde, door de tunnels die onze elektromagnetische treinen gebruiken die ons kunnen meenemen van het ene deel van de Aarde naar het andere in een fractie van tijd die het kost als je op de oppervlakte reist. Ons transport is snel en efficiënt en gebruikt geen brandstof. En daarom is er geen vervuiling onder de grond.


Wij leven in Holte Huizen van waaruit we kunnen uitkijken naar onze groene wereld buiten.

Mikos: Nu je wat bekend bent met de Holle Aarde, kunnen we verder “graven” met wat je kunt geloven en nog een factor introduceren van onze levens omstandigheden ondergronds.

Onder de grond wonen we niet in de open ruimtes zoals jullie dat doen op de oppervlakte. Onze Holle Aarde is oorspronkelijk omdat we niet lopen op de grond van de binnenste oppervlakte noch bouwen we op haar. Wij hebben geen winkelcentra en brede snelwegen noch hebben we torenende bouwsels. We wonen in grotten, met openingen die naar buiten kijken naar de open ruimtes van de Holte grotten in de Aarde. Zeker, we reizen in de rotsen met onze elektromagnetische voertuigen die zich een paar centimeter boven de grond verheffen en die nooit de grond aanraken. We lopen zacht op aarden paden en rennen langs de stromen, rivieren en oceanen en we beklimmen omhoog stekende bergen. Maar dat is wel het meeste dat onze voeten aanraken van het terrein. De rest laten we aan de Deva’s en Elementalen van de Natuur, omdat dit ook hun land is.

Al onze levende activiteiten spelen zich af in onze innerlijke grotten, die groot, wijd en hoog zijn en zijn samengesteld uit kristallen rotsen en juwelen. Kristallen bogen stralen vol spectraal gekleurde regenbogen uit van sprankelend licht in onze rotsen atmosfeer. Onze muren zijn afgezet met natuurlijke regenboog tinten door watervallen, die de lucht bevochtigen met een levendigheid en met het lied van het water dat naar beneden valt. Ja, ons water “zingt” – en haar koor brengt onze lichaamscellen in harmonie, zodat onze lichamen altijd vibreren met onze water- en kristallijnen omgeving die ons veel energie verschaffen en de hele dag levendig houden. We hebben weinig slaap nodig omdat onze cellen altijd afgestemd en in harmonie zijn met het natuurlijk ritme van Moeder Aarde zelf. Als je bent afgestemd als een stemvork dan draag je de volle levenskracht van onze Moeder en loopt je batterij nooit leeg. En dus, ja is er weinig behoefte voor lange uren slaap zoals jullie dat kennen. Jullie worden leeg getrokken en zijn afgewerkt na een dag op je “werkplek” maar wij zijn altijd net zo levendig aan het eind van onze dag als aan het begin. Wij leven “in” en “met” de Aarde, terwijl jullie “buiten” en “afgescheiden”van haar zijn. Dat is het grote verschil.

Jullie Spirituele Hiërarchie heeft behuizing voor jullie voorbereid in deze grote, onbewoonde grotten in Aarde’s interieur en als de buitenste “Aarde Veranderingen” gaan komen, zullen velen van jullie en massa daar naartoe worden gebracht om door te gaan met je huidige incarnatie binnen de Aarde, niet “op” haar. Jullie zullen een “hele” nieuwe manier van leven ontmoeten die “heel” is en rijk en volmaakt op elke wijze. Dat zal jullie bewustzijn uitbreiden en je horizon verbreden en jullie horizon zal dan een innerlijke horizon zijn groter dan als je buiten loopt op de oppervlakte. Een hele nieuwe horizon wacht op jullie om te beleven.

Er zullen nu snel gebeurtenissen gaan plaats vinden omdat de tijd zich versnelt, nog sneller dan het wereldkarma zichzelf uitspeelt. ‘Rij met het getij’ en weet dat je veilig bent, waar je ook bent. Jullie worden allemaal van binnenuit geleid en voor jullie allemaal wordt gezorgd. Waar jullie getuige van zijn via jullie media is alleen maar een “spel”, een drama waarvan zij willen dat jullie geloven dat het echt is, maar alleen de acteurs zijn echt. De acteurs spelen gewoon hun “eigen spel uit” in het wereldse drama en dit is de grootste “hit”van het nieuwe Millennium, die op je tv speelt en op filmschermen overal. Zet gewoon de knop af, ga in jezelf en voel en focus je op de Wereld Vrede. Vrede is de werkelijke film, en de enige “rol”die je moet zien.

Spoedig zullen jullie ons zien, en spoedig ook, zullen jullie volmaakt geschikt wonen met jullie nieuwe manier van leven.





--------------------------------------------------------------------------

“Messages from the Hollow Earth” – Channeled, published and distributed by: Dianne Robbins - Box 825, Weed, CA 96094 USA - to contact Dianne directly phone: 585-802-4530 - e-mail: TelosMtShasta@gmail.com

“Boodschappen uit de Holle Aarde”- gechanneld, gepubliceerd en gedistribueerd door : Dianne Robbins, gegevens hierboven.

“TELOS- een ondergrondse stad onder Mt. Shasta “- - via Dianne Robbins

Groeten uit Telos! IK BEN ADAMA, Opgestegen Meester en Hoge Priester van Telos, een Ondergrondse Stad onder Mt. Shasta in Californië. Ik dicteer deze boodschap aan jullie vanuit mijn huis onder de Aarde, waar meer dan een miljoen van ons wonen in eeuwige vrede en welzijn.. Wij zijn Mensen en stoffelijk net zoals jullie zijn, behalve dan het feit dat ons massa bewustzijn alleen gedachten heeft van Onsterfelijkheid en Volmaakte Gezondheid. Daarom kunnen we honderden en zelfs duizenden jaren leven in hetzelfde lichaam. Ik zelf ben nu meer dan 600 jaren in hetzelfde lichaam.

Wij kwamen hier ongeveer 12.000 jaren geleden voordat de thermale nucleaire oorlog plaats vond die Aarde’s oppervlakte verwoestte. Wij moesten zúlke problemen en calamiteiten onder ogen zien boven de grond dat we besloten om ondergronds onze evolutie voort te zetten. Wij gingen in beroep bij de Spirituele Hiërarchie van de Planeet om permissie te verkrijgen om de reeds bestaande grot in Mt. Shasta te renoveren en om die voor te bereiden voor de tijd dat we onze huizen boven de grond zouden moeten evacueren.

Toen de oorlog zou beginnen werden we door de Spirituele Hiërarchie gewaarschuwd om onze evacuatie te beginnen naar deze ondergrondse grot en het grote tunnelstelsel in te gaan die door de hele planeet gaat. We hadden gehoopt om onze hele Lemurische bevolking te kunnen redden maar er was maar tijd om 25 duizend zielen te redden. Het resterende deel van ons Ras kwam om in de blast.(krachtige luchtstroom)

De laatste 12.000 jaren zijn we in staat geweest om snel te evolueren in bewustzijn door onze isolatie tegen de plunderende bendes van buitenaardsen en andere vijandige rassen die aasden op de bevolking van de oppervlakte. De oppervlakte bevolking heeft grote sprongen in bewustzijn ervaren als voorbereiding op het door de Fotonengordel gaan van de Mensheid. Om deze reden zijn we begonnen met oppervlakte bewoners contact te leggen om ons bestaan bekend te maken. Opdat Aarde en de Mensheid door kunnen gaan op te stijgen in bewustzijn, moet de hele planeet worden verenigd en samensmelten tot EEN Licht van beneden en EEN Licht van boven.

Om deze reden maken we contact met jullie om je bewust te maken van het ondergronds bestaan, zodat jullie het feit van ons bestaan onder de aandacht kunnen brengen van je naasten, je broeders en zusters boven de grond.

Ons boek van gechannelde boodschappen is voor de Mensheid geschreven in de hoop dat ze ons zullen erkennen en ons zullen ontvangen als we opduiken vanuit onze woningen onder de grond en in een niet te verre toekomst samengaan met degenen op de oppervlakte. We zullen dankbaar zijn voor jullie bijdrage ons te helpen de werkelijkheid van ons bestaan uit te zenden. We danken jullie, in de naam van de Ene Schepper van ALLES, IK BEN ADAMA.


----------------------------------------------------------------------------

Vraag: Hoe zien jullie dagen eruit?

Antw: Wij zitten hier, onder een boom, in de weelderigheid van onze omgeving. Ik, Adama ben hier. Mikos is in de natuur in de Holle Aarde. Dus, je wilt dat ik begin?

Vandaag zullen we praten over onszelf, en hoe gezegend wij zijn om in de Aarde te zijn gebleven. Alhoewel je denkt dat onze levens makkelijk zijn, wat zeker ook zo is, we hebben iedere dag veel verantwoordelijkheden en veel plichten uit te voeren. En het meeste daarvan is om ons te verbinden met ons Hoger Zelf voor leiding voor de dag. We plannen onze dagen serieus, zodat we onze taken kunnen voltooien en nog tijd over hebben voor ontspanning en plezier.

Onze dagen zijn gevuld met gelach, het maakt niet uit wat we doen, en we zijn altijd omgeven met onze familie en vrienden. Want zoals we zeiden, er zijn hier geen vreemden. We begrijpen het concept van eenheid en we beoefenen dat in alles wat we doen. Bijvoorbeeld, als we ons werk doen in welk gebied dat ook is, vertrouwen we op elkaar en helpen elkaar door in vereniging te werken om de taak te voltooien, en om het dan ook volmaakt te voltooien. We slaan geen details over om sneller klaar te zijn, zoals sommige mensen op de oppervlakte doen, omdat we ons leven hebben geïnvesteerd in het resultaat. We kennen het belang van alles goed te doen, want we zijn allemaal afhankelijk van de kwaliteit van wat we produceren.

Niets hier gaat kapot of wordt verouderd zoals het dat boven de grond doet, dus we hoeven geen dingen de vervangen. Daarom hebben we hier zoveel vrije tijd, omdat we niet steeds dingen moeten reproduceren of repareren omdat niets kapot gaat. Bijna alles blijft bestaan, honderden, misschien zelfs duizenden jaren. Dit heeft ook tot gevolg dat het land in Telos niet vol wordt omdat er geen afval is dat geproduceerd wordt. Al onze bij-producten worden gerecycled en her-gebruikt en als er ingrediënten over zijn die we niet kunnen gebruiken, dan dé-materialiseren we ze gewoon. Voilà, en weg zijn ze! Dus dit maakt al ons land vrij voor leefruimte, voor parken en rivieren.

En natuurlijk hebben we geen wegen of snelwegen, alleen paden om op te lopen en voertuigen die zich verheffen en ons overal brengen waarheen we willen dat ze ons brengen We vliegen met ons denken, gebruiken onze gedachten als ons stuurkompas. Onze voertuigen zijn klein voor het binnenstad verkeer, en we praten tegen ze en zeggen waar onze bestemming is, dan houden we die gedachte en dat beeld vast totdat we er zijn.

Dit is allemaal heel eenvoudig zoals jullie dat op een dag gaan zien. Onze stad is een plezierige stad met veel activiteiten die er voortdurend zijn. Er zijn spelen, musicals en alles wat je maar kunt bedenken, behalve competitieve sporten. Wij wedijveren of concurreren hier niet; we werken wel samen in onze atletiek en hebben er plezier in. Niets wordt gedaan om te “winnen”, alleen om er het meeste genoegen van te hebben.

Ons bos is rijk aan zuurstof, en we houden dagelijks wandelingen in de bossen om onszelf te verjongen, net als jullie dat doen op de oppervlakte. Onze levensstijlen zijn niet zo anders, behalve dan dat die van ons vrij zijn van stress en zorgen, en boordevol zijn met vreugde. Dit heeft ook ons lange leven tot gevolg. Want stress veroorzaakt dat cellen in verval raken en depressie versnelt dat proces. Zelfs heden praten ze in jullie ‘genees’ boeken over het belang van lachen en vrolijk zijn om ziekten te bestrijden en langer te leven. Dus onze levens zijn niet zo heel anders dan die van jullie; we leerden alleen om ze meer volledig te leven, zonder belemmeringen.

En nu is Mikos hier.
De groeten van de stad Catharia, waar mijn tehuis ligt. Ik woon in een kleine alkoof die in een heuveltje is genesteld en wordt omgeven met weelderige planten, bloemen, struiken en grote bomen. Eigenlijk is hier alles groot, inclusief onze lichamen die in het algemeen de 15 feet bereiken(4.50 m)voor de meesten van de bevolking. Het gemiddelde van de Telosianen is 7 feet, en Adama is 7 feet 2 inches lang. (2.15 m) . Ik ben zelf een beetje meer dan 15 feet (4.50 m) en dat is ongeveer de halve hoogte van jullie oppervlakte bomen.

Het is allemaal bedoeld om zo groot te zijn, zelfs het volk van de oppervlakte was eens gemiddeld 15 feet lang, toen de oppervlakte beschermd werd tegen de straling van de Zon door het firmament. Jullie Zon is nu aan het veranderen en wordt magnetisch. Dit zal het kleiner worden van jullie lengtes stoppen en na een tijdje zullen jullie opnieuw aan lengte winnen. Jullie zullen merken hoe velen van jullie jeugdigen groter zijn dan jullie eigen generatie. We willen jullie alleen wat helderheid geven over dit onderwerp.

Voedsel Productie en Consumptie



In Telos heeft voedsel productie een prioriteit. We zijn allemaal getraind om voedsel te telen en te produceren. We hebben een zeer gevarieerd dieet en eten alleen voedsel dat de Levenskracht in zich heeft. En dus eten we alleen groente, granen, fruit en noten. Alle vlees is verbannen. Jullie op de oppervlakte eten nog steeds dood voedsel – voedsel dat niet langer meer de Levenskracht draagt.

Iedereen in Telos werkt in de hydroponische (of hydrofonische) tuinen om ons voedsel te telen. We hebben allemaal een beurt om onze gewassen te ontwikkelen en ermee te experimenteren. Als voedsel eenmaal is volgroeid, dan wordt dit naar onze distributie centra gebracht waar iedereen komt om op te halen wat nodig is.

Wij vriezen geen voedsel in zoals jullie dat op de oppervlakte doen. Al ons voedsel wordt vers gegeten, want dit is de manier waarop de voedselstoffen worden geconsumeerd. Iedere dag halen de mensen hun voedsel voor een dag. Het is makkelijker voor ons om iedere dag te “winkelen” voor ons voedsel. Daar onze werkdag maar vier uren lang is, hebben we veel meer tijd beschikbaar om bij te dragen aan onze voeding en gezondheid.

We hebben tijd om voedzaam voedsel te koken, tijd om te oefenen, en tijd om aan onze creativiteit toe te geven. Dat langzamer tempo heeft veel voordelen. We hebben niet de druk en stress die jullie hebben op de oppervlakte. Wat wij doen is geheel in harmonie en in vrede. Ons leven is rustig en afgestemd op de Schepper.

Alles wat we gebruiken bij de productie van voedselconsumptie wordt opnieuw gebruikt. We hebben geen volle landen zoals jullie dat hebben op de oppervlakte, omdat wat we gebruiken steeds weer wordt gerecycled. Het is dus een voordeel om ontwikkelde technologieën te hebben. Alles dat we gebruiken, her-gebruiken we weer. Want niets wordt verspild of over -geproduceerd. Alles is in harmonie met de natuur en alles wat wij doen is de natuur ondersteunen.

De natuur in haar glorie en overvloed, draagt een grote hoeveelheid voedsel. Natuur die alleen wordt gelaten, produceert overvloed. Dus leven wij dicht bij de natuur en volgen haar ritmes en cycli van de voedselketen.

Allereerst zijn wij betrouwbare en verantwoordelijke werkers. We hebben de Aarde lief en onze hele voedselproductie word gedragen door eer en respect voor de bronnen van de Aarde. We gebruiken geen papier of plastics, noch wikkelen we ons voedsel ergens in. Ons voedsel wordt geproduceerd en dan direct afgeleverd bij onze distributie centra. Op die manier kan alles dat we gebruiken onmiddellijk worden vervangen. Het wordt allemaal gecomputeriseerd door een meestervoeding computer die al onze ‘dieet’ benodigdheden heeft opgeslagen. Natuurlijk wordt het allemaal begeleid en bestuurd door onze mensen die beurten hebben in verschillende gebieden van ons “huishoudelijke” werk.

Al ons voedsel wordt geteeld en geproduceerd door onszelf. Het is zuiver en vrij van chemicaliën en verontreinigingen. We werken met organisch tuinieren omdat dit de enige manier is om te overleven en om ons volledige bewustzijn te bewaren. Wij gebruiken containers om ons voedsel in te bewaren, en die containers worden steeds weer gebruikt. We gooien nooit iets weg noch begraven we ooit iets in onze grond, want de Aarde is ook levend, en wij respecteren en beschermen haar.

Dus, is onze manier van produceren en distribueren enorm anders dan die van jullie omdat we een technologie hebben die ver voorbij die van jullie gaat. Wij gedijen op onze manier van leven en we nodigen jullie uit om bij ons aan tafel te komen als je ons hier bezoekt. Want we zullen ons feest van leven met jullie delen en jullie zullen genieten van de eenvoud en de smaak ervan. We verwelkomen jullie allemaal in Telos waar we ons met elkaar zullen onderhouden en jullie de wonderen van leven laten zien in een hogere staat van bewustzijn.

Vraag: Eten jullie alleen levend voedsel met de Levenskracht, of gebruiken jullie ook hitte om te koken?

Antw: Ons voedsel is heel delicaat toebereid en het is allemaal ‘levend” en vers geplukt. We eten meestal fruit, groentes en granen en onze soya producten en deze fermenteren we (gisten) we in de open lucht. We ‘koken’ soms voedsel, maar ons soort ‘koken’ is heel anders dan dat van jullie omdat we geen elektriciteit, microwaves, koekenpannen of ovens of vuur gebruiken. We gebruiken technologie die hitte funnelt(met pijpen erin brengt) en dat is alleen om het op te warmen zonder op enige wijze de moleculaire structuur te veranderen. We hebben technologie die warmt zonder de Levenskracht te beschadigen. Maar de meeste voeding eten we op kamertemperatuur en we zijn gewoon om voedsel op die temperatuur te eten.

Daar het altijd warm is hier in Telos en in de Holle Aarde, begeren we geen warm voedsel.. We prefereren koel voedsel wat net is geplukt en voorbereid in salade variaties. We bakken hier niets, tenminste niet van zoals jullie doen op de oppervlakte. Ja, we hebben hier “gebakken” spullen maar ze zijn op een andere manier ‘gebakken” meer zoals jullie voedsel drogers die je gebruikt om bananenchips te drogen. We kunnen op die manier heerlijke cakes maken die nog steeds hun Levenskracht hebben en hun enzymen in tact.

We begrijpen dat in de koudere gebieden van de Aarde mensen verwarmend voedsel nodig hebben, niet alleen voor de temperatuur van hun lichaam maar ook voor het bemoedigend effect. En ja, de Levenskracht wordt vernietigd door elektrische kracht. Dit is weer een andere reden waarom jullie levenslengte zo kort is en jullie energieniveaus zo laag zijn vergeleken met die van ons. Dat komt door de manier waarop jullie je voedsel voorbereiden, je berooft het dan van zijn Levenskracht, de gever van leven. Het is een kracht die jullie leven geeft, die jullie leven de energie geeft om jullie in elk soort stoffelijk klimaat en situatie te onderhouden.

Maar door alle millennia heen terwijl het klimaat op veel plaatsen op de oppervlakte veranderde naar een koude temperatuur, zijn de gewoontes van eten van mensen en levensstijlen veranderd om zich aan die koudere klimaten aan te passen en dus nam de levensduur van mensen van honderden jaren af naar ongeveer 70-80 jaren nu.

Er is een absolute verbinding tussen de hoeveelheid Levenskracht in iemands voedsel, het uithoudingsvermogen van het lichaam en de jaren lengteduur waarin een lichaam leven kan. Het is de Levenskracht die ons in leven houdt en hoe meer Levenskracht we hebben, hoe meer ‘levend’ we zijn en hoe levendiger we ons voelen. We danken je voor deze vraag. Ik ben Adama.

Vraag: Wat is het verschil tussen jullie bomen en planten?

Antw: Ik ben Mikos. We danken je voor je vraag. Hier in de Holle Aarde maken we geen onderscheid tussen onze bomen, planten en gewassen, omdat het allemaal levende entiteiten zijn, en ieder draagt met hun eigen bewustzijn de Levenskracht. Maar, de planten en gewassen geven zichzelf vrijelijk aan ons voor onze consumptie, zolang als we de plant in tact laten en alleen zijn vruchten eten, zodat het zich jaar na jaar kan verveelvoudigen en reproduceren.

We trekken de plant niet uit nadat we zijn vruchten hebben geoogst, zoals jullie dat doen op de oppervlakte. Zie je, we hebben een lang voortdurend groei seizoen, die er voor altijd is – niet zoals op de oppervlakte met jullie seizoenen. In die seizoenen, nadat de planten en groenten hun gewassen hebben geproduceerd, worden ze weggegooid en hun zaden worden herplant in het volgende groeiseizoen. Wij doen dat niet in de Holle Aarde. We laten de planten zichzelf besturen en zich reproduceren, zovaak als zij dit willen, zonder onze tussenkomst. Moeder Aarde zelf is de bestuurder en regeert haar eigen groei cyclus.

Onze planten geven zichzelf vrijelijk aan ons, en laten ons de vruchten eten van hun oogsten omdat we nooit planten verwijderen of doden waaraan de vruchten of gewassen groeien. Omdat zij levend zijn met bewustzijn en hun Levenskracht intact houden, eten wij de Levenskracht van de plant en zij gaat verder met haar bestaan in ons. Eigenlijk dus, leeft ze verder.

Het zelfde is zo met bomen. We eten hun vruchten, maar hakken nooit een boom om. Onze bomen zijn enorm en prachtig en reproduceren cyclus na cyclus, ze geven ons de meest overvloedige, sappige vruchten. Dus leven onze bomen verder en wij leven verder door de vruchten en gewassen van hen te eten, zonder hen in het minst te verstoren. We gebruiken wel gewas rotatie waardoor de mineralen, vitaminen en enzymen gehandhaafd worden die in de planten trekken, dus onze aarde is altijd rijk aan mineralen en is volmaakt om gewassen te telen. Wij doen het minst aan de aarde en de aarde geeft het meest van haar. Op die manier zijn wij zo gezond en krachtig en sterk.

Dus is er echt geen verschil tussen onze bomen en planten – we behandelen hen ieder met heiligheid en eren hun wezen. We praten tegen hen, we danken hen voor hun milddadigheid en dan eten we hun vruchten en gewassen. Onze bomen zijn gewoon grote planten, die meer fruit opbrengen dan kleinere planten en gewassen.

Onze bomen dienen weer een ander doel, het produceren van de rijke, schone zuurstof die we inademen en ons landschap beschutten, terwijl ze tegelijkertijd de kooldioxide opnemen die wij uitademen. Het zijn schildwachten, ze staan op wacht, en bewaken onze omgeving. Onze bomen zijn grote lichtwezens en onze planten en gewassen zijn als hun kinderen, die omhoog reiken naar de hemel, hopend om op een dag in een boom te evolueren. Want al het leven evolueert van lage staten naar hogere staten van bewustzijn, net als wij Mensen altijd evolueren in bewustzijn.



Weet gewoon dat als je vruchten of gewassen van bomen of planten eet, dat het hun Levenskracht is die je nodig hebt voor je gezondheid. Het is de Levenskracht die je wilt en dat houdt je verbonden aan de Schepper. Als je dood, giftige voeding eet, wordt je dat ook – dood en giftig – en je leven verkort dan en het wordt moeilijk om je lichaam te onderhouden. Dan komt ziekte binnen.

Al ons voedsel is organisch geteeld, duidelijk, en dat is weer een andere reden waarom we zo gezond en sterk zijn en honderden, duizenden jaren kunnen wonen in hetzelfde lichaam. Hoe minder je knoeit met Moeder Natuur, hoe meer voedingsstoffen je krijgt door het voedsel wat je eet. Mensen beginnen zich dat net pas te realiseren en daarom groeit de organische voedsel industrie zo snel.

Het is moeilijk om onderscheid te maken tussen planten en bomen, maar de onderscheiding zit in de hoeveelheid bewustzijn die ieder kan vasthouden. De bomen kunnen grote hoeveelheden bewustzijn vasthouden vergeleken met planten en bomen hebben een ondergronds netwerk dat hen allemaal telepathisch verbindt met elkaar op de planeet. Ze hebben hun eigen nieuwsdienst, en ze weten wat er gebeurt op de Aarde voordat wij dat weten. Ze communiceren snel met elkaar over gebeurtenissen die op het punt staan te gebeuren op de Planeet. Zij hebben informatie uit de eerste hand.

Wij tappen vaak in hun communicatiesysteem zodat we weten wat er gaat gebeuren op diverse locaties op de oppervlakte. Ook jullie kunnen uit dit systeem tappen. Zet je voeten vast op de grond bij een boom, leg je hand op zijn stam en smelt samen met zijn essentie. Stel je vraag, wacht dan en luister. Je zult hem horen spreken tegen je. De bomen hebben eonen gewacht om weer te beginnen te communiceren met jullie. Dit is hun grootste wens.

Dus, zegen de bomen, zegen de planten en zegen de Aarde – want het zijn de vruchten en gewassen van onze oogsten die we consumeren en wat materiaal is om onze lichamen te bouwen en te handhaven. Want we zijn letterlijk van Aarde gemaakt en zijn werkelijk Een, en dat is waarom we met hen kunnen communiceren.

Vraag: Bestaat Telos en andere steden stoffelijk in de Binnenste Aarde?

Antw: We zullen je vraag beantwoorden. Ja en nee. Ja, Telos bestaat in jullie Derde Dimensie, en het bestaat ook in de Vijfde Dimensie. Zij bestaat feitelijk stoffelijk in 3 D in de berg Mt. Shasta. Er zijn geen vulkaan activiteiten in Mt. Shasta. Aan de lavatunnels in Mt. Shasta werd door ons 12.000 jaren geleden een nieuwe route gegeven toen de Lemuriërs ondergronds gingen en door de tunnels reisden om in Mt. Shasta te gaan wonen als resultaat van de Atlantische en Lemurische oorlog die de oppervlakte verwoestte.

Dus, we bestaan in onze Drie Dimensionale lichaamsvormen waar we nu wel in en uit kunnen gaan als we dat willen. We zijn geëvolueerd tot aan het punt dat we ons lager energieveld laten omhooggaan en in en uit het lichaam gaan. Dus als je in Telos bent in je Drie Dimensionale vorm, dan zie je ons. Maar, als wij omhoog gaan naar de buitenkant van de Berg, dan veranderen we ons energieveld en gaan naar de Vijfde Dimensie en worden dan “afgeschermd” van jullie stoffelijke ogen, behalve als je in de Vijfde Dimensie kunt zien. Als je de Vijf Dimensionale energie kunt waarnemen dan zie je ons. En ja, we zien er net zo uit als jullie.

Er zijn geen verschillen in onze stoffelijke lichamen, behalve het feit dat we nu meer DNA strengen bezitten als resultaat van onze lange levens waarin we in staat waren om in vrede en harmonie en in broederschap te evolueren. Want het heeft een vredige omgeving nodig om te evolueren en dit is wat we voor onszelf hebben geschapen toen we de oppervlakte verlieten en Mt. Shasta ingingen.

Als we zelf gezien willen worden door degenen aan de buitenkant van de Berg, dan kunnen we ons makkelijk zichtbaar maken voor jullie. Maar de meeste tijd geven we de voorkeur aan het onzichtbaar blijven, voor onze eigen bescherming. De tijd zal komen waarop we zullen verschijnen voor jullie oppervlakte volk en die tijd is heel dichtbij. We hopen dat je vraag is beantwoord. Ik ben Mikos.

Vraag: Wat is het verschil tussen Binnenste Aarde en Holle Aarde?

Antw: De Binnenste Aarde (Inner Earth) bestaat uit Telos en meer dan 120 andere Agartha Ondergrondse Steden van Licht maar enkele km onder Aarde’s oppervlakte, ligt onder andere de stad Catharia die direct in de centrale kern zit van de Aarde (onder de Aegische Zee) en daar is de Bibliotheek Porthologos en daar komt Mikos vandaan. De Binnenste Aarde bestaat uit alle gebieden die onder Aarde’s oppervlakte zitten door de hele wereldbol heen, inclusief grotten en een groot tunnelsysteem. Dit houdt 800 mijlen (1200 km) in vanaf de top van Aarde’s oppervlakte tot de binnenste holle opening in het centrum

De Holle Aarde is alleen het gebied dat bestaat in de echte centrumkern van de Aarde, die Hol is en begint bij 800 mijlen naar beneden. Als je eenmaal in de holle leegte bent van de Aarde is de diameter van de open ruimte 6400 mijlen (9600 km) De diameter van de hele Aarde is 12.000 km)

Vraag: Waarom slaan we de Vierde Dimensie over als we in de Vijfde Dimensie gaan?

Antw: We zullen proberen om die vraag te beantwoorden omdat dit een complexe is. Wij zijn de Binnenste Aarde Raad waar Mikos voorzitter van is. We zeggen tegen je om niet te gaan vastzitten in dimensies, maar je liever te concentreren op het omhoog brengen van je energie naar hogere niveaus van bewustzijn, omdat dit is waar de hogere dimensies zijn. Ze bestaan in hogere staten van besef. Dus kun je tot hogere dimensies toegang krijgen door een hogere staat van bewustzijn in te gaan.

Jullie gaan direct de Vijfde Dimensie in omdat de Vierde Dimensie niet langer meer bestaat. Dit komt door het proces van ontmanteling en verwijdering door de Spirituele Hiërarchie als deel van het versnelde Ascentie Plan dat jullie direct in de Vijfde Dimensie zal katapulteren. De Vierde Dimensie werd gebruikt in het verleden door zielen die stierven en die niet direct naar het Licht gingen maar die lange tijd treuzelden. Deze vertrek passsage is nu veranderd, of werd “omgelegd” zoals je kunt zeggen, zodat de vertrekkende zielen niet langer gevangen raken in verouderde dimensies en honderden of duizenden jaren wachten om door te gaan naar het Licht. Dat is nu helemaal voorbij. Daarom, zullen jullie dus allemaal direct naar de Vijfde gaan, zonder een dimensie ertussenin.

De volgende stap is waar je ook je voeten wilt neerzetten. Nadat jullie het Vijf Dimensionale bewustzijn hebben bereikt en veilig in de Vijfde Dimensie zijn, dan pas zullen jullie op dat moment je toekomstige bestemming kiezen. Sommigen van jullie kunnen kiezen om terug te keren naar een Drie Dimensionale wereld om andere zielen te helpen hun volledige bewustzijn terug te krijgen en sommigen van jullie kunnen kiezen om terug te gaan naar jullie Thuis Planeten.

Jullie Thuis Planeten bestaan in veel verschillende dimensies door het hele Universum heen, en is afhankelijk van hoe geëvolueerd je Ziel is. De frequentie van jullie Ziel past bij de frequentie van je planeet. Dus ja, sommigen van jullie kunnen kiezen om naar huis te gaan naar je Zes Dimensionale Planeet en sommigen kunnen kiezen om naar huis te gaan naar je Zevende Dimensionale Planeet en zo verder. Begrijp je dit? Veel Zielen zullen willen blijven in de Vijfde Dimensie en daar de vrede en overvloed en rijkdom willen beleven en een tijdje verder willen gaan met hun zielen ontwikkeling daar, voordat ze verder gaan.

Er zullen myriaden keuzes zijn als je eenmaal de Vijfde Dimensie bereikt, dus is er geen noodzaak om je daar nu zorgen over te maken of om te proberen besluiten te maken over waar je naar toe wilt. Er is geen haast. De enige haast is om het Vijfde Dimensionale Niveau van bestaan te bereiken waar je opnieuw pijnvrij, ziektevrij, vrij van gebreken, en totaal vrij zult zijn op allerlei manieren. Jullie zullen worden voorzien van alles dat je ooit zou wensen en dan nog meer. Dus f afgestemd op je bewustzijn, wees alert op alles dat om je heen is, maak positieve en liefdevolle keuzes en stuur liefde naar iedereen. Dit is de snelste weg om je besef te vergroten en je bewustzijn te laten evolueren.

Denk er altijd aan dat we in de Binnenste Aarde allemaal naast jullie staan, je zachtjes leidend op je pad naar de Sterren.


--------------------------------------------------------------------------------

De bovenstaande boeken kunnen worden verkregen (in het Engels) als e-boek of als een gedrukte versie via de volgende link:

www.DianneRobbins.com

[alma]

De Bibliotheek van Porthologos

Geplaatst 26 januari 2014



Ik ben Mikos, Bewaker van de registraties van de Aarde en van alle registraties van jullie Zonnestelsel en Universum. Ik ben hier in de holte van Aarde, voornamelijk om de geschiedenis van alle leven overal te bewaken. Dit is de voornaamste doelstelling van onze Bibliotheek van Porthologos.

Onze Bibliotheek is de enige van zijn soort in ons grote systeem van planeten. Onze Bibliotheek is zo groot dat hij 456 vierkante mijl omvat van terrein en heeft grote opslag gewelven met registratie die allemaal opgeslagen zijn op kristallen platen die door onze kristallen projectoren gezien/gelezen kunnen worden. Onze opslag voorzieningen zijn heel groot, ze zijn georganiseerd en gecategoriseerd, zodat je de informatie die je zoekt en die je wilt terugvinden om te bekijken, makkelijk kunt lokaliseren. Wij hebben grote verzenders die je jouw order binnen enkele minuten zal leveren en het dan weer retourneren naar de opslag locatie.

Op die manier is ieder item in de Bibliotheek altijd daar waar het moet zijn en kan makkelijk worden gevonden en volmaakt bewaard. Dat komt door onze technologische vermogens. Want wij hebben dit voortgetrokken uit technologie van het Universum waar we in wonen, en we hebben de meest ontwikkelde methode van bewaring en opslag en terugvinden waarover jullie bibliotheekstelsel zich zou verbazen…

En nu hebben mijn omstanders en ik jullie opgewacht op de drempel van de Bibliotheek van Porthologos, waar de witte albasten treden twinkelen door vonken van ingelegde kristallen en diamanten, die voeren naar de grote hallen van onze Bibliotheek die in het grote interieur van de Aarde is gelokaliseerd.

Vandaag zullen we jullie op een tour meenemen door onze hallen en je laten zien hoe een echte bibliotheek in jullie toekomst eruit zal zien. Jullie toekomstige bibliotheken zullen er als die van ons uitzien omdat die van ons het model is dat alle bibliotheken zullen kopiëren. We zullen beginnen met de gronden buiten, omdat er ook binnenste gronden zijn. De buitenste gronden zijn weelderig begroeid met grassen, bloemen, struiken en bomen en er zijn ronde patio’s met zachte banken en luie stoelen, met kleine, ronde, grote tafels om je uitrustingen op te zetten. Er zijn kleine bronnen, watervallen en fonteinen in deze omsloten ruimtes want ons water is levend en in een volledige staat van bewustzijn die zingt. Ja, ons water zingt en als jullie luieren in jullie afgezonderde patio’s wordt je door het water van het leven toegezongen terwijl het uit onze fonteinen ontspringt met melodieën van diepe liefde die alle cellen in je lichaam harmoniseren en in evenwicht brengen. In deze staat van diepe vrede en harmonie zitten we en ontspannen we ons in de pauzes van onze werkdag.

En nu gaan we de Bibliotheek van Porthologos binnen en wandelen de kristallen trappen op, waar de deur open gaat naar het Universum. Ja, de Bibliotheek is multidimensionaal! Terwijl je binnengaat zie je de MelkWeg Galaxy om je heen zweven en kun je in de hemelen kijken die erachter liggen, die ons hele Universum omsluiten. Je ziet de Sterren en Zonnen en de andere Zonnestelsels draaien om onze Centrale Zon; en je voelt je deel van “Alles Dat Is”, en dat ben je dan ook….

Je ziet overal mensen – wandelen, praten, studeren, zitten, achterover liggen of rusten, dromen en gewoon de vibraties van vrede in zich laten doordringen. Overal zijn bloemen met grote levendigheid, bezieldheid en fonteinen en waterplassen die hun koren van gezang uitstorten. Je kijkt om je heen en ziet afgesloten alkoven die gespreid liggen door grote hallen heen met de meest ergonomisch gestructureerde zetels die je toewenken om op hen te rusten. Je ontdekt een die je roept en je gaat er op zitten en beleeft een verbinding met deze zetel die je afstemt op de vibratie waarmee die verbonden is met de centrale verwerkingseenheid van de interne computer in de bibliotheek. Je bent dan zogezegd “bekabeld” met de kabelloze kabels en volledig verbonden met het werkend systeem, en daarmee werk je dan met je gedachten en gevoelens, en dat neemt je overal heen mee waar je heen “wenst” te gaan in onze Galaxy. Je stuurt met je denken, je gebruikt je gedachten als een richtingskompas voor de coördinaten van breedte en lengte. En het is zo natuurlijk dat je je verwonderd over de eenvoud en natuurlijkheid. En je reist in je bewustzijn, en onderzoekt onze Galaxy en Universum vanuit de “eerste hand” en voor de eerste keer in je volledig bewuste Menselijke staat.

Dit is weer een ander aspect van wat onze bibliotheek zijn bezoekers biedt, samen met de kristallen platen van alle geregistreerde geschiedenis van ons gehele Universum. En je bent hier door de trillingsfrequentie van onze woorden, als je ze leest en je de plaatjes voorstelt in je “verbeelding”. We verwelkomen jullie en nodigen je uit om op elke tijd binnen te gaan. Roep ons op om binnen te komen, omdat onze aandacht altijd naar jullie uitgaat. Ik ben Mikos en ik ben hier om jullie persoonlijk te begeleiden door onze Bibliotheek wanneer je ook maar wilt. Jullie hebben geen “Bibliotheek Kaart” nodig omdat jullie identificatie in het DNA van je cellen is ingeschreven. We wachten op jullie bezoek.

Onze Oceanen en Stranden – Ons Water is Levend met Bewustzijn

Goede morgen. Dit is Mikos die je roept vanaf de oceaankust in de Holle Aarde, waar ik langs het strand loop en naar de golven kijk die het zand overspoelen. Onze oceanen zijn groot, wat meer is, enorm, in vergelijking met die van jullie, met golven groter en sterker in kracht. De oceanen stromen snel rond onze innerlijke globe, en eb en vloed in de getijden worden beïnvloed door Aarde’s buitenste Maan, net zoals jullie getijden dat zijn. Want het magnetische trekken van de Maan wordt in de Aarde ook gevoeld.

We brengen allemaal veel tijd door op de stranden, lopen op het zand langs de kust en zwemmen in het schone en heldere water van de oceaan. Het water in onze oceanen en rivieren is samengesteld uit levend bewustzijn, en het is het bewustzijn van ons water dat ons voor altijd jong houdt.

Onze kustlijnen volgepakt met het zuiverste zand, wit gekleurd en zachte en kristalheldere spikkeltjes van de zachtste deeltjes waar je ooit op gestapt hebt. Het wandelen op onze zandige stranden is verwant aan de mogelijke voetmassag. En we lopen juist hierom op onze stranden, want de massage kalmeert onze voeten en ons denken tegelijkertijd. Onze oceanen overlappen onze kustlijnen met het zuiverste en schoonste water dat je ooit gezien of geproefd hebt. En de temperatuur is altijd volmaakt voor ons lichaam. Niet te warm, en niet te koud. We wandelen in onze oceaan waar het ondiep is en zwemmen verder grote afstanden zonder ooit vermoeid of koud te worden. Niemand hier verdrinkt er ooit. Dit is ongehoord en onvoorstelbaar. We zijn allemaal grote zwemmers en onze oceanen en meren dragen ons zodat we altijd bovenop het water blijven.

Ons water heeft bewustzijn en praat met ons terwijl we er in ondergedompeld zijn. Ja, ons water spreekt. Terwijl we zwemmen wordt ons water deel van ons lichaam en dan zijn we een lichaam, een oceaan, terwijl we met stromingen zwemmen en door de golven. We smelten compleet samen met het bewustzijn van het water en onze zwemtocht is een tochtje in het bewustzijn zelf. Het is zoveel meer dan wat jullie beleven op je oppervlakte meren en oceanen, waar het bewustzijn van jullie water zo verdicht en vervuild is geworden dat het zijn stem, zijn vitaliteit en zijn levenskracht heeft verloren. Het roept zwakjes tegen jullie maar jullie horen het niet. Het roept om hulp naar jullie. Het roept naar jullie te stoppen het te vervuilen, te stoppen met ELF geluidsgolven, te stoppen met walvisvaren en onderwater experimenten, en met olie knoeien en met duikboten en cruiseschepen waarmee ze haar levenskracht verwoesten en vergiftigen. Maar helaas, het komt bij dove oren terecht.

De Binnen Aarde Oceanen bevatten al het leven dat ook in de bovenste oceanen zit, en meer. Onze oceanen krioelen van leven en alle levensvormen uit de zee leven met elkaar in harmonie.

Ze hebben allemaal een vegetarisch dieet en geen een jaagt er op anderen. Ze leven in harmonie. Al het zeeleven is zeer geëvolueerd vergeleken met het leven in de oppervlakte oceanen. Ze zijn allemaal gewend aan de vrede en veiligheid van onze wateren en ze zijn allemaal toegankelijk voor ons. We communiceren allen direct met walvissen, dolfijnen en vissen en we leven gezamenlijk in vrede met elkaar.

Omdat we allemaal vegetarisch zijn, jagen we niet op walvissen, gaan ook niet vissen of garnalen kweken. En daarom is Moeder Aarde vrij om te evolueren in onze oceanen en onze oceanen zijn heiligdommen of wijkplaatsen voor al het oceaanleven. We roepen gewoon op met wie we willen praten en dan zwemmen ze naar onze kust en spreken met ons. Dit zal echt magisch voor jullie zijn maar voor ons is dit normaal. Denk er aan, dat wij allemaal in de Holle Aarde weten dat we EEN zijn…

Op onze landerijen, sprankelen en tieren onze velden met graan en worden perfekt aangeraakt door “Zon” en regen om de meest weelderige gewassen te produceren die zo heerlijk zijn voor ons gehemelte en zo versterkend zijn voor ons lichaam. Ons voedsel pulseert met levenskracht en als dit door ons gegeten wordt, gaat levenskracht in onze cellen over, en dat resulteert in een volmaakte gezondheid en een lange levensduur.

Dit is het geheim van het leven; dit is de verborgen fontein van de jeugd waar jullie altijd naar gezocht hebben op je oppervlakte. Die wordt in de Aarde zelf gevonden, er gewoon op wachtend om jullie haar levenskracht te geven als jullie de wetten van de Natuur volgen om gewassen te planten en te oogsten en alleen de Natuur zelf aanwenden om het proces te besturen en groei te overzien. Met die grote krachten van de Natuur die met jullie samen werken, heb je niets nodig om toe te voegen aan de grond, en de oogsten zijn altijd schitterend van grootte, van voedingsstoffen en van smaak.

Mikos

[alma]

Agartha: Mikos vanuit de Holle Aarde: Geplaatst: 29 januari 2014





Agartha: Mikos vanuit de Holle Aarde:

Een groet van onze broeders en zusters uit de Holle Aarde



Geplaatst: 29 januari 2014



Het is een wonder van liefde, toewijding en de hartenwens van verwanten en familie. Ik ben bevoorrecht en vereerd om deze gezamenlijke inzet van Telos en van degenen van ons die beneden het oppervlak van deze prachtige planeet wonen - die jullie de Aarde noemen - te mogen aanbieden. Mijn naam is Mikos en ik ben een bewoner van de stad Catharia. Ik ben een Cathariaan van de Bibliotheek van Porthologos, die gevestigd is in de HOLLE AARDE onder de Egeïsche Zee. Dit communiqué is ter ere van de publicaties van de boodschappen van onze zusterkolonie, TELOS. Onze zusterstad, Telos, staat al heel lang in verbinding met de mensen aan het oppervlak. Veel bewoners van Telos leven en werken beneden jullie, wat wij ook doen en wat wij al zo lang hebben gedaan. Hoe kostbaar zijn de banden van het in het wonder van de liefde!

Elke keer onthult een vermeldingswaardige en moeizame archeologische tocht een deel van wat jullie je planetaire geschiedenis noemen. WIJ van de Ondergrondse Kolonies verheugen ons in het weten dat jullie je een tijd herinneren toen velen van ons regelmatig en openlijk onder jullie leefden. Elke keer dat je beseft dat alle dingen met elkaar verbonden zijn, van het kleinste stofje onder onze voet, tot de kleinste levensvormen in de oceanen, tot de verste uithoeken van de hemel boven je die twinkelt met miljarden sterren, vieren we dat.

Jullie bewoners aan het oppervlak geloven vaak dat jullie alleen zijn, maar dat zijn jullie niet. Wij zijn niet alleen bij jullie, wij lijken ook op jullie. Maar denk niet dat iedereen die deze plek met je deelt op je lijkt, of je culturen vertegenwoordigt, of je wetenschappen, godsdiensten en politiek steunt. Wij zullen deze misvatting laten voor wat het is, want we willen niet nog meer opschudding onder jullie teweegbrengen en een grotere afstand in tijd en ruimte tussen ons laten ontstaan door onze verschillen te benadrukken.

Elke keer dat je vergeet aardig voor jezelf en voor elkaar te zijn, elke keer dat je vecht en vijandig en boos bent, sturen we meer liefde naar jou en deze planeet, zodat allen in harmonie mogen leven ondanks de verschillende unieke vermogens van fysieke verschijning, plaats en levensstijl. Voor ons is het samenzijn in en verstand het grootste geschenk en eer dat ons nu en altijd ten deel moge vallen. WIJ van de Ondergrondse Wereld verwelkomen deze brug die we kunnen creëren tussen jullie samenleving en de onze. Al het leven en alle bestaan hangen af van deze brug.

Vier dit nu met elkaar en met ons, wanneer je deze boodschappen leest die op deze pagina’s worden aangeboden. Ze vertegenwoordigen het verleden, het heden en de toekomst – een zeer waarschijnlijke toekomst voor je kinderen en ons. Met veel liefde, respect en vreugde openen we de brug en de deuren naar de Ene Verenigde Aardewereld Kolonies voor de Aarde.

Een woord van de schrijfster

Terwijl ik het grootste deel van mijn leven me niet thuisvoelde in deze samenleving, begon ik in 1989 te mediteren toen ik 50 jaar oud was. Ik had vele jaren op scholen les gegeven en zelfs met al mijn graden en al mijn ontwikkeling kon ik geen zin geven aan mijn leven op Aarde, totdat ik verbonden werd met mijn Tweelingvlam en innerlijke leiding begon te krijgen. Gelijk met deze allerbelangrijkste verbinding kwam de herinnering terug van wie ‘IK BEN’ en waarom ik hier ben. Na een paar jaar ‘vond’ ik een nieuwsbrief, geschreven door Sharula Dux, die naar het oppervlak van de Aarde kwam vanuit het driedimensionale gebied Telos, een ondergrondse stad in Mt. Shasta. Zij was in 1725 geboren en woont momenteel in Santa Fe, NM met haar man.

In Sharula’s nieuwsbrief schreef ze over de Ondergrondse Steden onder het aardoppervlak en vertelde over het leven in Telos. Ze schreef dat Adama een Verlicht Meester en de Hogepriester van Telos was. Bij het zien van de naam ‘Adama’ bleef ik me maar afvragen wie hij zou kunnen zijn. Op een dag zat ik te mediteren en dacht na over Adama met mijn pen en aantekenboekje naast me, toen ik plotseling een uitbarsting van liefde en lieflijke energie door mijn lichaam voelde stromen, waardoor ik bijna de lucht in zweefde. En toen hoorde ik de woorden: “IK BEN Adama, die vanuit Telos tot je spreekt.

Weet je, onze gedachten gaan het Universum in en verbinden ons onmiddellijk met alles waaraan we denken. Dus, op het moment dat ik aan Adama dacht, ontving hij mijn gedachten en reageerde. Onze gedachten zijn Licht en deze Lichttaal is de universele taal die vanuit ons binnenste op een subatomisch niveau opereert, door alle frequenties, dimensies, tijd en ruimte. Waar ook onze aandacht op gericht wordt, ons bewustzijn volgt. Adama voelde mijn frequentie en reageerde hierop. Ik voelde toen zijn antwoord door middel van de Lichttaal en mijn brein vertaalde deze frequentie naar gedachten, beelden en woorden.

Voor mij was dit een heel eenvoudig proces. Ik was alleen maar de ontvanger, die de woorden vastlegde wanneer ze kwamen. Mijn verstand stond hier volstrekt buiten en analyseerde, evalueerde en beoordeelde niet de inhoud van het bericht. We hebben onze eigen unieke, duidelijk onderscheiden frequentiebandbreedte, die ons identificeert naar iedereen in het Universum. Dit is onze ‘handtekening’, bij wijze van spreken. Het enige wat we moeten doen is aan iets te denken, en het arriveert op zijn bestemming. Deze Levende Lichttaal communiceert tussen alle dingen, van het subatomische tot het intergalactische en het verbindt alles wat leeft, overal.

Besef dat WE EEN ZIJN. Wanneer je bijvoorbeeld aan een Verlicht Meester - zoals Adama - denkt, besef dan dat hij zich onmiddellijk bewust is van je gedachten en onmiddellijk reageert. Je hoeft alleen maar ‘leeg’ te worden waardoor je zijn antwoord hoort. Dat is de sleutel. Adama begon op vastgestelde tijden boodschappen te dicteren en ik kon ze woord voor woord opschrijven in een aantekenboekje. Deze dictaten gaan nog steeds door en ik ben geleid om de boodschappen samen te stellen en ze te publiceren. Ik begrijp nu dat ik in vorige eeuwen als LAILEL (mijn sterrennaam) met Adama heb gewerkt en veel levens in Telos en in Lemurië heb gewoond.

Een korte toelichting over Telos

Telos, een Lemurische kolonie onder Mt. Shasta in het noordelijk deel van Californië, is een Lichtstad die bestuurd wordt door een raad van 12 Verlichte Meester en zijn Hogepriester Adama. De naam Telos betekent ‘Communicatie met de Geest’.

De burgers van Telos, het vroegere Lemurië, werken aan de Ascensie. Zij kunnen zich astraal projecteren naar elke locatie en kunnen telecommuniceren (telepathisch) naar iedereen op elke plek in tijd en ruimte. In Adama’s boodschappen van bekrachtiging (zelfbeschikking), vertelt hij ons over onze doelen: “Spirituele Strijders te worden, iemand die het innerlijk Licht erkent, om de mensheid te verenigen in EEN menselijke familie. Want, wanneer eenmaal de mensheid Gods Liefde rechtstreeks in zijn innerlijk zal voelen, zullen allen hun doel om hier op Aarde te zijn, kunnen begrijpen en zullen ze de scheiding van hun ziel met Gods Licht niet meer voelen”.

Alle planeten zijn hol en worden bewoond door menselijk leven van de een of andere vibratie. De Zon is ook hol en is niet heet, doch koud. Onze Aarde is hol en bezit een Centrale Zon in de kern. De stad waar het bestuur van de Binnen-Aarde is gevestigd wordt Shamballa genoemd. Het bevindt zich in het centrum van de planeet en kan bereikt worden door middel van openingen in de Noord- en Zuidpool van deze planeet. De noordelijke en de zuidelijke lichten die we in onze luchten zien, zijn in feite reflecties van de Centrale Zon van de Aarde die vanuit haar holle kern afkomstig is.

Er zijn meer dan 120 ondergrondse steden die zich onder de aardkorst bevinden. Deze Lichtsteden liggen niet diep beneden het oppervlak van de Aarde. Deze steden worden als groep het Argartha Netwerk genoemd. DE WEZENS VAN BINNEN-AARDE zijn hoog ontwikkelde wezens die op het binnenste oppervlak van de Holle Aarde wonen. Het zijn meestal geascendeerde zielen die ervoor hebben gekozen hun evolutie in de binnenste open ruimten in de Aarde te vervolgen vanwege de perfecte omstandigheden die daar bestaan. Hoewel Atlantis en Lemurië aan het oppervlak mythes zijn geworden, floreren de mensen van Atlantis en Lemurië in hun ondergrondse steden. De mensen in deze kolonies zijn mensen zoals jij en ik die, evenals wij, in de derde dimensie wonen.

Ons melkwegstelsel is verdeeld in 12 sectoren. Ons zonnestelsel wordt in sector 9 gevonden en deze sector bevat honderden andere zonnestelsels. Het Ashtar Commando, ook bekend als het Galactische Commando, is samengesteld uit miljoenen sterrenschepen en vrijwilligers uit de vele sterrenstelsels en dimensies in onze Melkweg. Het Galactische Commando is een onderdeel van de Confederatie van Planeten en beschermt deze sector van het melkwegstelsel. Hun doel is de Aarde te assisteren bij deze huidige cyclus van planetaire Ascensie. Mijn tweelingvlam is een lid van het Galactische Commando en hij leidt me in mijn werk van hereniging, door middel van bewustwording en communicatie van de Aardse beschavingen, zowel op als onder het oppervlak.

Ashtar is de commandant van de Confederatie van Planeten voor onze sector. De Zilver Vloot houdt toezicht op ons zonnestelsel en heeft zijn luchthaven voor ruimteschepen in het binnenste van Mt. Shasta. Anton, die uit Telos komt, is de naam van de commandant van de Zilver Vloot. Het zijn hoofdzakelijk de mensen van de Ondergrondse Steden die op de Zilver Vloot dienen.

Een groet van de Confederatie van Planeten

“Weet wie je bent. Weet, dat je op een galactische missie bent. Weet, dat we als één man naast je staan”.

Een welkomstgroet van Adama

“De groeten uit Telos! Wij hebben getelecommuniceert met Dianne en hebben haar, namens ons, boodschappen verstrekt. We zouden graag zien dat jullie de berichten in ons boek lezen, want het doel is jullie te doen ontwaken voor ons Bestaan, jullie bewust te maken van het volledig bewustzijn van de Walvisachtigen en de Oproep tot Ontwaken te laten weerklinken in jullie wereld”.

“We hebben ver gereisd om ons doel in bewustzijn te bereiken, en we moesten de diepten van de Aarde binnengaan om de ware vrede te vinden die we zochten.

Telos is ons thuis, onze haven en we willen het niet verlaten, tenminste niet voor lange tijd.”

“Reis met ons op de Goddelijke weg naar God, (h)erken je Goddelijkheid in elke stap op je weg,

zoals wij samen op weg zijn, één stap Beneden en één stap Boven, in de Goddelijke wandeling door het leven, elkaar als Eenheid ontmoetend in de Sterren.”

Ons Lemurische Verleden

De groeten uit Telos! Ik ben Adama, een Verlichte Leermeester en Hogepriester van Telos, een ondergrondse stad onder Mt. Shasta in Californië. Ik dicteer deze boodschap naar jullie vanuit mijn huis onder het oppervlak van de Aarde, waar meer dan anderhalf miljoen van ons leven in een voortdurende vrede en rijkdom. Wij zijn mensen en fysiek zijn we hetzelfde als jullie, met uitzondering van het feit dat ons massabewustzijn alleen maar gedachten van Onsterfelijkheid en een Perfecte Gezondheid vasthoudt. Daarom kunnen we honderden en zelfs duizenden jaren in hetzelfde lichaam leven. Ikzelf leef nu al meer dan 600 jaar in hetzelfde lichaam.

Wij kwamen hier meer dan 12.000 jaar geleden van Lemurië, voordat een thermonucleaire oorlog plaatsvond die het oppervlak van de Aarde vernietigde. Wij wisten dat we dergelijke verschrikkingen en calamiteiten boven de grond konden verwachten, dus we besloten onze evolutie ondergronds te vervolgen. Wij deden een beroep op de Spirituele Hiërarchie van de planeet om toestemming te krijgen de reeds bestaande holle ruimte in Mt. Shasta te renoveren en het voor te bereiden op het moment dat we uit onze huizen boven de grond moesten evacueren.

Toen de oorlog op te punt stond uit te breken, werden we door de Spirituele Hiërarchie gewaarschuwd om aan onze evacuatie naar dit ondergrondse verblijf te gaan beginnen, door gebruik te maken van het enorme tunnelsysteem dat door de hele Aarde loopt. Wij hadden gehoopt al onze Lemurische mensen te redden, maar er was slechts tijd om 25.000 zielen te redden. De overigen van ons ras kwamen om in de explosie.

Gedurende de afgelopen 12.000 jaar zijn we in staat geweest snel in bewustzijn te evolueren, als gevolg van het feit dat we door onze geïsoleerde plek gevrijwaard bleven voor de plunderende buitenaardse benden en andere vijandige rassen die de bevolking aan het oppervlak terroriseerden. De bevolking aan het oppervlak heeft grote sprongen in bewustzijn gemaakt, als voorbereiding op de Fotonengordel waar de mensheid doorheen moet gaan. Daarom zijn we begonnen contact te maken met de bewoners aan het oppervlak om ons bestaan bekend te maken. Want, om de Aarde en de mensheid in bewustzijn te laten groeien, moet de hele planeet verenigd worden en versmelten in het Ene Licht van beneden en het Ene Licht van boven.

Daarom maken wij contact met jullie om jullie bewust te maken van ons ondergronds bestaan, waardoor jullie het feit van ons bestaan onder de aandacht van onze medebroeders en zusters boven de grond kunnen brengen. Ons boek van gechannelde berichten is voor de mensheid geschreven in de hoop dat ze ons zullen (h)erkennen en ontvangen wanneer wij uit onze huizen beneden de grond tevoorschijn komen en ons verenigen met hen aan het oppervlak in de niet al te verre toekomst. Wij zullen jullie dankbaar zijn voor het deel van het spel dat jullie spelen om ons te helpen bij het verspreiden van de werkelijkheid van ons bestaan.

Vraag: Hoe oud ben je nu?

Ik kom van Lemurië, een oude beschaving. Op het hoogtepunt van Lemurië, was ik een ingewijde in de tempels die zeer belangrijk waren in die tijd. Na de vernietiging van Lemurië door Atlantis, ging ik ondergronds met duizenden anderen om Telos te vestigen. Ik ben niet anders dan jullie, hoewel ik nu honderden jaren oud ben. Daardoor geniet ik de voordelen van het feit dat vele levens tot EEN verweven zijn. Dit heeft mij veel inzicht en een grote wijsheid opgeleverd, die de meeste mensen pas aan het eind van hun korte leven ontdekken. Om zoveel jaren te kunnen leven heeft absoluut zijn voordelen. Wat mezelf betreft, ik kan me overal naartoe projecteren als ik dat wil. Ik kan me ook telepathisch verbinden met iedereen op elke plek in tijd en ruimte. Dit kan iedereen in Telos, omdat wij dit talrijke levens hebben kunnen beoefenen. Dus, ik ben niet zo anders, alleen maar meer ervaren in hoe je de mogelijkheden van het leven kunt benutten.

Vraag: Hoe heeft jullie rechtssysteem zich ontwikkeld?

We zijn hier in grote aantallen, het totaal van alle ondergrondse Lichtsteden bedraagt meer dan 25 miljoen. We zijn allen verenigd in één groot Lichtnetwerk, dat het Agarthaans Netwerk wordt genoemd. Dit netwerk is omvangrijk en is verantwoordelijk voor onze veiligheid onder de Aarde. Wij houden grote conferenties onder de Aarde, waar onze wetten besproken en gewogen worden in het Licht van de Goddelijke Ethische Voorschriften voor de Aarde. Wij zijn een zelfbesturende ‘regering’, welke gevormd is op basis van Rechtvaardigheid en Gelijkheid van alles wat leeft, of dit nu onder over boven het oppervlak van de Aarde is. Alle zaken worden individueel gewogen, overeenkomstig hun specifieke omstandigheden en ze worden alle beoordeeld door Gods Licht en de Goddelijke Ethische Voorschriften, waardoor alle partijen het grootste recht wordt gedaan en alle partijen daar hun voordeel bij hebben.

Ons rechtssysteem is miljoenen jaren oud en is gebaseerd op het oorspronkelijke Lemurische systeem, dat gebruikt werd toen we nog in onze huizen en in gemeenschappen, zoals die bij jullie, boven de grond leefden. Wij namen deze vorm van democratie met ons mee toen we 12.000 jaar geleden besloten om ondergronds te gaan. Onze kennis is enorm, omdat onze levens langdurig zijn. Wij hebben hier nog mensen die 20.000 tot 30.000 jaar oud zijn en die, vanwege hun enorme leeftijd, ‘alles van het verleden’ herinneren toen ze aan het oppervlak leefden. Deze zielen zijn inderdaad wijs, want ze hebben bewust toegang tot alle verzamelde kennis vanaf die tijd. Dit is een van de manieren waarop wij onze wetten zuiver houden, want wij hebben de Goddelijke Norm van het verleden als basis. Dit was een tijd dat we zeer hoog ontwikkeld waren.

Gelukkig konden we ongestoord onze evolutie in vrede en welvaart onder de grond vervolgen. Hierdoor konden alle evolutieniveaus bij het stijgen der jaren toenemen. Spoedig zullen ook jullie in de gelegenheid zijn het leven te ervaren als een vreedzame en rijke beleving zoals het is bedoeld. Dan zullen ook jullie de kracht en wijsheid krijgen om naar het God Wezen te evolueren dat je bent. Alle levens moeten in vrede leven om te kunnen evolueren. Zonder vrede zit er niets anders op dan te vechten om te overleven en hebben ze nooit de ‘tijd’ om de kracht en de wijsheid te gebruiken die ze verworven hebben. Dus, de vrede is een noodzakelijke factor voor ontwikkeling en ontwikkeling is een noodzakelijke factor voor de groei van de soorten.

Al je broeders en zusters zijn nu hier bij jullie, hoewel ze nog niet in de hogere dimensies zijn, maar ze zijn hier om jullie planeet te monitoren en te beschermen. Ze zijn hier om jullie op je ontwikkelingsweg naar de Sterren te leiden. Dus, wend je tot ons, allen van ons die hier zijn, of ze nu boven of beneden zijn, en doe een beroep op ons voor kracht en leiding. Want wij allen zijn hier voor jullie, zodat wij allen, samen, onze terugreis naar huis in de hogere Lichtdimensies kunnen vinden.

Vraag: Wisten de Lemuriërs van de Atlantische plannen om hen te vernietigen?

Ja; we werden echter door de Spirituele Hiërarchie gewaarschuwd om ons op geen enkele wijze met de oorlog te bemoeien, vanwege de ernstige gevolgen voor de Aarde. Dus we wachtten af en baden en maakten plannen om onszelf te evacueren naar de ondergrondse schuilplaatsen. Dit hebben we gedaan en we waren in staat 25.000 zielen te redden. Atlantis vernietigde zichzelf aan het einde. Wij van Lemurië overleefden het en floreerden ondergronds.

Vraag: Waarom keerden de Lemuriërs niet terug naar het oppervlak i.p.v. ondergronds te blijven?

Besef dat we niet langer bovengronds konden leven omdat het firmament vernietigd was. We beseften dat we ondergronds sneller konden evolueren, waar we beschermd waren tegen de harde elementen en de plunderende benden van andere sterrenstelsels. Dus, we kozen ervoor om ondergronds te blijven, zouden jullie dat ook niet doen? We wilden ondergronds blijven vanwege de schade die was toegebracht aan het weer en vanwege het vijandige klimaat aan het oppervlak van de Aarde. Wij hebben onder de aardkorst een utopia gebouwd, waar we ons in alle vrijheid konden ontwikkelen. Jullie zullen spoedig ook een utopia meemaken.

Vraag: Waarom verhuisden ze naar Mount Shasta, terwijl de hele Binnen-Aarde met oceanen en bergen beschikbaar was voor bewoning?

Besef dat in die dagen de Aarde bezocht werd door veel buitenaardse wezens die de Binnen-Aarde binnenvlogen en weer vertrokken. De Lemuriërs zagen het als een inbreuk op hun ‘privacy’, bij wijze van spreken, wanneer we zouden verhuizen naar de steden in het binnenste van de Aarde. Wij hadden onze eigen ruimte nodig om ons te ontwikkelen en onze Lemurische cultuur te handhaven, waarbij we niet lastig gevallen wilden worden door de plunderende benden van buitenaardse deserteurs.

Hoewel de Ondergrondse Steden begrensd en afgesloten zijn, vormen ze voor ons een beschermend schild. Hun begrenzing is onze bescherming en dit heeft ons in staat gesteld deze 12.000 jaren te bloeien zonder enige bemoeienis van anderen. Mt. Shasta was de ‘luchtbel’ die ons beschermde en ons de privacy gaf om te groeien naar ons ontwikkeld ras van Superieure Wezens, terwijl we nog steeds in staat zijn om op de Aarde te wonen. Let op de verdeeldheid in jullie culturen aan het oppervlak. Ze staan open voor alle soorten schendingen en niet alleen militaire. Jullie hele bovengrondse beschaving is gevoelig voor de grillen en ideeën van omringende culturen en elke ontwikkeling die er geweest is, werd verkruimeld door de grensoverschrijdende acties van anderen.

In het licht van dit alles heeft onze geïsoleerde ligging als een evolutionair doel gediend, dat ons in staat heeft gesteld naar hoogten te stijgen die we anders nooit hadden kunnen bereiken wanneer we bovengronds waren gebleven of verhuisd waren naar Binnen-Aarde. Er waren zoveel factoren betrokken bij ons besluit. Ons overleven stond voorop toen we ervoor kozen om ons aan alle kanten te beschermen door ons vertrek naar Mt. Shasta. Dit heeft zich onomstotelijk bewezen als een wijs besluit, want daardoor zijn we in staat geweest ons vrij te ontwikkelen naar de Spirituele Strijders van het Licht die we nu zijn. Spoedig zullen jullie aan het oppervlak ook toegestaan worden om je naar de Lichtwezens te ontwikkelen die jullie zijn. Dat is het doel van Ascensie.

Onze Galactische Verbinding

Jullie op het oppervlak bevinden je boven ons en beneden het Galactische Commando. Jullie ontvangen zowel Licht van boven als van beneden. Jullie bevinden je tussen twee grootse Lichtkrachten. Wij hier in Telos houden zorgvuldig toezicht op de bovengrondse bevolking en volgen jullie bewegingen en rapporteren het terug naar onze raden. Wij weten alles wat er aan het oppervlak van de Aarde gebeurt. Wij omhelzen het licht wanneer het elke dag verschijnt en zegenen de duisternis als het in onze huizen afdaalt. Wij zegenen alle activiteiten van het leven. Wij zegenen deze grootse planeet en al haar levensvormen.

Wij zijn dankbaar een deel te zijn van dit grootse experiment. Wij zijn dankbaar een deel te zijn van de trainingsvelden van de Aarde, waar we allen geschoold worden in het evolutionaire proces van het leven. Spoedig zal er een dag zijn dat we jullie hier in Telos voor een bezoek verwachten en dat wij ook op het oppervlak zullen verschijnen. Wij verlangen naar deze tijd. Wij bidden om het moment dat we ons weer kunnen verenigen met onze broeders en zuster.

Besef dat we in Telos het licht in alle verscheidenheid zien en dat we het licht gebruiken om in onze astrale lichamen te reizen. Wij gebruiken de energie van het licht in al zijn vertakkingen om onze ondergrondse beschaving te creëren en te ontwikkelen. Want, hoewel het voor jullie misschien duister lijkt, worden in werkelijkheid de ondergrondse gebieden verlicht! Zelfs de tunnels gloeien zachtjes door middel van onze kristallen lichttechnologie.

Wanneer wij ondergronds zijn, zijn we ons van alles bewust wat er in het Universum plaatsvindt. We zijn verbonden met alle sterrenstelsels in onze Melkweg via onze computerlijnen, die op jullie wereldwijde Internet lijken. Wij hebben een wereldwijd sterrennetwerk dat alle zonnestelsels in onze Melkweg verbindt. We weten in welke sterrenstelsel onze broeders en zusters zich bevinden en we kennen hun huidige staat van evolutie door ons op hen aan te sluiten via onze computers, die alle relevante informatie van alle levens registreren. Onze computers hebben toegang tot de Akasha Kronieken en ze zetten deze om naar leesbare informatie.

Wanneer we ons herenigen met de bovengrondse bevolking, zullen wij ons computernetwerk gebruiken om jullie met het Universum te verbinden. Dan kunnen ook jullie je vorige levens bestuderen en de redenen leren begrijpen waarom er zoveel dingen in dit leven leken te gebeuren. Het kennen van het verleden doet het heden begrijpen en verlicht de toekomst.

Vraag: Waarom hebben onze ondergrondse broeders en zuster ons al duizenden jaren alleen gelaten en ons niet geholpen?

Ik zal onze positie, die wij hier in de ondergrondse steden innemen, uitleggen. Wij kwamen hier om ons te ontwikkelen, maar we wilden ons niet door de negativiteit laten belemmeren. We kozen ervoor onopgemerkt te blijven, want we hebben de benden plunderaars van andere sterrenstelsels gezien en meegemaakt en we wilden hiervan geen last hebben zodat we ons sneller konden ontwikkelen. Alleen om die reden hebben we onze huidige omgeving gekozen. We wilden ons niet blootstellen aan de negativiteit op het oppervlak.

Onze keus was ook een experiment. Een experiment om te zien hoeveel en hoever we ons konden ontwikkelen wanneer we ons isoleerden van oorlog en armoe. Wanneer we naar het oppervlak waren gekomen en ons met jullie vermengd hadden, dan zou ons ondergronds bestaan in gevaar zijn komen. We zouden deze negatieve energieën bij onze terugkeer meegenomen hebben, waardoor ons ondergronds systeem besmet zou raken. Begrijp je dat?

Zelfs wanneer we naar het oppervlak waren gekomen om jullie ons onderricht en onze technologieën te brengen, zou het nutteloos zijn geweest. Want jullie massabewustzijn was nog niet gereed en zou ons onderwijs en ons geweigerd hebben, als zijnde van de duivel. Besef dat we niet konden komen om jullie te helpen, omdat we onszelf dan vernietigd zouden hebben door ons bloot te stellen aan de bovengrondse bevolking. Dus daarom bleven we in de ondergrondse steden, wachtend op het moment dat het collectieve bewustzijn veilig ons onderwijs, onze technologieën en onszelf kon accepteren. Nu de Lichtwerkers ontwaakt zijn en de algehele bevolking zich meer bewust en meer gevoelig wordt voor de Aarde, kunnen we veilig alles naar het oppervlak brengen dat we gedurende eeuwen hebben bewaard.

We hebben genoeg oorlogen en onrust gehad en we hadden behoefte om ons alleen maar te concentreren op spirituele groei en het Licht veilig voor de planeet te bewaren. We voelden dat dit het beste was, in aanmerking nemend de omstandigheden aan het oppervlak. Begrijp je nu de reden van onze afzondering en stilte? We deden het voor onze eigen bescherming en voor jullie. Hadden we dit niet gedaan, dan zouden onze woningen en kennis en onze levens nu reeds vernietigd zijn, wanneer we pogingen hadden gedaan een slapende mensheid te helpen.

We weten dat de duistere machten dit oppervlak zijn binnengedrongen en ondergronds ontvoeringen uitvoeren. Wij allen weten dat dit op en in de planeet gebeurt. Maar wanneer we ons eraan hadden blootgesteld, dan zouden ook wij tot de slachtoffers behoren en zou er niemand zijn om onze kennis en technologieën te bewaken of het Licht te dragen.

We begrijpen de ernst en de diepte van jullie bezorgdheid voor deze zaak en we hadden graag gezien dat het anders had gekund. We zouden graag naar het oppervlak zijn gekomen om jullie te helpen en te beschermen. Maar, gezien de omstandigheden, zou dit niet verstandig zijn geweest. Nu het massabewustzijn en de energieën op de planeet veranderen, kunnen wij (zeer spoedig) naar het oppervlak komen om ons met de Lichtwerkers te verenigen voor de laatste fasen van het Ascensieproces.

We zijn hier om jullie de blijde tijding te brengen van de naderende Ascensiegolven die spoedig het aardse oppervlak zullen raken.

Deze golven worden voortgebracht door de Creatieve Kracht van het Universum en zijn verenigd met het Goddelijk Plan voor de Aarde. Jullie allen ontvangen hogere energieniveaus en jullie lichamen passen zich aan om deze hogere frequenties te kunnen verdragen. Spoedig zal een grote energiegolf jullie oppervlak beroeren, waardoor alle levensvormen naar een hoger bewustzijnsniveau worden getild.

Wij, in Telos, wachten geduldig op deze tijd van toenemende energie. Want dit verhoogde bewustzijn van jullie stelt ons in de gelegenheid naar het oppervlak te komen. Op dit punt bestaat er een Goddelijke Timing, een Goddelijk Tijdschema, bij wijze van spreken, dat ons in staat stelt te voorschijn te komen uit onze ondergrondse bescherming. Tot nu toe zijn we Goddelijk beschermd in onze woningen beneden de aardkorst. Wij zijn in afwachting van de instructies van het Galactische Commando, die ons noodplan in werking zullen stellen. Op die manier zijn we volledig beschermd wanneer wij naar het oppervlak komen en op de Aarde contact met jullie maken in onze driedimensionale fysieke vorm.


Vertaling: Harmen Schouwerwou

Bron: Unitynet




http://www.unitynet.nl/